Onze droomdag 7 september 2013

Lieve allemaal,

Na al jullie verslagjes te hebben gelezen, zal ik mijn hier ook eens proberen neerpennen... Want ik besef dat dit vaak leuk te lezen is :)

Vrijdagavond moest ik al naar de kapper voor de voorbereiding van mijn haar. (wassen + krulletjes inzetten) Heb dus rong 18.30 uur al afscheid genomen van mijn schatje. Mijn dochter met me mee.. Hij bleef alleen achter in ons huis. Bij het vertrek heb ik hem een cadeautje gegeven (boekje: 101 redenen waarom ik van je hou!) Hij mocht het pas opendoen als hij rustig zat en ik weg was...

Na de kapper, zijn mijn dochter (5) en ik bij mijn ouders gaan slapen. Zij in een apart bed, ik bij mijn zus. Voor het slapengaan, vertelde ze me dat ze toch echt wel zenuwen had. Zo schattig :)
Toen ik in bed lag, stuurde mijne schat een smsje dat hij het boek gelezen had. Al tranen in zijn ogen vanaf reden 5 :) Het was het meest ontroerende en grappigste cadeautje ooit, zei hij.

Ik heb die nacht geen oog dichtgedaan. De zenuwen in combinatie met een bed wat je niet gewoon bent... niet zo goed. Ben dan tegen 5 uur maar opgestaan, na heel wat woelen en toiletbezoeken. Een douche genomen, wat gegeten en voor de 10de keer het weer gechecked!!! Ik werd er zot van! 22 graden en REGEN??? grrrrrrrr. Enkel in Limburg zou het die dag serieus regenen.

Om half 7 moesten we bij de kapper zijn... Zus en ik naar daar. Geen kapper te bespeuren. GRRRR...Stressmoment 1! Ik belde op haar gewone telefoon, geen reactie. GSM, geen reactie. Ik begin te huilen (stressontlading). Mijn zus verzekert me dat alles goedkomt. Enkele minuten later telefoon van kapster dat ze haar make-upkoffer vergeten was. Ze komt eraan! Om 7.10 uur komt ze uiteindelijk toe! Ik geniet uiteindelijk toch van de verwennerij. Ze doet mijn make-up en haar. En oko die van mijn zus. De fotograaf trekt er enkele fototje's. Hier had ik voor eht eerst het gevoel dat ik een prinses ging worden die dag.

Dan naar huis. Intussen een berichtje gekregen van mijn grote liefde. Hij was wakker en zijn buikkrampen verraadden dat hij stress had :) Zo schattig :)
Ik ben, in vergelijking met de voorbije weken, vrij rustig. We gaan naar huis, waar een vriendin bezig was de bruidskindjes klaar te maken. Hun haren waren prachtig. Ze waren ongeduldig en wilden hun kleedjes aandoen. Maar moesten even wachten. Hoelang blijven kleedjes van kinderen van 3-5-7 proper?

Intussen regent het buiten. :'( De mensen van de suite beginnen te arriveren. Papa roept ze binnen. Over een 20-tal minuten zou men ventje er zijn! (STRESSSSSS)
Mijn zus kleed me aan. (mama ligt in het ziekenhuis. is afgelopen maandag geoppereerd aan haar hart. Ze mag enkel mee naar de kerk een een stukje van het feest (danku, dokter, dat ze daar toch lag bij zijn))
Dan enkele foto's maken van mijzelf, juwelen,... Enkel mijn armbandje moest nog aan. Ik vroeg aan mijn zus of ze papa niet wilden roepen om dit aan te doen. Papa komt binnen. en jaja, ik bespeur een traan. Hij zegt dat ik er prachtig uitzie. Knuffel aan papa :) en waarschijnlijk leuke beelden voor een fotograaf.

Ineens roept een vriendin dat Bart er is... Mijn hart bonst in mijn keel... STRESS AGAIN! :) De suite gaat naar buiten. Wonder boven wonder is het ineens droog! Zo moet dat zijn!!
Ik wacht binnen, de bel gaat.
Ik open de deur. En WOW! Heb alleen nog maar oog voor mijn ventje. Hij ziet er geweldig uit! Hij geeft me een prachtig bruidsboeket, een dikke kus en ja... weer enkele traantjes. :) 'Je ziet er prachtig uit, echt'. Die woorden had ik nodig.... ik krijg het ook moeilijk... en 90 procent van mijn stress valt weg.

