TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Sara
6-10-2012
|
30-7-2012 9:08:14
op de brug in celebrations florida ( utopia), ik was er totaal van op de hoogte;-) maar toch heb ik geweend van geluk. Nadien dan in Disneyworld rondgelopen snachts met een blinkende vinger en een smile die er niet meer af ging.
Hij wou het eerst vragen midden in een restaurant en dat wou ik toch niet hoor.
|
|
Melissa
11-8-2012
|
30-7-2012 9:09:35
Ooooh hoe romantisch! :) Bij ons is het zo gegaan... Nog voor wij een koppel waren (wij hebben elkaar toevallig online leren kennen) had ik tijdens het chatten verteld hoe mijn dochter aan haar naam kwam, nl 'Sienna'. Ik ben een paarden-liefhebster en had ooit een boek gelezen over Siena in Italië, een stad die vroeger bekend was voor zijn paardenraces enz... Mijn ventje had dat goed onthouden blijkbaar...toen we amper enkele weken samen waren verraste hij mij met een weekendje weg voor Valentijn. Dus Valentijn kwam eraan en wij gingen een weekendje naar 'Siena'  Ik natuurlijk superblij want dat had ik niet verwacht en ik was er nog nooit geweest dus dat was al een droom op zich die uitkwam! We hebben daar een fantastisch, romantisch weekend gehad...al kuierend door de smalle straatjes van Siena, echt zalig.. Op zaterdagavond (op onze laatste avond daar) gingen we romantisch uit eten en daarna nog even langs het hotel want mijn ventje was 'iéts' vergeten zei hij...Dus ik wachten in de lobby... Hij kwam beneden met zijn rugzak..  En we gingen niet 'back-packen' dacht ik... Dus ok...we wandelen verder, een supermooi park in, waar we eerder die dag in het zonnetje gezeten hadden en 's avonds laat was het er nog mooier.. Daar gingen we op een gegeven moment zitten en had hij een verrassing voor mij..ik moest even mijn ogen sluiten...na een 3-tal minuutjes hoorde ik ineens muziek en mocht ik m'n ogen openen... Mijn ventje zat geknield voor mij, de radio achter hem met het liedje 'forever love' op de achtergrond en allemaal kaarsjes rond hem en toen kwam dé vraag... Ik was er echt niet goed van...bibberen...tranen...vanalles.. hihi...maar ooo zo gelukkig...en toen waren we dus amper 3 maanden samen.. (ze zeggen dat eh, dat je dat voelt als het 'goed' zit...ik kan het bevestigen..)
|
|
jamina
31-8-2012
|
30-7-2012 9:12:23
Na de trouw van men collega, in de b&b terwijl ik men corrigerende onderbroek aanhad, zeer genant, geen goei moment, maar wel super onverwachts! en was super blij dat de bomma onderbroek me niet meer kon schelen nadien :-)
Na eerst 2 uur lang ongeloof te hebben, dan 2 uur euforie en niet kunnen slapen, staan er nu na 1 jaar en 1 maand nog 31 dagen op de teller en begint weer het ongeloof :-)
|
|
jamina
31-8-2012
|
30-7-2012 9:14:59
amai seg al die romantische verhalen, ik was al blij dat de vraag eindelijk na 9 jaar kwam, fieuwww :-)
|
|
Lindsay
14-8-2012
|
30-7-2012 9:15:43
Ooh Karen, wat een supermooi verhaal in een prachtige setting! Bij mij was het op mijn 25ste verjaardag (2011). Het was een zeer miezerige, regenachtige dag en mijn ventje was al de hele dag bezig van: 'gaan we eens naar de zee of naar een park of naar...' en ik de hele tijd: 'maar neen, zo slecht weer, dat is toch niet de moeite'. Wist ik veel dat hij me uit alle macht naar een fijn, romantisch plekje wou brengen  ocharme dienen jongen. Ik had hem zelfs gezegd dat mijn mama dacht dat hij me op mijn verjaardag ten huwelijk wou vragen en dat ik dat toch wat cliché vond Dus de dag verliep met een bezoekje aan het stad en een gezellig etentje 's avonds en niets gebeurde. Hij wist ook dat ik dat niet zo fijn zou vinden om zo in de belangstelling te staan vandaar dat het restaurant geen optie was. 