Terug naar overzicht
Dit stond op onze uitnodigingen: (toon Hermans) Zij was er ineens, geheel onverwachtEn zij was de wereld, de dag en de nachtDe tafel en de stoelen, het brood en het bedMijn eerste mijn tweede en laatste coupletDe lach die ze lacht is al bijna een kusZe past in m'n armen, het sluit als een busIk hou van je, hou van je, stamel ik zachtDat is de liefde, ze komt onverwachtJe kunt haar niet zoeken, niet vragen, niet wenkenNiet organiseren en ook niet bedenkenZe is er ineens, geheel onverwachtEn zij is de wereld, de dag en de nacht.
Hoe moooooi!!!!!