Terug naar overzicht
Kinderen zijn net vliegers. Je probeert jaren om ze van de grond te krijgen. Je rent met ze, tot je buiten adem bent. Ze storten neer, of ze smakken tegen het dak. Je pakt ze terug op, lijmt ze en verstevigt ze hier en daar nog wat. En dat is nu net het delicate van de zaak...
Gebruik je te veel touw en hout, dan zullen ze nooit lang in de lucht blijven. Toch moet het skelet van de vlieger stevig genoeg zijn om de klappen op te vangen. Zijn ze dan eindelijk in de lucht, dan hebben ze steeds meer vliegtouw nodig... Maar bij elke draai van de klos voel je verdriet waar je eigenlijk ook blij van wordt.
De vlieger raakt steeds verder weg en je weet dat het niet lang meer duurt of dat prachtige ding zal vliegen zoals het hoort te vliegen. Vrij en op zichzelf, vertrouwend op de wind... En dan... dan weet je dat je een meesterwerk hebt gemaakt
Dit als bedanking naar de ouders toe een meteen ook een knipoog naar ons eigen zoontje..
Vooraleer ik het naar de diaken doorstuur wou ik hier toch even enkele meningen horen!!
Echt mooie tekst! Ik zou dit zeker gebruiken. Veel succes nog.
Dit kan zeker. Zal bij ons ook waarschijnlijk gelezen worden :)
Wij gebruiken die tekst ook! Mijn papa gaat dat voorlezen als bezinning.
Onze pastoor zou dat geen gebed vinden maar een bezinning... In een gebed moet het woord God ofzo staan volgens hem...
heb ik ook al tegen gekomen in de voorraad misboekjes die ik hier had... dus doen zou ik zeggen!
Ik zal het ne keer doorsturen naar den Diaken.. Desnoods kan hij er nog wat aanbreien als hij per sé God er in wilt hé ;-)
oh Sofie !ik ben een mama van een toekomstig bruidje dat binnen 3 maanden trouwt als ze dat voor ons zouden voorlezen of als ik dit zelf mocht lezen , wat zou ik aangedaan zijn , zo'n prachtige tekst ! met deze tekst is alles gewoon gezegd !een dikke proficiat , ik ben er zeker van dat jullie ouders dit ook heel mooi gaan vinden