TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Nadia
5-10-2013
|
3-2-2013 23:24:48
Arme Edith :-(
dit hoort een tijd te zijn die je met je familie, en zeker met je mama, zou moeten kunnen delen en waarin je je gewoon 100% gelukkig zou moeten kunnen voelen!
Helaas hebben veel bruidjes verschillende redenen waarom het soms maar 90, 80, 70, ... % is (door gescheiden ouders, overlijden van 1 ouder, familieruzies, enz...) en dat vergeten veel mensen vaak eh...
Ik hoop dat ze dit toch nog kan inzien voor de trouw en dat ze je kan begrijpen in wat je nodig hebt! Misschien kan je haar ook wel eens vertellen dat je haar steun mist met het plannen van de bruiloft? nog los van het moeilijke contact met je stiefvader, want ik kan me voorstellen dat dit een zeer gevoelig onderwerp is...
Ik duim alvast voor een vlotter verloop en dat je de dag zelf, ondanks alles, toch echt kan genieten van de verbintenis die je met je partner aangaat - want daar draait het uiteindelijk wel om!
|
|
edith
29-6-2013
|
3-2-2013 23:31:30
Ik vrees dat de wonde veel te diep zit. Telkens als ik probeer te praten draait het uit op Wenen en ruzie. Ik heb nooit echt bij haar terecht gekunnen na de scheiding en haar depressie paar jaar geleden. Vroeger waren we 2 beste vriendinnen en nu schiet er niks meer Vanover. Er is meer aan de hand wat ik hier heb verteld maar zou een boek moeten schrijven erover tegen dat alles hier op papier zou staan.
Ben zelfs aan het twijfelen of ik een feest zal doen. Het moet de mooiste dag uit mijn leven zijn.
|
|
WWW.DISCOVIDEO.BE
|
3-2-2013 23:57:01
Je kunt dus blijkbaar niet bij je moeder terecht.
Hoe, waarom...het is zo eenmaal, spijtig, hoogstwaarschijnlijk heeft ze het zelf moeilijk, verwijt dit haar niet, kun je niets aan veranderen.
Wat je wel kan, is zelf het goede voorbeeld tonen, hoe het "wel" moet.
Je nodigt ze uit, of you like it or not, zo lopen er nog wel mensen op je feest waar je minder mee kunt opschieten, that's life.
(door uitsluitend je moeder uit te nodigen, schuif je het probleem door, moet ze naar je feest komen of blijft ze bij je stiefvader...je stelt ze dus voor een heel groot dilemma)
Je blijft je hoofd stoten aan hindernissen, die op je wel liggen.
Jouw probleem is niet dat bepaalde mensen 'vervelend' doen...zo lopen er heel veel rond, je probleem is dat je niet goed weet, hoe met ze om te gaan, zonder afbraak te doen aan hun vervelende eigenschappen, of om jezelf als de 'oorzaak' te zien.
Eens je dit onder de knie hebt, zul je zien, dat zaken veel makkelijker voor je zullen worden.
Maak eens een afspraak met iemand die in deze zaken gespecialiseerd is, iemand die echt naar je 'luistert'.
grtz
|
|
Elen
5-10-2013
|
4-2-2013 10:12:28
Hi Edith,
Ik begrijp je pijn... ;-) Volledig. Een trouw plannen met langs twee kanten gelukkig getrouwde ouders is super easy maar vanaf het moment dat je met gescheiden ouders zit, is het kaka. Hier hetzelfde hoor.
Gelijkaardige situatie hier, op 16 buiten gezet door mijn mama onder druk van mijn stiefpa. Nu jaren nadien, heeft ze gelukkig haar fouten ingezien en gebroken met mijn stiefpa dus mijn mama is zkr welkom op mijn trouw.
Mijn pa daarentegen, 6j niets van hem laten horen, nu alleen asem goesting heeft. Hij heeft mij teveel gekwetst in het verleden en ik heb geen zin om lekker hypocriet te gaan doen op mijn trouw (zkr omdat vaders nog steeds een aanwezige rol hebben op trouwen en niet alle mensen langs de kant van mijn verloofde op de hoogte zijn van de sit.) Ik wou dus zijn familie (mijn grootmoeder, mijn tantes en nonkels en nichten en neven) uitnodigen op de trouw en hem niet. Uiteraard stellen zij nu ultimatums, "als mijn pa niet uitgenodigd is, wensen zij ook niet te komen".
Echt, probeer je er zoveel mogelijk van de distansieëren in de mate van het mogelijke. Het is jouw trouw en jij vraagt wie jij wilt. Toch ZKR als je er zelf voor moet betalen. En als er dan andere mensen niet akkoord zijn met jouw besliss, dat is dan hun probleem. Als zij jouw belang niet boven dat van een ander kunnen zetten, op een dag als de deze, kijk dan is het ook niet de moeite dat zij komen.
Ik weet het harde woorden, het doet mij ook pijn die besliss te maken maar zij hebben ons ook gekwests met hun besliss in het verleden.
Succes alleszins!
|
|
kelly
13-7-2013
|
4-2-2013 10:59:37
Met mij en mijn stiefvader klikt het ook ABSOLUUT niet! Die zegt ook nog maar sinds korte tijd met veel moeite goeiedag, kwetst mij en men aanstaande regelmatig en is ook helemaal niet goed voor mijn mama. Het ding is natuurlijk, mijn ma is en blijft mijn ma en ik wil later geen schuldgevoel hebben dus ze zijn allebei uitgenodigd... Ik durf niet anders, mijn mama is gelukkig wel vrij enthousiast over ons huwelijk, bij ons ligt het probleem gewoon vooral met hem.
