Terug naar overzicht
Nu denk ik daar niet aan, maar dat kan nog komen :). ik heb dit niet bij het kleed, maar wel als ik de kerk moet binnen gaan. Ik ben wat verlegen waardoor ik niet graag in de 'belangstelling' sta. Ook heb ik niet zo een goede band met mijn vader, waardoor ik schrik heb om (na de openingsdans) te dansen met hem en weggegeven te worden door hem. En op zo een dag is dit dus wel zo... Maar toch wil ik graag trouwen. Dus heb zelf ook zo'n panische angst voor deze twee dingen.
hey ElineIk heb het meegemaakt. De laatste pas zat was mijn trouwkleed aangepast en het zat echt slecht...er zaten deuken in en de verkoopster bleef maar aanhouden dat die er altijd in gezeten hebben (lees mijn verslag er maar eens over) en ik weet dat ze loog.Soit, alle 'miserie' op een stokje...de trouwdag zelf was een droomdag. Enkel bij het aantrekken van het kleed heb ik er even bij stilgestaan en mama heeft mij supergoed geholpen om de deuken er nog uit te krijgen dus je zag er bijna niets meer van. In elk geval: vanaf het moment dat ik mijn man zag totdat we in ons bed zijn gekropen heb ik de gelukkigste dag van mijn leven meegemaakt. Elke zorg die je je maakt, heeft geen belang meer die dag zelf. En al worden zelfs je ergste nachtmerries op voorhand bewaarheid....dan nog zal je de dag zelf vollop kunnen genieten want IEDEREEN die er is wil maar 1 ding... een gelukkig trouwkoppel zien en iedereen zijn er ook alles aan doen om daarvoor te zorgen.Dus: een kleine beetje schrik kan ik niet afraden, 't is misschien zelfs handig omdat dan de dag zelf alleen maar 1 grote opluchting kan zijn maar paniekerig doomdenken, blijf daarvan weg...het zou maar eens een self fulfilling prophecy kunnen worden :)heel veel succes in elk geval met de voorbereidingenMichèle