Nu Online
Momenteel zijn er 590 gebruikers online, waarvan 0 die reeds lid zijn van WijTrouwen.
Het Forum

Terug naar overzicht

TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om zijn/haar persoonlijke pagina te openen.

Op een mooie, zonnige lentedag

  7-3-2014 11:15:13
Goeiemorgen allemaal,

zoals beloofd, hierbij een verslag van onze huwelijksdag. Ik kan niet beloven om het kort te houden maar ik ga mijn best doen... en anders oeps sorry !

De week voor het huwelijk werd vooral gespendeerd aan zenuwachtig worden, nageltjes laten doen en spraytannen. De zenuwen waren aanwezig maar ik heb elke nacht super goed geslapen en mijn aandacht netjes bij het werk kunnen houden, dus ik mag niet klagen.

Het begon voor ons allemaal echtop donderdag met het klaarzetten voor het materiaal voor de zaal, alles was gecheckt en dubbel gecheckt, helemaal vertrekkensklaar. Het materiaal voor de overnachting bij mijn ouders stond klaar voor vrijdag alsook de to do list van het ventje voor zaterdag. Ondertussen was mijn (toen nog) vriend de kostuums gaan afhalen en aan het rondbrengen bij de heren van de suite.

Vrijdagnamiddag zijn we alle spulletjes bij de zaal gaan afzetten. Toen de deur openging stond er iemand van het personeel klaar om ons te verwelkomen. De baas en bazin (diegene dus die in de keuken staat) waren er niet. Blijkbaar waren zij op dat eigenste moment in het ziekenhuis, klaar voor de bevalling van hun tweede kindje. Het kindje was een week overtijd en dit hadden ze zelf niet verwacht. Maar dat is de natuur hé, dat heb je zelf niet te kiezen. Hoewel het personeelslid me geruststelde dat alles in orde was, de instructies duidelijk waren en de baas sowieso regelmatig alles checkte, vond ik het wel wat eng. Maar niet aan te doen.... Het zou toch moeten doorgaan.
Terug thuis aangekomen, een lekkere douche genomen (haar moest op voorhand gewassen worden) en opgehaald door de kleine zus. Daarna zijn we bij mij thuis aangekomen, hebben we daar lekkere frietjes gegeten met een glaasje cava. Heerlijk bijbabbelen en de dag erna nog rustig samen overlopen. Wij zijn op een deftig uur gaan slapen en ik ben redelijk snel in slaap gevallen. Ik was eigelijk ook gewoon heel moe en heb op dat moment een soort van klik gemaakt, ik kon er nu toch niets meer aan doen en heb alles dan maar los gelaten...

