TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Sofie
6-7-2013
|
10-3-2013 18:56:51
Niet gemakkelijk!! Hier worden tantes en nonkels, neven en nichten gevraagd. De kinderen van mijn neven en nichten worden niet uitgenodigd.. We kunnen bezig blijven hé ;-) Als je moeder een deel betaald.. Ok maar dat wil niet zeggen dat ze zomaar alles kan beslissen hé... En ik zou dat ook duidelijk maak. Vriendelijk en beleefd doch kordaat.. Jullie betalen ook een heel stuk waarschijnlijk en dan mag het ook wel zijn zoals jullie het willen.. Over dat je op 4u tijd niet iedereen hebt kunnen spreken zou ik me niets van aantrekken.. Hier zijn er ook een aantal familieleden waar ik eigenlijk weinig tot niets aan te vertellen heb maar die uitgenodigd worden 'omdat het zo hoort'. Succes ermee maar hou vooral voor ogen dat je je goed moet voelen bij jullie dag!
|
|
Martine
14-6-2014
|
10-3-2013 19:25:20
Het heeft hier al uren en uren ruzie opgeleverd, maar mijn moeder wil dus echt wel alles te zeggen hebben. Met de woorden "desnoods betaal ik alles helemaal".
Zelfs mijn kleding wil ze betalen, opdat ze zelf de keuze zou hebben. Ze wilt naar een peperdure ontwerper uit 't dorp bij hen gaan, terwijl ik het simpel en goedkoop wil houden en helemaal geen echt trouwkostuum wil.
33 jaar geleden heeft mijn grootmoeder (haar schoonmoeder) heel hun trouw geregeld van a tot z. En die rol eist zij dus nu ook op.
Zelfs feestzalen is zij aan 't beslissen. Feestzalen die ik nog niet eens gezien heb en die in mijn ogen véél te duur zijn naar mijn goesting, daar neemt zij al een optie op zonder het te overleggen.
Achteraf belt ze dan van "ik heb dat en dat en dat gedaan". En schaam ik mij dood naar die mensen dat ik niet ga kijken omdat ik al weet dat het niks voor ons (naar onze goesting) is.
Zalen die wij dan weer goed vinden, worden afgekeurd door haar en mijn zus. Ze kan het bovendien ook zo verkopen elke keer ... En ze "doet het om goed te doen en te helpen" en bovendien "betaalt zij het toch grotendeels", wat ik elke keer mag horen als ik durf negatief te zijn.
Vandaag mocht ik weer horen "ja maar, als je niks organiseert, krijg je ook geen cadeaus". Ik trouw toevallig wel niet om de cadeaus, hé! Ik trouw uit liefde. Anders bleven we gewoon samenwonen (dat doen we al 6 jaar).
Maar dat snapt zij niet en het is zij die er een circus van wil maken.
En het is ik die dan eist dat de nichten en neven én hun kinderen (doordat we het plannen op zondagmiddag mogen de kinderen echt wel meekomen) ook komen.
Ik heb hier al keihard een paar keer gezegd afgelopen week "Als het zo zit, trouw ik gewoon niet". Maar dan heb ik weer een viesgezinde vriend in huis.
Trouwen, ik wist dat het met mijn familie lastig zou worden ... En ik heb altijd iets gehad van "vriend vraagt mij toch nooit, dus dat zijn zorgen voor dan".
Maar nu zit ik wel met de gebakken peren.
Het is overigens echt altijd ik die tegen mijn moeder moet ingaan. Vriend moet ook niet van al haar plannen en gemoei weten, maar die laat maar doen.
Alhoewel hij verdorie meer invloed zou kunnen uitoefenen op haar dan ik.
En mijn vader ... Die verklaart mij helemaal stapelgek en koppig dat ik "hun feest en hun geld" en alles wat zij voor ons doen niet zou aanvaarden. De grootste verwijten heb ik al van hem mogen slikken (en ga ik mogen blijven slikken).
Maar die slik ik al jaren van hem, dus dat ben ik ergens gewend en een band is er nooit echt tussen ons geweest.
Vorige week mocht ik overigens nog horen hoe slecht de zoon van vrienden van hun wel zijn. Hij was getrouwd zonder dat hij enige inmenging van zijn ouders duldde. Maar die wilden wel persé alles betalen en waren dan viesgezind dat ze absoluut niks te zeggen hadden en si en la.
