@font-face {
font-family: "Times New Roman";
}@font-face {
font-family: "Wingdings";
}p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal { margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 12pt; font-family: "Times New Roman"; }table.MsoNormalTable { font-size: 10pt; font-family: "Times New Roman"; }div.Section1 { page: Section1; }
Hallo,
Intussen staat de teller hieronder al op 15... en is het
tijd om ons verslagje te schrijven. Gek als je weet dat ik op het forum kwam
met nog 452 dagen te gaan...de tijd vliegt. Maar we hebben enorm van de
voorbereidingen genoten en onze dag was voor ons PERFECT! Ik kan het niet
anders verwoorden.
De week voor onze trouw hadden ze 13 graden voorspeld en
regen. Paniek alom, maar we kregen een prachtige lente dag. ‘s Morgens nog wat
twijfelachtig maar in de namiddag kregen we het gedroomde weer voor een
trouwfeest. Hier had ons Mama voor gezorgd vanuit hogere sferen …
‘s Morgens was het wat hectisch thuis, de eerste
versieringen, de auto versieren, de rode loper, de wit/rode lintjes en
balonnen,…de tijd vloog! Plots stond onze fotograaf er al (Danyste-te vinden op
dit forum)! Kort nadien kwam Graciela van Attrattiva (te vinden op dit forum)
er aan die mijn zus, mijn dochter en mij zou klaarmaken (make-up en kapsel).
Intussen we onze jongste dochter mooi gemaakt, kapseltjes
van hier, make-up van ginder, glaasje drinken, broodje eten… Intussen was Bart
bij Nick’s Barbershop gaan genieten van een zalige scheerbeurt. en was hij het bruidsboeket gaan halen.
Hij had het netjes achtergehouden zodat niemand het kon zien. Hij kwam die
hectische huiskamer binnen waar al die vrouwen zich aan het klaarmaken waren.
De stress steeg duidelijk bij hem. Hij vreesde dat we nooit zouden klaar
geraken op tijd :-D. Ik bleef er gelukkig best kalm bij, tot ik in mijn kleed
moest kruipen en toch zag dat de tijd tikte…
Toen ik terug in de huiskamer kwam, waar er intussen nog wat
extra volk was aangekomen, kreeg ik wel zalig aangename en verbaasde blikken …
ik was nu eenmaal niet gekleed al seen typisch bruidje.
Bart was intussen gaan rondrijden met de MG en kwam terug om
mij toch wel op de klassieke manier op te halen en konden ik zijn eerste blik
zien bij het aanbellen met het bruidsboeket.
Toen was het even stil rond mij. Ik zag enkel mijn Bartje
daar staan die ook heel verstomd stond te kijken. Ik zag en hoorde niets rond
mij. Enkel wij twee. Een zalig moment!
Toen kreeg ik ook nog mijn boeket, dat helemaal was zoals ik
het wou (we hadden ook wel samen besteld, maar het in ‘t echt zien is toch
altijd anders). Ik heb er nog geen foto’s van, die krijgen we later nog wel van
de fotograaf.
We zijn thuis vertrokken met een prachtige MG die we van een
vriend mochten lenen, in cabrio.
De fotograaf volgde ons en met hen zijn we dan eerst onze fotoshoot gaan
nemen, op een boerderijtje niet z over van bij ons, dan even gestopt bij Nick’s
Barbershop en dan naar ons hotel in Aalst waar we ingecheckt zijn. Paar leuke
foto’s genomen in onze kamer. Daar kwamen onze kindjes aangereden met een
VW-Busje. Dit was voor hen een totale verassing. Het enige wat ze wisten was
dat ze zouden opgehaald worden om 14u45 thuis en dat ze klaar moesten staan…
Dan zijn we samen met hen door Aalst gelopen. Zalig om al
die blikken ze zien…ach ja, wij mogen ook wel eens in de picture staan he :P
Nog wat foto’s in een leuke bar “The Music Club” en
profiteren om even bij te komen met een glaasje bubbles.
Onze planning liep als een zwitserse horloge! De fotograaf
vertrok naar Kasteel De Rozerie waar hij ons zou opwachten. Een hele goeie
vriend van ons “speelde” ceremoniemeester en had alle gasten al gevraagd ons op
te wachten in de kapel, aan onze feestzaal.
