Dream dress: check!

Zaterdag was voor mij een hoogdag die gepaard ging met heel wat zenuwen en zelfs wat bezorgdheden. Met mijn maatje 42 (ik heb veel complexen en kamp al jaren met grote faalangst) vroeg ik me af of ik zomaar eventjes alles kon passen en zo ja, zou ik wel iets vinden waarin ik me zowel mooi als comfortabel zou voelen zonder teveel van mijn eigen stijl in te boeten.
Ik trok samen met de mama en de kleine zus (tevens mijn getuige) naar Yoniek in Turnhout. Omdat de vrouw des huises nog bezig was met een ander klantje, stond Davy(?) mij bij. Hij liet me eerst mijn ding doen (kiezen en deze jurken passen); daarna zou hij jurken aanbrengen die hij geschikt voor mij vond. Ik was een beetje bezorgd dat ik me verkleed zou voelen en totaal niet op mijn gemak in de chique jurken. Maar, dan kom je uit die kleedkamer en ga je op dat podium staan.... Wat een vreemd gevoel. Het lijkt onecht maar tegelijkertijd voel je jezelf op dat moment zooo bijzonder. Nadat ik twee jurken gepast had, kwam de echtgenote van Davy(?) erbij. Zij zou overnemen en ons verder helpen. Ze maakte me direct attent op het feit dat ik nogal aanwezige heupen heb (tja bedankt mama) en daar toch mee moest opletten. Toch bleef ze benadrukken dat als ik toch een nauwaansluitend model wilde, dit nog altijd kon.
Ik pastte de jurken nog die ik zelf gekozen had. Ik had er twee mooie gepast waar ik wel mee kon leven dus ik was al blij. Toen vroeg ze aan mij of zij iets mocht uithalen. Ik ben niet zo'n moeilijke en was vertrokken met een 'open mind' dus was wel in voor wat probeersels. Ik vertelde haar wel dat ik niets protserigs wou met pofmouwen of iets heel basics. Ik vind dat voor mezelf niet mooi en zou mezelf daar totaal niet in herkennen. En hoewel het op je trouw iets anders mag zijn, moet je jezelf nog wel blijven.
Vanaf dag één had ik lopen roepen, ik wil geeeeeeen prinsessenjurk. Ik ga voor iets aansluitends: ik heb borsten en een poep en dat mag gezien worden :p!
Maar daar kwamen de prinsessenjurken... Twee sprongen er voor mij uit: eentje die aansloot zonder de heupen te benadrukken met een lange kanten sleep en een tweede met vele lagen onderaan en een strapless corset bovenaan. De jurk met de lange kanten sleep was echt heel mooi maar ik was nog niet 100% verkocht; laten we zeggen 85%. Hier had ik al mee kunnen leven hoor. De mama en de zus vonden het mooi maar waren er totaal niet kapot van. Nu, ik trek me dat sowieso weinig aan want iedereen heeft een andere smaak. Maar toch beslist om de andere jurk aan te trekken. Vanuit de kleedkamer had ik ons mama nog toegefluisterd: "geen prinsessenjurk en zorg ervoor dat die sluiers uit de buurt blijven. Ik wil het niet hé!". Ik trok de 'gevreesde' prinsessenjurk aan... En ik huppelde zowat uit de kleedkamer. Ik zette mezelf op het podium en stond mezelf te bekijken met een gemengd gevoel van ongeloof, verbazing en kriebels. Achter me voelde ik er twee schuivelen. De mama schoot vol (terwijl ze zo had gezegd dat ze dat nooooooit zou doen want zo sentimenteel is ze niet) en de zus die van oor tot oor zat te grijnzen. Ik kon het gewoon niet geloven. En ja, dan ook maar een sluier gepast die helemaal bewerkt zou worden met de parels en details van de jurk zodat ze perfect zouden matchen. Ons Dorien was verkocht en de jurk met bijpassende sluier ook. Eind november ongeveer zou ik voor de eerste pas mogen gaan. Ik kan het nog altijd niet geloven! Iedereen gaat perplex staan op onze grote dag want dit gaat niemand verwachten. En stiekem vind ik dat wel geweldug!!!

ps: bedankt ladies voor het geruststellen en adviseren van vorige week. Inderdaad: strapless huidskleurige/witte bh en deo bij de hand + corrigerende slip (daar kreeg ik goedkeurende complimenten voor)! Dat is misschien niet zo elegant maar alles zit overdag super en voor de huwelijksnacht voorzie ik wel wat anders :p
Ohja en sorry voor het lange verhaal, maar ik wou het toch met jullie delen ;)