's Avonds laat kwamen we thuis en ik was al meteen van "schoenen uit en pyjamake aandoen" (ik wou op mijn gemak zitten) En hij: 'jamaar wacht, ik heb nog een verrassing'. En ik weer: 'maar allé, nog een verrassing dat hoeft toch echt niet'. (had al 2 cadeautjes gekregen) Dus ging ik dan maar naar de living en zette mij op de rand van de zetel, zo'n beetje in het gedacht van 'allé, wat gaat dat zijn?' (ik had dus totaaal niets door hé). Opeens ging die op zijn knie (en ik had zoiets van "wat doet die nu?", nog altijd niets doorhebben) en vroeg hij (met mijn volledige naam  ) of ik met hem wou trouwen. (Blijkbaar had hij een volledige speech voorbereid maar door de emoties was hij die kwijt). Hij opende een ringendoosje en daar zat de meest mooiste perfecte ring in die ik ooit had gezien. En het enige wat ik gedurende zeker twee minuten kon uitbrengen was: 'Huh, meen je dat nu echt? Echt? Meen je dat nu?'. (We zeiden zo al een aantal jaar zo soms tussen de soep en de patatten van wil je met me trouwen, ik denk dat ik daarom even compleet van de kaart was)  Nadat hij me ervan had verzekerd dat het weldegelijk gemeend was zei ik natuurlijk volmondig ja! Die jongen heeft echt afgezien met mij , ik die nergens "speciaal" naartoe wou, ik die het een beetje een cliché vond, hij die het niet tijdens het etentje mocht vragen en dan liet ik hem nog eens twee minuten wachten op een reactie. Dus uiteindelijk niet zo'n spectaculair en speciaal verhaal, zo op de rand van de zetel gevraagd worden maar het is de vraag die telde hé en het was zo typisch "ons" Nu ben ik wel benieuwd naar de andere verhalen!! Groetjes
|
|
Manuela
4-8-2012
|
30-7-2012 9:23:53
Romantisch zeg!
Bij mij was het vorig jaar in januari op m'n verjaardag... Kwam thuis van de avondschool en overal kaarsjes en bloemblaadjes tot op onze kamer. Daar lag ook een boeketje bloemen en stond er champagne klaar. Ik maar denken dat hij dat als verrassing had gedaan voor m'n verjaardag tot hij ineens op z'n knie ging en een ring tevoorschijn haalde! Ik kon m'n ogen niet geloven! Op dat moment waren we bijna ander half jaar samen en hadden we al een zoontje van bijna 8 maanden...
Maar zoals Melissa zegt: je voelt gewoon wanneer het goed zit!
|
|
Nathalie
23-6-2012
|
30-7-2012 9:25:52
Hoi Karen,
Oh zo leuk, zo romantisch!
Mijn ventje & ik noemen elkaar altijd "engel" en op onze rondreis door Italië 2 zomers geleden heeft hij mij op de laatste avond in Rome superromantisch ten huwelijk gevraagd op de Engelenbrug (Ponte Sant'Angelo). Na héééééél veel traantjes (en veel snot :)) heb ik volmondig "ja" gezegd en mijn prachtige verlovingsring om mijn vinger geschoven gekregen. Ik vind het echt superleuk dat mijn man het niet zomaar ergens gevraagd heeft maar echt naar iets toepasselijk gezocht heeft dat bij ons past.
Liefs,
Nathalie
|
|
Silke
4-5-2013
|
30-7-2012 10:00:14
Amai wat een romantische verhalen!! Bij mij was het op mijn 23ste verjaardag. We waren 1,5 jaar samen. Eerst zette hij romantische muziek op en kreeg ik een massage. Nadien ging ik even naar het wc en als ik terug kwam stond er een korf klaar met drank en snoep. (hij zei dat het al een kleinigheidje was, hij zei dat hij nog iets besteld had op het internet maar dat ze dat pas later konden leveren) Toen ik mijn cadeau aan het openmaken was merkte ik dat er vanonder nog iets verstopt was (de ring). Hij ging op zijn knieën zitten en vroeg mij ten huwelijk. Eerst geloofde ik het niet goed, we hadden nog maar juist een gesprek gehad dat het nog vroeg was om te trouwen... Dus was echt onverwachts. Natuurlijk was ik happy en heb ik 'ja' gezegd en vloeiden er enkele traantjes.
