Terug naar overzicht
Hallo Elke Mijn papa is er ook niet meer Dus weet ook nog niet wie me gaat weggeven.Ik had gedacht aan mijn peter (Maar ben er nog niet uit)groetjes
Hallo Elke en Jessica, Mijn buurvrouw haar papa is er ook niet meer, en haar mama heeft haar weggegeven.Dit was zo een intens moment.groetjes
hey,Ik ben zo ook is naar een trouw geweest. En om die redenen hebben de bruid en bruidegom toen beslist om samen binnen te komen.
Met mama of met mijn ventje binnenkomen, het zijn idd ook opties. ik ga mijn papa op dat moment heel erg missen dus aan de ene kant is een steunende arm welkom, aan de andere kant...moeilijk! het zal sowieso een emotioneel moment zijn..
Een vriendin van mij heeft haar broer gevraagd om met haar binnen te komen, omdat haar mama dat niet zag zitten. Zelf heb ik een enorm slechte band met mijn vader, waardoor het niet juist zou voelen om aan zijn arm binnen te komen. Vandaar dat wij als koppel gaan binnenkomen in de kerk. We zijn tenslotte al getrouwd voor de wet op dat moment, dus dan mag het .
Kun je je doorppeter, opa, broer of eventuele beste vriend niet vragen?
ik zou alleen binnen komen maar dat is ieder zijn mening.Als je denkt dat de emoties je te baas gaan worden kan je op voorhand je ceremoniemeester inlichten of toch gaan voor een broer,peter of je eigen ventje
hier hetzelfde mijn papa is er ook niet meer en ik had gedacht binnen te wandelen met mijn kindjes aan elke hand 1maar mijn mama stelde voor om me weg te geven en dat vond ik best een leuke oplossingdus heer geeft mijn mama mij weg
broer, peter, opa zijn er niet of niet meer dus geen optie. Met mijn ventje idd, maar dan mis ik zowat het romantische plaatje van dat hij daar al vanvoor staat en ik naar hem toe ga en jeweetwel...pakkend momentje ;-) hopeloze romanticus ikke ;-)
Mijn papa is ook niet meer en ik ga alleen naar voor. Het zal beslist een intens moment worden, maar ik ga ervoor.Mijn opa en peter zijn ook reeds gestorven, dus ik heb niet echt een back-up plan. Ik weet dat mijn mama mij graag had weggegeven, maar dat zie ik niet zo zitten. (We hebben nochtans een goede band hoor)
Hier ook geen goede band met de papa ,en vind het dan maar niets dat hij mij zou weg geven en met de eer gaat lopen..Zodus lopen mijn drie kindjes als bruidskindjes en gaan ik en mijn ventje gelijk binnen .
Hier is dat trouwens niet eens de traditie om weggegeven te worden. Normaal komt ge als koppel samen toe, wordt ge begroet door de pastoor en gaat ge samen naar voor. (dus als je het anders doet moet je dat wel even checken met de pastoor).Persoonlijk vind ik het ook mooi om samen naar voor te gaan (maar ik vind het dan ook een beetje een raar idee dat een vrouw weggegeven wordt en een man ontvangt :p)
Mijn beste vriend heeft ook zijn zus 'weg geven ' ook omdat hun papa er niet meer is, het was een zeer emotioneel moment en m'n beste vriend was enorm trots dat hij de plaats van z'n vader mocht inemen op dat moment!
moeilijk...bedankt allemaal voor jullie mening, ik heb gelukkig nog genoeg tijd om erover na te denken :-) veel plezier bij jullie voorbereidingen!
Beste Elke,Ik zou voor de mama kiezen. Die staat volgens mij toch ook altijd op dezelfde plaats als een papa. En mocht ze het niet zien zitten, heb je dan geen broer of zus ? Het is inderdaad in zo'n situatie altijd wel een beetje moeilijk. In elk geval heb je nog een beetje tijd om hierover na te denken. Veel succes hé.
hier geen goede band met mijn ouders. Wij hebben volgende opties:- binnenkomen na onze twee mooie dochters- binnenkomen met mijn peter- binnenkomen met 3 fantastische vriendinnen
Ik snap dat dit iets moeilijk is... Maar je zegt dat je zoontje één van de bruidskindjes is??!! Waarom laat je de andere bruidskindjes niet eerst naar voor gaan en kom jij daarna met je zoontje? Ik denk dat dit ook heel mooi en emotioneel zal zijn. Het is maar een ideetje he Ik zit met een omgekeerde situatie, mijn ouders zijn gescheiden en ik heb met mijn papa een heel intense band maar ook met mijn stiefvader. Ik heb dit opgelost door me te laten weggeven door mijn papa en mijn stiefvader te vragen als mijn getuige.