Ik heb op dit forum wat minder gepost, maar véél meegelezen, dus daarom nu voor jullie :-).
Ondertussen al 38 dagen gelukkig getrouwd, een super leuke huwelijksreis (Westkust Amerika & New York) en hard uitgekeken naar de eerste foto's. Die vielen gisteren in mijn mailbox, dus ik kon niet wachten om deze op facebook te zetten en om mijn verslagje voor jullie te maken. Een zalig gevoel dat terug bovenkomt, hier gaan we :-):
Wij hadden donderdag en vrijdag voor ons huwelijk nog verlof genomen om de laatste kleine dingen in orde te brengen.
Dit totaal zonder zenuwen en héél rustig, vrijdag zijn mijn man en ik dan de zaal (Classic Domain te Dworp) gaan versieren. Helemaal zoals we het wouden en ook de verantwoordelijke van de zaal was super en gaf ons een geruststellen gevoel.
Dan thuisgekomen, de getuigen van mijn man die hem kwamen halen en dat was dan het begin. Nu zouden we elkaar het laatste zien alvorens hét moment :-). Toen kregen we allebei kriebeltjes in de buik :-).
Mijn getuigen en mijn mama zijn dan bij ons thuis komen slapen, samen gezellig gegeten, wat gebabbeld en dan toch uiteindelijk bezweekt om het kleed ook aan de getuigen te tonen. Ze stonden met de tranen in hun ogen, dus het kleed was goedgekeurd :-).
Na een goede nachtrust opgestaan, we gingen met 3 naar de kapper en wat was het leuk om 's morgens een smsje te krijgen van mijn kapper dat we vroeger mochten komen, omdat hij toch niet meer kon slapen :-), hij was zenuwachtiger dan ik :-). Na de kapper doorgereden naar de bakker voor het verrassingsbrood. Thuisgekomen was mijn nicht er al voor de make-up en kwam de fotograaf ook toe. Wij hadden een fotograaf die met 2 aanwezig waren, dus 1'tje bij mij en 1'tje bij Olivier. Toen de suite begon aan te komen, begon het ook wat drukker te worden en toen namen de zenuwen een beetje toe. Het eerste emotionele moment was het aantrekken van het kleed, nu was het écht zover en vooral toen ze riepen 'hij is er!'... wooaaahhh, dat ging er door mij heen... precies een klein meisje, zo gelukkig :-).
En toen volgde de volgende traantjes, Olivier stond me op te wachten aan de voordeur. Ik riep dat ik eraan kwam en bij het zien van zijn schoenen vanop de trap, begon de traantjes te rollen. Een héél leuk moment, de suite, de buren iedereen stond me op te wachten.
Toen zijn we vertrokken naar de gemeente (even vertraging door de hond die er even vandoor was gegaan), ja hoor ook de hond was feestelijk aangekleed :-). De gemeente was kalm en zonder zenuwen, maar natuurlijk weer héél emotioneel bij het ja-woord :-). Gelukkige had ik zakken in mijn kleed, altijd handig voor de zakdoekjes :-).
Tussen de gemeente en de kerk hadden we tijd voorzien voor een kleine receptie bij ons thuis met de suite. Dit was héél leuk en we hebben er echt van genoten om even met de familie samen te zijn. Dan hop naar de kerk. We hadden een VW-minibus voor de mannen en eentje voor de vrouwen. Ongeveer 100m van de kerk begonnen de vlindertjes in de buik weeral rond te vliegen, tof om zoveel volk te zien :-).
Mijn mama heeft me naar het altaar begeleid, en ook daarweer de nodige traantjes... zo'n emotionele dag, en zeker zo'n emotioneel moment... de kerk ging snel voorbij en was volledig zoals 'ons'. Het doet echt plezier als je dit dan ook van je gasten hoort. Uiteraad ook 'weeral' met de nodige traantjes, maar natuurlijk ook met een big smile. De leukste verrassing voor de gasten was dat onze hond de ringen binnenbracht, de ohhh en de ahhh's waren toen allom aanwezig.
Na de kerk had mijn mama een glaasje cava voorzien om de gasten te bedanken voor hun aanwezigheid in de kerk, héél ontspannend en tof idee! Nadien met de hele suite naar de zaal om de gasten te ontvangen voor de receptie. Wij hebben ervoor gekozen om de gasten te onthalen samen met de ouders (dit is niet zozeer de gewoonte bij Franstaligen). Maar dan hadden we wel iedereen gezien en hoefden we niet van links naar rechts. Tijdens de receptie hebben wij dan de tijd genomen voor de foto's. Iedereen was super tevreden van de receptie, wij hadden 8 hapjes per persoon en ook een oosters eetstandje. Ik heb regelmatig mijn getuigen om hapjes gestuurd, zodat ik er ook van kon meegenieten, want ik had al teveel gehoord dat het zo snel gaat en dat je bijna niets eet. Ik niet dus :-).
Na de receptie begon de diner met de familie en vrienden (100 p), met de nodige speeches en ambiance. Een zalig moment om even tot rust te komen en bij te praten met de vrienden aan de ere-tafel. Om 21h30 werden dan de gasten voor het dansfeest verwacht. Om dit gedeelte te openen hadden wij lampionen (10-tal) voorzien die we dan samen oplieten. Ook hadden wij voor de ganse dag een 'babbelbox' voorzien, zalig om nadien het resultaat te zien, echt hilarisch.
In de toiletten van de zaal had ik 2 mandjes gemaakt met wat spulletjes voor de vrouwen (lipgloss, blush, handencrème, etc), ook voor de mannen stond er eentje met gel, condooms, dafalgan etc :-). Ook hadden wij de dansvloersticker, was ook héél leuk omdat nog niemand van onze vrienden dit had gedaan. Voor de kindjes was er een springkasteel met babysit, de ouders waren héél gelukkig want de kindjes amuseerden hen en de ouders ook :-). En wij hebben er ook van genoten voor de foto's :-).
Ons feest eindigde om 3u (vereiste van de zaal), maar dit was zeker niet erg... ik was voldaan, om 4u waren we dan in ons hotel, en toen was het licht uit :-).
Ik dacht er een kort verslagje van te maken, maar dat is me blijkbaar niet gelukt.
Op facebook zien jullie al enkele foto's, de rest is voor binnen 2 weken :-)
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10151085958601379.436763.679061378&type=3Aan alle toekomstige bruidjes, genieten is de boodschap :-)
Dank aan het forum voor de leuke tips!