|
|
Linda
25-5-2013
|
30-7-2012 10:59:51
Hij heeft me gevraagd op een cruiseboot, bij zonsondergang voor de kust van Mexico. Hij had een hele speech voorbereid en heeft me deze ook gezegd toen hij op zijn knie zat. We waren helemaal alleen op het dek. Het was echt superromantisch.
Ik had wel iets door. Ik had min of meer verwacht dat hij het die reis zou vragen, maar hij heeft gewacht tot de allerlaatste moment van die reis, waardoor ik al bijna dacht dat het niet meer ging komen.
Zijn eerste gedacht was om me ten huwelijk te vragen met een dolfijn in Discovery Cove (de dolfijn ging me dan de ring brengen), maar omdat hij me echt niet overtuigd kreeg om weer eens met die dolfijnen te gaan zwemmen (schat, ik wil met andere dolfijnen zwemmen *ahum*), was het dus op deze manier. Doh. Koppige ik!
Maar ik ben nog altijd zeer tevreden met mijn aanzoek :-)
|
|
Bianca
14-9-2012
|
30-7-2012 11:07:01
Wat een romantische verhalen.. Ik durf mijn aanzoek bijna niet te vertellen, hehe.. Mijn ventje is 'onhandig' romantisch.. Ik regel thuis de bankzaken meestal. Dus ik was 's avonds met de rekeningen bezig omdat we de dag nadien naar een kuuroord gingen en er moesten nog wat betalingen gebeuren. En mijn vriend deed noga raar omdat ik bezig was met facturen. Opeens komt hij bij me (o zo romantisch met een laptop op mijn knieën ), 'ja ik zal het je nu al maar vragen he, want sewes zie je toch dat er een bedrag van de rekening is gegaan bij de juwelier. Wil je met me trouwen? Ik kreeg gewoon de slappe lach. Hij wou me dus in het kuuroord ten huwelijk vragen. Maar doordat ik de rekeningen aan het doen was kon ik zien dat hij bij een juwelier geweest was.. En was heel zijn 'opzet' mislukt.. Het was dus weer op zijn onhandige romantische manier! Maar daar ben ik nu net ook verliefd op geworden!! Dus heb natuurlijk Ja gezegd.. We lachen nu nog altijd met zijn huwelijksaanzoek. Hoe dan ook was hij wel origineel, hihi!
|
|
Melissa
11-8-2012
|
30-7-2012 11:11:10
Onhandig romantisch is eigenlijk ook wel heel erg romantisch vind ik :)
|
|
Karen
13-7-2013
|
30-7-2012 11:27:45
'k Word spontaan happy hier op het werk van alle verhaaltjes te lezen :)!!