Hoe lelijk mijn moeder daar weer over gedaan heeft ... Het maakte echt wel duidelijk hoe ze tegenover huwelijksfeesten stond.
Oké, bij bepaalde dingen die ze vertelde over dat huwelijk fronste ik ook mijn wenkbrauwen. Maar er waren echt wel dingen waarover ik had "laat dat nu es aan hen". Maar dat snappen? Dat zal wel voor de volgende generatie zijn ...
|
|
Tamara
23-5-2014
|
10-3-2013 19:48:12
Pfff, echt beu. Het is uwe trouw, dus vind ik wel dat de dag moet zijn zoals jij zelf wilt. Ik zou het ook niet dulden moesten ze voor mij de locatie enzo willen bepalen...
Als ze natuurlijk een groot deel zelf betalen is het ook logisch dat ze wat meer mensen mogen uitnodigen.
Ik zit hier ook met zo een probleem. Ik heb een goed contact met mijn tantes en nonkels en neven en nichten. Maar mijn vriend heeft de zijne in jaaaaren niet gezien. Mijn vriend zijn mama vond dat we die ook moesten uitnodigen en dat wij die moesten betalen. Ergens zijn we daar in overeengekomen dat we toch die dat we ooit al gezien hebben zullen vragen.
Nu vandaag zegt ze dat mijn vriend als klein manneke ook naar veel trouwfeesten van vrienden van hun is mogen meegaan en dat we die mensen ook maar allemaal moeten uitnodigen (op ons kosten). Maar daar komt niets van in huis!!
Ik zou dan liever ook nog in het klein trouwen dan iemand inspraak te geven in ons huwelijk! Het belangrijkste is dat wij bruidjes ons goed voelen op onze dag. En iedere moeder zou gewoon blij moeten zijn voor haar kinderen en niet aan zichzelf denken op die dag. Willen ze toch pronken met het feit dat zoon/dochter trouwt, dan moeten ze zelf maar een feest geven, zoals jouw moeder ook voorstelde. En dan is jullie dag verlopen zoals jullie wouden en is uw mama ook content.
|
|
Martine
14-6-2014
|
10-3-2013 19:54:32
Het is net dat ik wil vermijden.
Als wij niks organiseren, doet zij het.
Maar dan op haar manier, met alleen haar generatie en wij mogen opdraven als "pipo de clown".
En wij worden dan als "de slechten" afgeschilderd bij heel de familie omdat we geen feest zouden geven. Ik heb gemerkt bij mijn nicht hoe belangrijk dat zo'n feest voor hen is.
Op de duur lijk ik dus gewoon de keuze te hebben tussen "trouwen en een receptie naar hun normen" of "niet trouwen".
Want een tussenin oplossing van "klein trouwen en geen feest of receptie" zien zij dus niet zitten, want dan organiseren ze de boel zelf.
't Heeft mij al zoveel stress en tranen opgeleverd de afgelopen tijd ... En vooral de afgelopen 2 weken sinds mijn moeder nog harder zit te pushen van "heb je nu nog geen zaal vastgelegd".
|
|
Silke
4-5-2013
|
11-3-2013 7:58:24
Ghoh zo'n moeilijke situatie! :( Ik dacht dat het bij ons soms al zo moeilijk was.. Mijn mama moeit haar ook wel maar als ik dan jouw verhaal lees, dan is dat toch veel erger. Mijn ouders betalen bijna alles dus automatisch beslissen ze ook mee. Mijn vriend voelt zich daar ook niet goed bij, hij heeft het gevoel dat hij de helft van de mensen die gaan komen nog nooit gezien heeft.. Ze hadden eerst een andere lijst met personen opgesteld en dan zijn ze nadien toch beginnen schrappen dus ik vind dat het uiteindelijk nog wel meevalt. Ik heb soms het gevoel dat ik sommige mensen niet kan vragen omdat zij al zoveel mensen vragen en omdat het dan gewoon te veel wordt.. Maar als je dat dan zegt, dan zou het ook zijn van ja maar wij betalen dat en blablabla. Ik vind dat het onze trouw is, onze dag dus dat wij moeten beslissen. Over het algemeen hebben we nu wel het meeste beslist maar sommige dingen zoals de fotograaf en de ringen enzo daar heeft mijn mama zich ook heel hard mee gemoeid en dat is wel spijtig. Je hebt nog meer dan een jaar tijd dus praktisch nog tijd genoeg om alles te regelen. Ik zou toch duidelijk maken dat ofwel jullie de meeste dingen beslissen ofwel niet meer zullen trouwen, zeg het dat het je zo kapot maakt.. Dan zullen ze misschien toch wat bijdraaien.
|
|
Brigitte
|
11-3-2013 8:40:22
Hallo ,
Wat een toestanden !
