Kleine zorgen

Kalm blijven is het belangrijkste nu. En hoor wie het zegt, de stresskip zelf :D met de tafelschikking kan ik niet helpen, wij zitten met vrienden aan tafel. En wij doen enkel die mensen aan die tafel en niet die zit naast die, dat moeten ze zelf maar uitzoeken.
Bedenking van de ouders, ik zou het zelf doen en je hoeft het niet droog te houden, zij zullen dat ook niet doen en het is des te echter met een traantje bij. Heb je een tekstje op internet gevonden of zelf geschreven? Als het van internet is wil je het dan eens doorsturen? Ik moet ook nog iets vinden.
Ik wil je altijd mijn gelofte eens doorsturen? Ik wou ze toch ook nog eens door iemand laten nalezen.

Groetjes

Tijdens onze misviering hebben we ook een tekstje voor onze ouders te bedanken , wij gaan het samen voorlezen , hoe we dat juist gaan doen , moeten we nog bekijken.

Dankwoord aan de ouders :

Natalie en Jo:

Er was eens een boom , een grote boom die met zijn brede takken langs de waterkant stond. Op een zekere dag , kwam er een man , gewapend met een mes . De boom hield van schrik het ruisen in , maar er was geen ontkomen aan . De man sneed de mooiste tak van de boom weg en nam hem mee naar huis. Drie dagen later kwam hij terug , en opnieuw werd de boom angstig en bezorgd en dacht :” Welke tak is er nu aan de beurt?”. Maar de man ging zitten aan de voet van de boom en blies op een fluit die hij van die tak had gemaakt. De boom luisterde en verstond het lied: “ hoor je mij , herken je mij nog ? Ik ben van jou , uit jouw hout gesneden. Ik zing voortaan mijn eigen lied , maar vergeten doe ik je niet. Ik leef en zing en ik dank het aan jou. “

Ik heb mijn gelofte ook al geschreven , en die is gewoon op papier gekomen zonder al te veel erover te moeten nadenken. Het zal je wel lukken om deze te verwoorden hoor ! Komt allemaal goed !