Terug naar overzicht
Omdat voor mij trouwen een logische opvolging is na de verkeringstijd. Ik ben ook van mening dat samenwonen pas na de trouw is, ben daar nogal ouderwets in maar dat vind ik heel belangrijk. En je trouwt ook omdat je elkaar graag ziet en dit officieel wilt maken. Voor het feest doen we dit niet... Dat kan je ook altijd geven! Groetjes, Alessia.
wij wonen wettelijk samen en hebben bij de notaris een testament opgesteld om elkaar te begunstigen .(er zijn geen kids en we hebben ook geen plannen voor kids). Dus kwestie van erfrecht, geeft het huwen bij ons geen meerwaarde.Waarom doen we het dan? Omdat het voor ons inderdaad een "mentale" meerwaarde geeft aan onze relatie. het geeft toch een extra "cachet", een waarde waarin we meer au serieux worden genomen. En misschien heeft het romantische er ook wel wat mee te maken natuurlijk
WAAROM...OMDAT IK BIJ HEM HOOR...EN ZIJN VOLWAARDIGE VROUW WIL ZIJN...ZIJN NAAM WIL DRAGEN EN VERTEGENWOORDIGEN...en dit gaat gepaard met een feest,om het te vieren en zodat iedereen weet dAt ik MEVROUW...BEN,zijn echte vrouw!mooi gezegd he?VIND IK OOKilse
De belangrijkste reden is omdat we elkaar graag zien en dit aan iedereen willen laten zien en omdat we allebei graag willen trouwen. Maar ook om praktische redenen.. Het is praktisch als je gaat samenwonen en later kindjes krijgt samen enzo. Een feest kan je inderdaad altijd geven als je bv. een X aantal jaar samen bent. Dus voor die reden doen we het zeker niet.
Ilse heeft perfect verwoord waarom wij willen trouwen! Wij wonen al samen, hebben samen een huis gekocht en hebben 2 kindjes! Voor ons geeft trouwen nog dat net ietsje meer en maakt dat ik eindelijk kan zeggen dat hij mijn MAN is!!! Feest hoort er dan idd bij om dit hele mooie gebeuren te vieren! @Fien: Ga jij trouwen? en wat is jouw reden om te trouwen, want dit maakt mij dan ook nieuwsgierig
Hier trouwen we eveneens omdat we elkaar graag zien en niet voor het feest :-). Wij wonen wel al een tijdje samen (+/- 3 jaar) maar voor ons is trouwen gewoon de volgende stap in onze relatie, voor we aan kindjes beginnen :-). Misschien wat ouderwets maar voor ons hoort het gewoon zo!Groetjes!Evelien
Wij trouwen als teken van onze liefde voor elkaar.. that's it :).Vroeger had ik nooit de intentie van te trouwen, maar sinds ik mijn vriend ken voel ik dat ik 'zijn vrouw' wil zijn voor de rest van mijn leven...
Hoi bruidjes,Aanvankelijk hoefde trouwen voor mij niet maar mijn man wilde absoluut trouwen. Toen ik hem vroeg waarom zei hij dat hij gewoon echt dat extra engagement met mij wilde aangaan en voor al onze vrienden en familie wilde zeggen hoeveel hij van mij houdt, hoe diep die liefde gaat, en dat hij heel bewust voor mij kiest (en niet alleen met mij samenwoont om de kosten te delen), niet zomaar maar echt volledig en voor altijd, wat er ook gebeurt. Hij kon ook geen betere reden bedenken om een feestje te geven dan om te vieren dat je de ware liefde gevonden hebt. Ik was verkocht :) Ik moet zeggen dat je trouwdag echt een ongelofelijk leuk liefdesfeest is en het zo bijzonder is om iedereen die je graag ziet erbij te hebben want zeg nu zelf, hoe vaak gebeurt het dat al die mensen samen zijn? En achteraf gezien: trouwen geeft echt een extra dimensie aan je relatie!Liefs,Nathalie
Hey hey!Onze 'beslissing' om te trouwen kwam héél spontaan, heel onverwacht (voor mij dan ). Dus we trouwen echt uit 'pure liefde' zoals mijn ventje dat altijd zegt...Wij zijn een samengesteld gezin, we hebben nog geen huis samen gekocht.Wij trouwen dus uit liefde en om dat aan heel de wereld te laten zien! En op de langen duur zal het wel zijn voordelen hebben voor onze kinderen als wij er niet meer zijn.Groetjes!