Ik heb 2 dochters die trouwen op 2 jaar .
Wij vinden het maar meer dan normaal dat ze alles zelf willen doen voor hun huwelijk ( heb dat zel ook niet gemogen en begrijp dit maar al te goed )
Ze kijgen beide van ons een budget waar ze vrij mee doen wat ze willen , en leggen zelf ook een deel bij .
je zou blij moeten zijn dat je kinderen goed weten wat ze willen en het op hun eigen manier willen doen . Het is tenslotte toch hun huweljk .
Laat ze vrij in hun doen en laten en je zal zien , dat ze je autmatisch betrekken bij de organisate .
Maar als je niets anders doet dan je moeien en negatieve commentaar te geven , is dat voor het toekomstig bruidspaar toch niet leuk .
de voorereidingen zouden een lee ontspannende perode moeten zijn .
Er zijn echter veel families die zo veel mensen willen uitnodigen gewoon voor de uiterlijke schijn .
Maar wat heb je hier aan ?
Wij nodigen enkel de allernaaste familie uit , dus ook geen neven en nichten .
En vrienden die je met regelmaat ziet .
Mensen die je 1 jaar of langer niet gehoord of gezien hebt worden niet uitgenodigd .
Ok, dan wordt het een beperkter gezelschap , maar is het daarom minder geslaagd ?
Volg gwoon jullie hart , en anders zou ik heel intiem trouwen ;
Hopelijk bgrijpen ze jullie als hier eens open over gepraat kan worden zonder ruzie te maken .
Sucses !
|
|
Bruidje2013
25-5-2013
|
11-3-2013 14:38:14
Goh als ik zo'n zever had als jullie met mijn (schoon)ouders, dan vertrok ik alleen met mijn vriend om te trouwen.
Wij nodigen ook mensen uit die we zelf niet zou uitnodigen, enkel uit respect voor mijn ouders. Niet omdat ze betalen, maar omdat ik dat voor hen wil en wens.
Maar als ze hier dingen beginnen eisen (wat de schoonouders 1x geprobeerd hebben) dan komt bridezilla boven en weten ze direct weer dat ze niets te eisen hebben.
De oplossing: laat hen niets betalen en spaar wat langer tot je het zelf helemaal kan financieren.
|
|
Martine
14-6-2014
|
11-3-2013 18:42:18
Op zich hebben we het geld, hoor.
Het is alleen dat ik dan de volgende 50 jaar mag horen hoe koppig ik wel ben dat ik dat geld niet aanneem. Ze gaan op die nagel blijven hameren en er vooral ook binnen de familie (tantes en nonkels) over zeuren.
En echt met ons twee trouwen, dat wil vriend echt wel niet. Hij wil er zijn ouders bij en zijn nichtje (en partner en kind). Minimum. En liefst zijn broer (en partner en kind) en zijn zus ook nog.
En als mijn moeder zou horen dat we hen wel uitnodigen en mijn kant niet, dan ben ik gelijk onterfd om 't zo te zeggen. Dan kom ik daar echt wel nooit meer binnen.
Ik droom er ook van om gewoon een budget te krijgen en het idee "het is jullie trouwfeest". Maar dat krijg ik dus niet verkocht.
Gisteren nog es duidelijk en vriendelijk aan telefoon gemeld dat mijn moeder 33 jaar geleden is getrouwd, dat het nu echt wel aan ons is. Maar dat viel zacht gezegd niet in goeie aarde en ze is beginnen roepen en gillen aan telefoon dat de buren het bijna konden horen (ik hield de gsm een halve meter van mijn oor en kon nog elk woord verstaan).
Uiteindelijk heeft ze de telefoon overigens dichtgesmeten (voor de zoveelste keer).
Over een paar dagen belt ze wel terug - daar ken ik haar te goed voor ...
En haar ook al duidelijk gemeld dat als ze zo verder doet we wel stiekem en zonder iemand moeten trouwen of de boel gewoon afblazen. Maar ze vindt het uiteraard "onzin".
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|