|
|
Stéphanie
19-1-2013
|
30-7-2012 11:50:46
Ik ben ten huwelijk gevraagd in Parijs op 27 december 2011 op de top van de Eiffeltoren (zo cliché dat het groot is en was daarom voor mij eens zo onverwacht ;-) ) We waren met vrienden een weekendje naar Parijs en 't ventje zag er zo naar uit om eens op de eiffeltoren te gaan (Ik had dit al eens gedaan dus voor mij was het effect van die toren al niet zo wauw meer) Hij wilde persé op de top (had ik nog nooit gedaan) en dus stemde ik toe! onze vrienden bleven op het 1ste verdiep omdat zij niet hoger durfden te gaan. Hij vroeg me om van hem een foto te trekken tegen de rand met Frankrijk op de achtergrond dus stond klaar om te trekken toen ik zag dat hij iets omhoog hield. Hij vroeg me toen ook om tot bij hem te komen toen ik vroeg wat hij in z'n hand had. Tja... toen begon hij over hoe graag hij me wel zag en dat we al 6 jaar samen gelukkig waren, 2de kindje op komst en hij vond dat het tijd was om DE vraag te stellen. Ik ondertussen al in tranen hij bibberen van de zenuwen en de kou (27/12/11) en heb dan ook volmondig JA gezegd :-D het bevriend koppel (waaronder mijn beste vriendin) wisten van zijn plan en hebben dus in alle talen gezwegen! Vond het zo mooi!!! Nadien besefte ik pas waarom hij zo gebrand was om eens op dieje toren te gaan *haha*
|
|
An
18-8-2012
|
30-7-2012 12:13:51
Wij waren zoals elk jaar op vakantie in Italie. Op het einde van onze vakantie was er een dag uitstap naar Venetïe gepland. We waren al eens gaan zien voor met zo'n gondel te gaan varen. maar was verschrikkelijk duur. En mijn hubbie zei: 'allee voor ene keer, nu zijn we es in venetie' en ik zo van jahnee das me toch te duur voor een half uurtje... Ikke had totaal niet door dat dit was om zijn aanzoek te doen. Hierdoor was dus zijn opzet mislukt :-) Op het einde van de dag stelden zij voor om ff wat apart te lopen.. (waren met een bevriend koppel ginds) Ik had zo iets van 'samen uit, samen thuis' :-) dus voor mij hoefde dat niet.... Maar het andere koppel stond er toch wat op :-).. We spraken af om terug samen te komen aan de boten. Dus na effe wandelen, kwamen we op St Marco plein. Op midden van het plein stelde mijn schatje me de vraag of ik met hem wou trouwen :-):-) Hij is nie op zijn knieeen gegaan, enkel op voor de foto :-p whiiiiiiii
|
|
caroline
9-6-2012
|
30-7-2012 12:49:51
Heel leuke vraag Karen.
Is wel eens tof om dit van iedereen te horen :).
In het weekend dat we 1 jaar samen waren en tevens ook de dag waarop we zijn gaan samenwonen, heeft mijn man mij mee uit eten genomen.
Dit was in het restaurant waar we ons eerste afspraakje hadden, aan hetzelfde tafeltje als toen :). Mijn man had op voorhand al gevraagd om mij 'op te kleden'.Vond ik al raar, aangezien ik dit meestal toch wel doe om te gaan eten :). Eens daar aangekomen, vertelde hij mij dat hij even iets moest afgeven aan de ober(DE ring). Dat heeft hem eigelijk een beetje verraden :).Hij wou die eigelijk eerder die dag al gaan afgeven zodat ik zeker niks zou vermoeden, maar door omstandigheden was hij daar niet meer geraakt.
Vervolgens hebben we heel lekker gegeten, beetje over vanalles gepraat. Hij heeft mij toen wel zeker 3x gevraagd of ik hem graag zag :) (Ocharme, hij moet echt zenuwachtig geweest zijn :)). Hij vroeg om zeker een dessert te bestellen (hij weet nochtans dat ik zeker geen dessertenmadam ben). Ok, zo gezegd zo gedaan. Toen mijn dessert aankwam, begon ons liedje (Volumia- Hou me vast) te spelen. Ja lap, daar waren de traantjes :)! Mijn liefje is op zijn knie gaan zitten en heeft de vraag gesteld. Ik was overgelukkig en heb uiteraard direct 'Ja' gezegd. Iedereen begon te applaudiseren, was echt super!
|
|
Ruth
12-10-2012
|
30-7-2012 13:11:43
Mijn toekomstig ventje heeft mij ten huwelijk gevraagd in Alcatraz in San Fransico. Ik had het ook helemaal niet verwacht. We deden de toer in de gevangenis en dan gingen we naar buiten waar we naar de skyline van San Francisco konden kijken, uitzonderlijk was het daar windstil. Hij ging op een bankje zitten en ik dacht die wil eens op zijn gemakje naar San Francisco kijken maar dan vroeg hij of ik naast hem wou komen zitten en dan heeft hij het gevraagd. Ik heb natuurlijk ja gezegd. Het was echt raar wanneer wij daar gingen zitten was niemand in de buurt maar eenmaal ik ja gezegd had liep het ineens vol. Natuurlijk hebben de behulpzame Amerikanen meteen voorgesteld om een foto te nemen van ons allebei.