Oja...nog een extraatje...Mijn ex heeft mij 3 keer gevraagd (en stak het ook niet weg dat het uit praktische overwegingen was) en ik heb 3 keer 'nee' gezegd.Waarmee ik dus wil zeggen dat het nu echte, pure liefde is en dat je dat toch voelt als dat niet zo is ook..
Wij trouwen omdat we elkaar graag zien en héél veel van mekaar houden, het geeft een symbolische waarden aan onze relatie, ik zou het erg vinden moest ik een relatie met iemand hebben die nooit zou willen trouwen... omdat het ergens toch fijn zou zijn voor mij dan, en denk voor vele anderen vrouwen om te kunnen trouwen in je leven...Uiteraard heeft iedereen daar een eigen mening over.Logisch vind ik ook: trouwen, samenwonen en dan kindjes. In ons geval wonen we dan net samen (hooop ik) voor onze trouw, we beginnen binnenkort onze "huizen"jacht ;).Gr.
En ik ben dan getrouwd om een bruiloft te hebben!!Natuurlijk ook omdat ik van hem hou, maar dat deed ik daarvoor ook al.Alle praktische zaken waren al geregeld, dus daar was het ook niet voor nodig.Maar ik wilde zo graag een speciale dag (zijn er twee geworden) met een mooie jurk, prachtige foto's en een lekkere taart en mijn lief wilde dat mij geven. Tevens vindt ik het ook wel een pluspuntje dat ik nu zijn achternaam mag dragen.
wij zijn 5 jaar samen waarvan we er 3 samenwonen en hebben ondertussen een zoontje van 8 maanden. wij hoeven niet te trouwen om te weten dat we elkaar graag zien. ik heb gewoon altijd de de bruiloft waar ik van droomde gewillen , ik ben de moeder van zijn kind maar nog steeds zijn "vriendin" ik wil meer zijn dan dat, ik wil zijn vrouw worden ! voor mijn vriend hoefde het niet zozeer, dat "boterbriefje" ik schrok dan ook toen hij ineens op mijn Kraambed zat met een ring in zijn handen. :-)
hier is het ook beginnen kriebelen met ouder te worden . Begon echt te steken om te zeggen mijn vriendje wilde zo graag zeggen dit is mijn man =wij horen samen ! Ook vond/vind ik het nog eens een bevestiging ik kies voor jou . ik ben er zeker van dat ik mijn verder leven met jou wil delen .ik heb altijd gezegd dat als ik zou trouwen met alles der op en der aan ging zijn anders niet nu vorige jaar begon ik zo wanhopig te worden dat ik zelfs enkel voor de wet in een suitekleedje wilde trouwen maar dat wilde mijn ventje niet hij wist dat dit mijn droom was en wilde mij deze gunnen . Na het aanzoek heeft hij mij gezegd dat hetde financiele kant was waardoor het zolang duurde voor een aanzoek maar nu we wat ouder zijn ons huisje hebben enz. kunnen we het ons veroorloven om een huwelijk te hebben zoals ik het me altijd voor stelde . En hoewel hij zich niet te veel aantrekt van de huwelijkse voorbereidingen is hij stiekem best trots dat hij me binnenkort zijn vrouw kan noemen (khoor het soms van collega's op het werk dat meneer lustig over de trouw en zo vertelt dus ja ) oh ja de hoofd reden is natuurlijk dat we elkaar graag zien (ondanks onze slechte kantjes die we nu na 10 jaar best wek goed kennen )