Terug naar overzicht
Neen hoor, dit is bij mij ook héél herkenbaar!Hier zit ook een "20 juli"-bruidje dat waterproof make-up zal nodig hebben...
Hoi Jessie, Mijn papa is er ook niet meer bij (maandag zal hij 8 jaar overleden zijn) en ik moet zeggen dat dàt het ook wel erg moeilijk maakt. Ik krijg ook sneller de krop in de keel en ga veel sneller huilen. Ik denk dat het gewoon is omdat je het niet met hem kan delen. Want je wil toch dat je vader je zeer fier kan weggeven? En de kleine dingen zijn vaak hetgene waar je het meest door gegrepen wordt, omdat het meestal ook onverwachts is.Gelukkig bestaat er waterproof make-up :)
Dat gevoel herken ik ook! Ik ben in het algemeen wel een gevoelige maar nu is dat nog erger.. Ik ben al blij dat ik niet de enige ben. ;) Ik zal ook zeker en vast waterproof make up en zakdoekjes mogen gebruiken. Je zeker niets van aantrekken, het is toch normaal dat je eens een traantje wegpinkt van geluk, al die emoties, ...
Hier ook zo'n bleitkous :)onlangs trouwde iemand waarmee ik vroeger in school heb gezeten voor de kerk, dus ben ik eens gaan kijkenen moest mij inhouden met momenten of de tranen stonden in mijn ogen :pik zag mijzelf daar al helemaal staan...dus die waterproof make-up zal ik volgend jaar goed kunnen gebruiken :)
hier ook zo'n bleitkous bij het lezen van de verslagen en het bekijken van foto's en filmpjes ;-) Mijn mama zal er ook niet bij zijn, ze is nu 1 jaar geleden gestorven en had toch graag met haar die trouwjurk gaan kopen dus ook weer zo'n huilmoment bij het vinden van m'n droomjurk! Verder geniet ik enorm van de voorbereidingen!!! Denk ook wel dat dit komt omdat je er nu zoveel mee bezig bent en hier zoveel leuke dingen ziet. Je bent duidelijk niet de enige Nog heel veel plezier met de voorbereiding en houd die doos cleenexkes maar in den aanslag *HAHA*
Misschien moeten we maar eens een groepsaankoop doen dan :-)'t Is een hele geruststelling dat ik niet alleen ben. Heb bij de verloving op zich eigenlijk niet geweend. Misschien ook door de drukte van de dag toen, maar nu komt het er allemaal ineens uit... nuja, misschien zijn we wel uitgeweend tegen onze grote dag en kunnen we 't dan wel -relatief- droog houden :)
Ik denk dat dit normaal is hoor. Ik ben heel gevoelig en heb tijdens de voorbereidingen veel geweend. Zelfs de avond ervoor en op de morgen zelf toen er iets mis ging. Mijn grootmoeder was enkele maanden voor onze grote dag overleden. Tijdens de dag zelf viel het met de traantjes echt goed mee. Enkel toen mijn man tijdens het voorlezen van een eigen geschreven tekst in de kerk het moeilijk kreeg en mijn zus (het deed haar denken aan voorzelen tijdens de begrafenis enkele maanden ervoor) kreeg ik het ook moeilijk. Mijn makeup was nog perfect in orde ;) Ik heb wel mijn zakdoeken aan mijn man gegeven. Dit was tijdens de mis heel handig, want toen had ik ze nodig! Misschien een tip voor jullie ;)
Ooooh ja, héél herkenbaar!!Als ik de liedjes beluister die we in de kerk gaan afspelen, dan houd ik het niet droog!Ik vrees dat ik heel de dag gaan wenen
Hoi,Hier ook zo'n emo-typetje hoor! Ik ben van mezelf al heel gevoelig en het feit dat mijn mama er niet bij zal zijn (16 jaar geleden gestorven) en ook mijn schoonvader niet (afgelopen Maart overleden) maakt het heel zwaar.Pas op, soms zijn het ook wel traantjes van ontroering (bij een verslagje of liedjes of zo) of van geluk.Anyway: schrijf mij maar in voor die groepsaankoop kleenex
Yep, als ik verslagen lees van andere mensen hunne dag (of als ik een huwelijk bij woon in de kerk) heb ik het ook vlaggen