Ik had hem dat ooit wel gezegd dat dat een ideale plaats was voor de "gevangenis voor het leven", nooit gedacht dat hij mij daar ging vragen.
|
|
Melissa
11-8-2012
|
30-7-2012 13:29:17
Amai Caroline, ik moet al wenen als ik't lees :) hihi...
|
|
caroline
9-6-2012
|
30-7-2012 14:34:41
@ Melissa: Niet voor gevoelige zieltjes, haha :)
|
|
sarah
17-12-2011
|
30-7-2012 19:18:15
ah leuk onderwerp! Ik ben ten huwelijk gevraagd in Praag niet met een ring maar met een horloge ;) Ik draag eigenlijk nooit ringen,buiten nu mijn prachtige trouwring, en ben verzot van de chrono horloges van Balmain van de arabesque lijn. Mijn schoonbroer en vrouw woont in Praag en we waren ze een weekje gaan bezoeken in de zomervakantie. We gingen samen eten in SasZu en kozen op aanraden van de familie chefs dinner. Enorm veel gangen niet normaal...en super lekker https://en-prague.sasazu.com Als je ooit in Praag bent en lekker uitgebreid wilt gaan tafelen een absolute aanrader !Daarna is het een lounge plek, dus een dansje placeren gaat ook achteraf En ineens na 8 gangen ofzo , champagne of tafel en mijn man op zijn knietjes met een prachtige horloge van Balmain..... Heb daar staan lachen en huilen tegelijkertijd. Heeft die horloge helemaal achter mijn rug geregeld want die was nog niet uit in Belgie, maar hij had een dealer gevonden die bereid was om ze te laten overkomen vanuit Zwitserland. Was de dealer wel ondertussen op vakantie geweest, terwijl de horloge per post werd verstuurd. Hebben ze terug de horloge moeten opsturen richting Belgie. Heeft hij die patat van de doos, in de bagage verstopt aan zijn broer gegeven. Zijn broer en hij achter mijne rug, naar het restaurant gereden en alles finaal afgehandeld met eigenaar. En dat allemaal onder mijne neus, ge kunt toch soms blind zijn he ;) Groetjes
|
|
lien
4-5-2013
|
30-7-2012 19:23:24
hehe wel grappig dat vaak het eerste plan van de bruidegom mislukt :-) bij ons was dit ook zo !!Wij gaan elk jaar in december naar canterburry in engeland om de kerstsfeer op de snuiven. op de boot vroeg mijn vriend om eens op het dek te gaan, maar ik wilde niet omdat het te hard waaide (poging 1 mislukt), daarna gingen we iets drinken in een klein gezellig dorpje waar we elk jaar halt houden , ze hebben daar een gezellige oude kerk (en ik interesseer me nogal in oude gebouwen), dus vroeg mijn vriend om nog eens tot aan het kerkje te wandelen, waarop ik niet wilde omdat ik het al eens gezien had (poging 2 mislukt :), en mijn vriend begon al lichtjes te panikeren:-)). 's avonds zaten we in het hotel ad open haard een boek te lezen en ik ging even naar de kamer om naar het toilet te gaan, en toen ik terug naar beneden wilde gaan zat mijn vriend op zijn knie op de hotelkamer en vroeg hij of ik met hem wilde trouwen. achteraf kreeg ik ook nog een rode roos die hij beneden had meegepikt :-) !!
|
|
debora
18-7-2014
|
30-7-2012 20:40:43
Ik wil het ook kwijt Aangezien ik van Italiaanse afkomst ben, heeft mijn vriend me in Italië gevraagd. Ik wist dat het er stilaan aan ging komen, maar had echt nie verwacht dat het dan net in Italië ging zijn. Op de dag dat we 25maanden samen waren, riep hij mij naar het balkon van het appartement, met uitzicht op zee en daarzat hij op één knie en vroeg het me toen, jawel, in het italiaans  Hoewel ik het al zoveel keer voor ogen had gehad, zijn de traantjes toch gevloeid toen. De rest van ons verlof heb ik beetje in een roes gezeten  Men geluk kon nie op en het verlof was eens zo goed daardoor!!
