Terug naar overzicht
Dat is geen simpel iets!!Zelf ben ik therapeut en ik raad dan ook iedereen aan om naar therapeuten te gaan. Bespreek daar uitgebreid de situatie, die mensen weten wat manisch- depressief inhoudt, en kunnen samen met u nadenken hoe dit aan te pakken. Misschien krijg je op termijn je vader ook wel eens mee naar daar?Ik denk dat je op je trouw voor één keertje vooral aan jezelf moet denken. Ik kan me voorstellen dat je al heel je leven al veel rekening hebt moeten houden met deze situatie...
Hij gaat naar een psychiater maar mijn vader is enorm goed in manipulatie. Mijn broer is er al eens langsgegaan om met hem te praten maar hij praat mijn vader alleen maar naar de mond terwijl wij perfect aanvoelen waarover hij liegt of over wat hij al dan niet overdrijft. Natuurlijk wil hij ook geen andere therapeut omdat hij deze natuurlijk wel leuk vindt. Maar het is mss wel een idee om het voor mezelf daar eens met iemand over te hebben want het is waar: ik weet totaal niet hoe ik met zo iemand moet omgaan, laat staan wanneer het om mijn eigen vader gaat. Bedankt!
@Reeja je verhaal zou mijn verhaal kunnen zijn en dat van mijn vader....Ik heb nu al stress voor volgend jaar hoe hij tevoorschijn gaat komen. Op het vormsel van mijn zoon zat hij aan tafel en ik kwam aanlopen en keek naar beneden en zag dat er 3 grote gaten in zijn schoenen zaten. Toen ik zei om er andere te gaan halen voor hem keek hij me aan van alléé die zijn toch nog goed.Hij heeft de allernieuwste TV, gsm, playstation, noem maar op maar als je heb ziet is een clochard Ik schaam mij voor hem jammer genoeg.
pff lastig he... Ik wens jou ook heel veel moed toe!
ik wens je veel moed en sterkte mss als je hem laat doordringen dat hij zo ni mag komen naar je trouwfeest wat hij blijkbaar wel graag wil zou hij dan niet er rekening mee houden lijkt ni fijn om te zeggen maar ik hoop echt voor je dat het goed komtgrts
Mijn ervaring met mijn vader (moeder heb ik geen contact meer mee na talloze zelfmoordpogingen en scheldtirades, manisch buien, depressieve buien, alcoholmisbruik, medicatiemisbruik) is dat hij depressief geworden is na zijn scheiding van mijn moeder. hij heeft zich laten gaan en kan nergens een uitgang zoeken om uit zijn zelfmedelijden uit te geraken. Als ik hem geld geef met zijn verjaardag voor nieuwe kleding koopt hij er wat anders elektronisch van en als ik met hem naar de kledingwinkel ga en hem voor euro 200,- in het nieuw zet (vorige Kerst) dan verdwijnt die kleding in de kast en doet hij zijn joggingbroek terug aan want dat zich toch zo makkelijk Moest ik tegen mijn vader zeggen doe iets fatsoenlijks aan op mijn huwelijk dan weet ik nu al wat antwoord ik ga krijgen: ik kom waar ik me goed in voel of ik kom niet. Hij trekt zich nergens nog wat van aan. En het zal hem worst wezen wat ik er van denk want hij begrijpt dat toch niet.
Dag reeja,Ik heb het zelfde probleem met mijn mama.Ze heeft een psychische mentale stoornis. ze draagt altijd kleren die ni bij elkaar passen. Schminkt haar eigen overdreven de mascara hangt soms in haar haar. Haar appartement is ook smerig. Ze heeft geen hulp aan huis. Ik wil haar da soms duidelijk maken maar ze luistert ni. Ze kraamt dan altijd onzin uit en stelt op en half uur 10 keer de zelfde vragen. Ik zou haar graag op den trouw hebben,maar ik weet ni of ze ga durven komen. Ze durft bijna ni buiten komen,zelfs ni mee ons meerijden. En moest ze toch durven komen naar ons feest dan heb ik weer schrik voor de reactie van de andere mensen. Als ze zo geschminkt en gekleed ga zijn en dan nog is onzin ga uitkramen. Moest ze haar zo ni schminken zou ze nog een heel knappe madam zijn en dan wast alleen maar het mentale gedeelte waar ik me zorgen om moet maken. Maar ik durf haar ni zeggen dat hare make-up op niks trekt, want dan begint ze waarschijnlijk toch direct over iets anders.Wat ik wel ondertussen al geleerd heb met de trouw voorbereidingen is meer aan mezelf denken. Ook al is da ni gemakkelijk. Ik ge dit onderwerp zeker blijven volgen en ik wens je veel sterkte.