Wij kwamen de prachtige laan opgereden van het kasteel, met
getoeter van het VW Busje en van onze MG. Zo wist onze ceremoniemeester dat hij
ons intredelied mocht starten. “Amazing Grace van Celtic Woman”
Onze jongste dochter ging samen met Beer Bob (die onze
ringen droeg) als eerste naar binnen, gevolgd door de twee oudere dochters.
Spanning … kriebels … ‘t is zover… ‘t is aan ons… Bart en ik stapten de kapel
binnen en hebben dan kunnen genieten van ONZE viering.
Onze kinderen werden heel nauw betrokken bij de viering, ze
lazen hun eigen tekstjes en de oudste dochter had een liedje geschreven (tekst
en muziek) met een hele persoonlijke tekst. Ze heeft dit gezongen en gebracht
met de gitaar. Emo moment voor heel de kapel. Onze tweede dochter bracht een
heel kort tekstje dat ze zelf geschreven had, dat was ook zo pakkend! Kort maar
“plat erop” J!
Onze geloften waren ook heel persoonlijk en emotioneel. De rest van de muziek
die we gekozen hadden waren volgende liedjes: “Echo & the Bunnyman met What
if we are” – “Seal – met I’m your Man” – “David Garett met Air” en bij het
verlaten van de kapel zong “Moby – Go”.
Elk liedje had 1 voor 1 een betekenis voor ons. Wij hebben er veel en heel graag aan
gewerkt, maar de manier waarop Broeder Johan onze viering voorgebracht heeft,
zorgde ervoor dat iedereen vol lof was. “Dit hebben we nog nooit
gezien/gehoord” “Nog nooit zo een persoonlijke viering meegemaakt” “Zo zou je
elke week een viering willen meemaken”… Jullie kunnen wel begrijpen dat dit
zalig om horen is als je alles zelf met
hart en ziel in elkaar gestoken hebt (en voor alle duidelijkheid, mijn
Bartje heeft hier voor de volle 100% aan meegewerkt. Ikke fier J).
De receptie kon buiten doorgaan dank zij het prachtige weer.
Dan zijn we tafel per tafel naar boven gevraagd en van het moment dat de
kinderen de zaal binnen kwamen was het al een sfeer van je welste. Tegen dat
wij de zaal binnen mochten was de sfeer TOP! Het diner was ongelooflijk lekker
en drank in overvloed. Bij deze een pluim voor Kasteel de Rozerie, hun
organisatie, kwaliteit en kwantiteit van de service. Wie daar nog gaat trouwen,
slaap op jullie twee oren!
Bij het aansnijden van de taart werd iedereen gek in de zaal
– er is gelachen geweest NON STOP! We hadden zo gevraagd GEEN Lac du Connemara
te draaien, maar de sfeer was zo gek dat de DJ ons toch gevraagd heeft die er
nog “aan te breien” na de andere keuzeliedjes, en hij had groot gelijk! Er
heerste een sfeer van happiness en die is er tot 4u ‘s ochtends in gebleven.
Wij hebben geen minuut gezeten. Onze DJ “Yves Coppens – YC Music” was
fantastisch. Hij heeft helemaal gedaan wat we gevraagd hebben en het was TOP!
Onze openingsdags had hij ook voor ons speciaal ingekort
omdat het nummer te lang was naar onze mening. Hij knipte er een stukje uit,
middenin, zoals gevraagd en zo werd “One Foot in Life van Mauro en 4T4” onze
hele speciale openingsdans, enkel en alleen van ons tweetjes. Zo voelden wij
ons ook even … helemaal alleen op de wereld … en o zo gelukkig!
Wij hebben ons feest van A tot Z volledig zelf met ons
tweetjes in elkaar gestoken, hebben er rustig aan gewerkt, hebben niemand
advies gevraagd (of toch heel weinig en beperkt). Zo is het ook “ons”
trouwfeest geworden en niet dat van een ander. Dat is denk ik de beste raad die
ik de toekomstige bruidjes hier op het forum kan meegeven.
Hieronder de link naar onze eerste fotootjes. Voor die van
de fotograaf moeten we nog een paar weken wachten.
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.4230268444578....
Dit zal ver mijn afscheid zijn van dit forum waar ik zoveel aan
heb gehad. Dank u wel iedereen! Ik wens jullie een even prachtig huwelijk toe
als het onze, en vooral een prachtig huwelijksleven!!!
Liefs, Patricia