|
|
SophieSam
12-10-2012
|
30-7-2012 20:59:42
Bij ons gaat het er minder spectaculair aan toe maar wel een prachtig moment. Ik had het niet anders gewild... 2 jaar geleden, 1 juli, hadden we met onze allerbeste kameraden afgesproken om samen te bbq'en. heel gezellig, veel gebabbel en gelach! Toen we aan het dessert wilden beginnen kwam ineens gesprek(kweet eigenlijk die details niet meer) dat we in een tentje moesten gaan zitten die zat bij die vrienden in de tuin opgesteld. Na veel gelach haalt hij ineens HET DOOSJE boven... En ik maar lachen dat het niet kon zijn, ik wou zelfs nog het doosje afpakken en opendoen en zeggen dat hij mij niet liggen ging hebben. Al onze vrienden zijn al getrouwd en wij zijn zowat de laatsten, ik was al een tijdje bezig over trouwen... En hij was doodserieus, met al onze vrienden op de achtergrond op een zwoele zomeravond vroeg hij me ten huwelijk! Lng heb ik niet moeten nadenken... 2 jaar later komt er eindelijk een intieme trouw!!!
|
|
Vicky
27-10-2012
|
30-7-2012 21:33:11
Amaai,
Allemaal leuke en romantische verhalen...
Hier na 11 jaar wachten en totaal niet meer verwacht, kwam hier de avond van onze kerstcadeautjes met ons gezinnetje 2011 (wij hebben 2 kindjes van ondertussen 3 en 5j)
en leuk pakje mijn richting uit nl. een doosje plopkoeken... :-)
Ik kon totaal niet volgen.
En toen zei mijn verloofde, kom kindjes en dan nu het echte cadeautje.
Kwam mijn dochtertje van 4 vragen of ik met papa wilde trouwen.
En mijn zoontje van 2,5 kwam daar achter gelopen met een ringendoosje.
Echt super om te zien.
Ik maar wenen en knikken, en ons kindjes konden helemaal niet volgen waarom de mama moest wenen, want dat was toch superleuk!:-)
Toen wist ik wel waarom hij persé zonder ons dochtertje mijn cadeau wilde gaan kopen, want anders was er totaal geen verassing meer aan geweest. :-)
Misschien niet voor iedereen even romantisch, maar voor mij het mooiste aanzoek ooit! :-)
Groetjes
|
|
tessa
12-12-2012
|
30-7-2012 21:45:11
Hallo, Ik ben waarschijnlijk 1 van de zeldzame bruidjes die het zelf gevraagd heeft  . ( en nog geen moment spijt van gehad dat ik het gevraagd heb!) Ik heb het wel heel lang op voorhand gepland, mijn droom was altijd om in disneyland gevraagd te worden; Maar ik had geen zin meer om te wachten dus ik op zoek naar een mooie verlovingring en gevonden in april. Dus daarna een reisje naar disny geboekt en ik wou persee met de kerst periode gaan. Zo gezegd dus we gingen in november en op onze 2 dag daar heb ik hem ten huwelijk gevraagd voor de kasteel en ja op mijn knie . Hij was heel ontroerd en direct ja gezegd! Groetjes Tessa
|
|
Sandy
27-9-2014
|
30-7-2012 22:07:00
Goh, ik kan het niet laten hierop te reageren. Bij ons staat het huwelijksaanzoek voor de deur. Men dochtertje is 8j en we hebben samen een kleedje in elkaar geknutseld met volgende boodschap "Wil jij met mijn mama trouwen?" Op 14 augustus gaan we op vakantie naar Egypte en daar gaat de dochter het kleedje aantrekken. De +papa weet van niets, dus nu maar hopen dat hij ja zegt. De zenuwtjes zijn aant komen hoor....
|
|
jessica
31-8-2012
|
30-7-2012 23:57:02
Amai zo mooie verhalen!
Bij mij was het eerder angstaanjagend...
Ik werk als vroedvrouw in een ziekenhuis en had nachtposten op dat moment. wat ik niet wist is dat hij via een vriendin het nr van mijn collega waar ik samen mee moest werken had geregeld dat ze een bedje moest vrijhouden voor hem.