We maken enkele foto's met de familie en de bruidskindjes. En we drinken een glaasje. De buren komen buiten kijken en brengen hun felicitaties over. We vertrekken naar het stadhuis. Daar was het nogal chaotisch! We zijn uiteindelijk een half uur te laat binnen kunnen gaan. Nu ja, daar buitengekomen als officieel getrouwd koppel... Met de kindjes naar de Kinepolis voor enkele foto's . De suite ging naar ons thuis voor een broodjeslunch.
Daarna wij ook een hapje gegeten. En naar de Herckenrode abdij voor enkele foto's. Oh nee, weer regen! Gelukkig hadden we een paraplu voorzien. Die op zich ook mooi was voor enkele foto's.

Terug naar huis. Op naar de kerk! Wat een ervaring!
Zoveel mensen die alleen voor jullie komen! Er waren kindjes uit de klas van mijn dochter, vrienden, familie. SUPER! EN MIJN MAMA!!!! De tranen kwamen bij ons allebei! Wat ben ik blij dat ze er is! Papa is haar thuis gaan halen. :)
Iedereen naar binnen, daarna de suite.En daarna wij. Wij, voorgegaan door 3 schattige bruidskindjes die rozenblaadjes strooien. EEN DROOM!
Op de tonen van hoeveel ik van je hou- Bart Peeters...
Mensen die ons bekijken, wij die genieten. Daar is dat prinsessengevoel weer!!!

We hadden een heel persoonlijke en emotionele viering (Bart zijn ouders zijn allebei overleden) Dus toen het liedje 'Thanks again' klonk door de kerk, toch bij de helft van het volk tranen opgemerkt... Ook mijn schatje hield het niet droog. Ik vreemd genoeg wel, hoewel ik normaal het 'bleitmachine' ben.
Buiten komen, 2 kg rijst over ons krijgen en 100 felicitatie! Wow, dit is echt ONZE dag! Zalig.

Op naar de feestzaal! Om half 7 komen de mensen binnen. 150 mensen die ons feliciteren, kussen en enveloppen overhandigen. Ai, mijn kaken :) Maar op zich was ik blij dat iedereen zo goed op tijd was. Om half 8 begon mijn liefje aan zijn speech. Hij deed dat GEWELDIG!!!! Cadeautjes overhandigd aan ouders, getuigen... En dan aan tafel.
Het eten was SUPER! Niks dan positief over te vertellen.

Dan de openingsdans. Eerst 4 minuten tijd voor ons tweetjes. Het lijkt echt of heel de zaal stil is en naar ons kijkt. En wij.. genieten gewoon van het moment. Dit was het moment dat ik besefte... Dat we man en vrouw zijn. SUPER! Onze openingsdans was 'your arms feel like home' van 3 doors down. Daarna is men dochter erbij gekomen en nog 2 minuten gewiegeld op 'verliefd' van K3. en dan vermenigvuldigen.

Daarna is het feest losgebarsten! De dansvloer is geen moment leeggeweest, dankzij onze TOP DJ! :)
Het was echt een geweldig feest. Kon niet beter zijn! Ook anderen zeiden het, dus ben er gerust in :)

Tegen half 5 zijn we naar huis getrokken, waar ze nog het een en ander in petto hadden. Tegen kwart over 6 lagen we in de zetel. (jaja,zetel, het bed was veeleer een rijstveld :))
Nog even in ons gastenboek gelezen.. en nagekaart over de voorbije dag. En we waren het erover eens. Alle stress op voorhand was niet nodig. En het was een dag om nooit te vergeten!

We zijn nu 4 dagen getrouwd. Intussen de envelopjes geleegd, de wensen bekeken, de ingevulde bierviltjes gelezen (leuke reacties op gekregen ook).
En we genieten nog steeds van zaterdag, ONZE dag!

Nog even een overzicht van mensen die onze dag SUPER gemaakt hebben.
- Bruidskledij: Lecoq, Lommel
- Kledij bruidegom: Fricks, Sint-Truiden
- Fotograaf: Patrick Liebens
- Videograaf: Videochel
- Bloemen: Coin Perdu, Tongeren
- Feestzaal: De Klimroos, Heusden-Zolder
- DJ: Ron van Dyck. (TOP DJ!!!)

Hopelijk ben ik niemand vergeten. Denk eraan, toekomstige trouwers, genieten! Nu, ik dacht op voorhand dat het niet zou lukken om te genieten, door de stress. Maar toch heb ik bewust genoten van het eerste tot het laatste moment. :-)Heb nog altijd het gevoel dat ik op wolkjes loop. Moet er nochtans dringend vanaf springen, zou hier eens dringend wat gepoetst moeten worden :)

XXX