Ik begrijp je zeer goed en vind het heel jammer voor je!
kl*te k*tventen!!!!
|
|
Yoline
28-6-2013
|
4-2-2013 11:09:35
Ik kan je helemaal volgen hier.Mijn mama heeft me op mijn 18de ook buitengegooid, waardoor ik nu werk en studeer tegelijk. Mijn mama is wel nog niet zolang met haar vriend waarvoor ze me heeft buitengegooid, maar achja mannen zijn alles voor haar. Ze was vroeger alcoholieker en nu is ze dus weer vollop bezig, onder zijn invloed. Hij plukt haar helemaal leeg en ik moet maar toekijken. Ik heb nog een zusje van 12jaar en ze heeft ons beiden al vanaf mei 2012 niet meer gezien.Veel liefde en heimwee zit er dus niet in. Ik heb haar ook gevraagd voor de trouw, maar ik kreeg het antwoord dat ze hoogstwaarschijnlijk niet komt. Ik heb het er echt heel moeilijk mee! Maar ik probeer me vast te houden aan het idee dat het de mannen zijn en dat mijn mama een rare klik heeft in haar hoofd. Er is immers al zoveel gebeurd dat ook ik een boek kan schrijven. En dan mijn papa die heb ik nooit gekend tot mijn 17jaar en daar kon ik ook niet terecht, maar hij doet nu sinds kort wel zijn best en ik denk dat ik hem wel de kans moet laten om zich te bewijzen. Desondanks komt geen van beiden (als ze komen) aan de eretafel te zitten, dit heb ik bewaard voor mijn meme en pepe. Misschien een beetje grof en ongewoon, maar dit voelt voor mij het beste.
Wat ik eigenlijk (het lucht wel om ook mijn verhaal is te vertellen) wou duidelijk maken dat het echt overal iets is. En ik heb er mij proberen overzetten, desondanks breek ik soms nog is in tranen uit. Dus heb ik besloten dat het trouwfeest gaat zoals ik het wil en dat wil zeggen dat ik geen mensen wil die slechter dan de duivel zijn.
|
|
Tamara
23-5-2014
|
4-2-2013 13:07:16
Ik vind het opvallend dat mensen soms egoïstisch kunnen zijn over een trouwfeest, terwijl het alleerst niet hun feest is. Ipv blij te zijn dat dochter of zoon trouwt en te aanvaarden wat zij voor die ene dag willen, willen ze zelf zoveel mogelijk inspraak hebben. Ik krijg daar dus echt de kriebels van!
Het is jouw trouw, vraag wie je wil, en zijn ze er niet mee akkoord, pech dan...
Zoals "discovideo" zegt, is het wel belangrijk misschien eerst een persoonlijk gesprek met je mama te hebben en uit te leggen waarom je dat echt niet ziet zitten, en misschien komt zij wel tot inkeer of met een alternatief...
Maar ik zou zeker niemand vragen tegen je zin. Het kost je alleen maar geld en achteraf wordt het waarschijnlijk toch niet beter...
Succes!
|
|
edith
29-6-2013
|
4-2-2013 13:49:57
iik heb het haar gezegd waarom maar ze verstaat het niet. ze begint dan over andere dingen waarom mijn verloofde nooit meer meekomt en al van die zever. het komt er telkens op neer dat ik mijn energie om uit te leggen verspil want ze luisterd nooit. ja dan begint ze weer al eens te wenen word er zot van. ik ga verdere hulp zoeken want alleen kan ik al die problemen niet meer aan spijtig genoeg. als ze van mijn vader scheide deed ze dit met zijn vriend. als ik toen haar hulp nodig had was ze er ook niet voor mij enkel bezig met zichzelf. en toen ik mijn hart wou luchten was het telkens van ik kan dit niet aan nu dus met als gevolg tis al 13 jaar dat ik alles op krop. en gelukkig in haar relatie is ze nooit echt geweest ja het eerste jaar mss maar wij waren een last en deden moeilijk voor haar. zelfs toen ze zwanger was van mijn halfzus loog ze het af terwijl ik wel 16 was en ook wel zag wat er aan de hand was. toen ze mijn vader had bedrogen die bewuste avond loog ze het me af terwijl ik ze bezig heb gezien ik zat erop te kijken en kon er niks aan doen. ik heb die nacht toe we naar huis moesten vertrekken met mijn fiets door het dorp gereden want ik wilde niet naar huis. och ja je hoord het al tis allemaal woede die opgekropt is van 13 jaar geleden die nooit verwerkt is door mij. ik ben wel over de scheiding tussen mijn ouders maar niet met de persoon waarbij ze is.
maar ik nodig hem niet uit zeker niet ik ga niet van gedacht veranderen. dan moet ze maar niet komen als het haar zo erg kwets maar dan zal ik genoeg weten en zal de knoop makkelijker doorgehakt worden.
Bedankt iedereen voor jullie steun echt waar had niet gedacht dat ik reacties zou krijgen. En ik verschiet ervan dat er nog veel mensen zijn die ongeveer in zelfde situatie zitten of mij. We raken er wel uit.
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|