Dus ik begin om 22u met mijn nachtronde...En ja de laatste kamer was een speciale. daar lag hij in bed met een hoofddoek om ( zodat ik heb zeker niet te snel ging herkennen). En dat herkennen was zeker niet het geval! hij draaide zeer snel rechtop. ( wat al raar is voor een zwangere die wat extra gewicht mee draagt) en had de ring in zijn handen.( wat ik niet kon herkennen aangezien ik niet de beste ogen heb.. dacht ik dat het iets gevaarlijks was.) Dus was ik net van plan om voor hulp te roepen. maar toen kwam de zeer snelle en onduidelijke vraag: wil je met me trouwen...natuurlijk Ja! ( 6 maanden samen ). Onderstussen anderhalf jaar later heb ik het hem nog 3 keer opnieuw doen vragen...een kwestie van articulatie :-) En nu nog 30 dagen...natuurlijk had ik een superdrukke nachtpost maar wel met heel fijne patienten die allemaal even emotioneel waren ( hormonen eh :-) )...
Elke keer als ik het nog eens wil herbeleven loop ik gewoon die kamer binnen :-)
|
|
Saartje
29-6-2013
|
31-7-2012 8:01:12
Ook ik heb het zelf gevraagd... met een picknick bij de aarbeientiramisu en met een geschreven liedje. Dat past bij ons in die volgorde. Soms wel benieuwd hou hij het gedaan zou hebben, maar ja... Ik moest hem maar niet voor willen zijn. :)
|
|
Maaike
21-9-2012
|
12-8-2012 12:54:57
Bij ons ging het als volgt..
Na 6 jaar samen zijn en het idee te hebben dat hij nooit wou trouwen,, dan toch..
Vorig jaar in september gingen we op vakantie naar turkije
Op een mooie avond bij zons ondergang ( op het strand) ging mijn ventje door zijn knie en toverde een hele mooie ring tevoorschijn :)
1 van de mooiste avonden van mn leven
|
|
Deborah
20-9-2013
|
26-8-2012 0:40:37
Zal hier ook eens mijn verhaaltje plaatsen!
Wij waren op vakantie in Griekenland.
Toen we ons aan het klaardoen waren voor het avondeten op onze voorlaatste dag zei ik tegen mijn vriend dat ik geen fototoestel of handtas ging meenemen, zodat ik op mijn gemak was. Hij vondt dit ook goed.
Daar zaten we dan in het restaurant, zegt hij plots gaan we straks nog een strandwandeling maken en nog enkele foto's nemen? Kzeg ok, is goed, maar dan moeten we wel nog het fototoestel halen uit onze kamer. Geen probleem zegt hij, zal ik het fototoestel halen, eet jij maar op uw gemak uw dessert op. Zat ik daar dan alleen aan ons tafeltje :)
Toen hij terugkwam gingen we richting strand. Daar kwamen we nog iemand tegen dat we daar hadden leren kennen, begon zij wel geen praatje te slaan met ons. (Mijn schatje was waarschijnlijk op van de zenuwen! Haha)
Daarna zijn we een strandwandeling gaan maken & wanneer de zon onderging en glinsterde op het water, ging hij plots ook op z'n knie en vroeg: Deborah Anne Verhaeghe, wil jij met mij trouwen? Waarop ik natuurlijk onmiddellijk JA zei! Hebben ook wel wat traantjes gelaten! Was totaal onverwachts.
En hij was nog naar de kamer geweest om zogezegd het fototoestel te halen, maar intussen had hij ook het ringdoosje meegenomen en gekeken wat mijn 2de naam was :)
En voor hij me ten huwelijk vroeg, zei hij ook nog: Kep, we zijn nu al enkele jaartjes samen en ik zou echt niet meer zonder jou kunnen. Ik weet dat het soms met ups en downs is, maar dat maakt ons enkel sterker. Nu we hier op het eiland zijn van de godin Aphrodite wil ik je ook iets héél belangrijks vragen (daar wist ik het dan wel & begonnen de traantjes te rollen. En dan kwam 'DE' vraag! :)
Leuke verhalen trouwens van iedereen! Krijg er instant kippenvel van :) haha
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|