De dag erna was het dan eindelijk zo ver: de dag waarop we hadden uitgekeken sinds 14 februari 2013. Een jaartje van plannen en uitkijken was niet te lang aangezien we tijdens dat jaar ook heel wat te verduren hadden gehad; een mola-zwangerschap en zes maanden bang afwachten, het verlies van onze tweeling eind vorig jaar, de breuk met zijn mama, het bang afwachten op het genetisch onderzoek (wat trouwens reuze positief is want we zijn beide hartstikke gezond en in orde!!!) enz. En nu was het tijd om onze liefde te bezegelen en om publiekelijk onze liefde voor elkaar te tonen. Het miezerde een beetje maar ik heb Italiaanse collega's die me vertelden dat regen op je huwelijksdag een vruchtbaar huwelijk betekent, en tja, als ik zon wilde had ik niet februari moeten kiezen zeker ;)!
De mama was al vertrokken naar de kapper en wij stonden rustig op om een tasje koffie te drinken. Na het tasje koffie, mijn sluier en haarspeld gepakt en met de zus richting kapper vertrokken. Ondertussen konden we zelf even wat tot rust komen terwijl de gekte thuis zou uitbarsten. Bij de kapper was het relax en het resultaat was super. Ze had super veel extra haar verwerkt in mijn kapsel maar niemand die het gezien heeft (ik heb er wel een uur werk aan gehad om alles er achteraf uit te krijgen). Ik was eigenlijk zelf onder de indruk van het resultaat.
Terug richting huis waar ondertussen de rode loper was uitgerold, de bloemstukken buiten stonden, hangtafels geïnstalleerd, bloemstukken binnen klaargezet, de keuken vol champagneglazen en heerlijke broodjes met speciaal beleg voor de lunch enz.
Tot mijn grote verbazing was mijn grote zus met mijn metekindje ook al daar. Ik was nogal verbaasd omdat zij meestal te laat komt en nu dus te vroeg was (yessss alweer een grote zorg minder). Mijn metekindje stond me al op te wachten aan de deur om haar schattige kapseltje te tonen. Het viel me wel op dat ze heel bleekjes was. Ze was wat pips volgens mijn zus. Mijn mama was net klaar bij de make-up en de fotograaf was boven al volop foto's aan het maken. Nog even geknuffeld met mijn grote schat en dan naar boven want het was tijd voor mijn make-up. Druk geklets in de badkamer maar eigenlijk stelde mij dit weer gerust want ik was nog steeds de kalmte zelf. Alleen als ik aan het weerzien met mijn ventje dacht, kreeg ik het toch wel wat moeilijk. Maar goed, we gaan door.... Het voelt toch wel vreemd, zo 'in the picture' staan, maar het wendt snel!
Terwijl ik opgemaakt wordt, komt de grote zus naar boven en mijn metekindje zou beneden nog televisie kijken. Op een gegeven moment hoor ik ook de bediening aankomen dus alles liep mooi volgens schema, zelf voorop, maar zo heb ik het reuze graag. Maar toen, liep mijn grote zus in allerijl naar beneden. Mijn metekindje was doodziek en begon over te geven. Wat moesten we nu doen?? Mijn zus was totaal niet klaar, mijn metekindje was ziek en de papa was bij mijn ventje (want hij was getuige). Iemand van de bediening is naar de apotheek gesneld voor een hulpmiddeltje. Met wat moeite van de mama, de schoonzus en mezelf heeft ze wat gegeten en haar medicijntjes ingenomen. Ze weigerde naar huis te gaan en moest en zou haar prinsessenjurk aantrekken. Terwijl mijn kleine zus werd opgemaakt en grote zus zich verder klaarmaakte, rustte mijn metekindje wat uit. Ondertussen trok mijn mama haar prachtige jurk aan en wat zag ze er bangelijk uit!! Ik was zo trots op haar, ze straalde echt. En nu was het dan ook mijn beurt... Ik zou de mijne gaan aantrekken. En wat was ik daar nerveus voor.... pfoepfoe. En vooral, wat zou mijn grote liefde ervan denken?
Op een wip en een knip had ik de jurk aan. Mijn mama kon haar zenuwen te baas blijven en we hebben dit bewust met z'n tweetjes gedaan. Ik kon eventjes niemand buiten haar rond mij verdragen, zo nerveus was ik voor het aantrekken van die jurk. En daar stond ik dan, ik had de jurk aan. De jurk waarin ik zou gaan trouwen en Mevr.... worden. Nog even de schoenen aan want zonder struikelde ik over de stof, en dan was ik er klaar voor om naar buiten te komen en me te laten zien aan de zussen en schoonzus. Iedereen gaf me complimentjes maar eigenlijk deed het er niet toe voor mij, ik wilde maar van één iemand iets horen en die persoon zou er zijn binnen een klein uurtje. Ondertussen was zowat iedereen boven klaar en gekleedt. Ook mijn lief metekindje was aangekleed en wat was ze mooi. Een kleedje van tulle en vlindertjes met een rood bolerootje. En toen zag ik het... de kleedjes waaraan mijn zus en schoonzussen maanden hadden gewerkt waren ook rood. Iets wat ik in het begin es gezegd had dat leuk zou zijn en ze hadden gewoon vier prachtige rode kleedjes gemaakt. De accessoires waren zwart. Wat geweldig....
Ondertussen was de schoonfamilie binnengekomen (dus langs mijn vriend zijn kant) en zij zaten beneden al te borrelen. Ook mijn tantes en nonkels kwamen aan, waarbij mijn tantes ook iets roods aanhadden. Blijkbaar hadden de mannen van de suite smokings met rode strikken. Super gewoon!! Ze hebben mij allemaal verrast want ik had op voorhand wel es gezegd dat de thema-kleur rood was maar dit had ik nooit durven dromen. En toen was het tijd voor mij. Ik had echt geen zin meer om boven te blijven en wilde liever beneden wachten. Even praten met de rest alvorens hij aan zou komen. Een snelle blik op de klok vertelde me dat we voorliepen op schema en blijkbaar was mijn mannetje thuis ook klaar. Dus er werd ge-smst dat ie mocht afkomen. Des te langer hadden we tijd voor nog wat samen te zijn. Ondertussen kreeg mijn metekindje haar zijden boeketje met pareltjes. Ze vroeg of ze er mee mocht gooien want ze was al weken aan het oefenen om de bloemblaadjes tijdens de ceremonie te gooien. Nee dus!!! En maar showen aan de aanwezige mensen, zo fier dat ze was! En ondertussen maar ronddraaien en roepen 'wij gaan trouwen vandaag' en 'het is zover, tante ien wordt van nonkel kenji'! Een glaasje cava later was het dan zo ver.... Brrrrrr.... Geen enkel examen bezorgde me zoveel stress als dit moment. Er spoken zoveel dingen door je hoofd op dat moment. En dan gaat die deur open en daar staat hij.... Mijn liefje!! De zon was ondertussen door de wolken gebroken en ik kon mijn ogen niet geloven. In kostuum voor de allereerste keer in zijn leven en zijn ogen stralen. En mijn lieve schoonzus en schoonbroer op de achtergrond die elkaar vastpakken en in de ogen wrijven. Ik bleef maar zoenen krijgen van hem en maar complimentjes, en ondertussen stond iedereen met zijn neus tegen de raam gedrukt om te kijken wat er gebeurde. Ik hoorde ook mensen roepen 'komaan laat ze los en komt u es laten zien!!!'. Mijn metekindje stormde langs mij naar buiten naar de papa om zich ook te laten bewonderen, en voor de camera te lopen want ze is gek op het laten nemen van foto's. Ik moest hem wel eventjes herinneren aan het feit dat ie mijn bruidsboeket moest afgeven want dat leek ie totaal vergeten te zijn. Mijn bruidsboeket bestaande uit zijden bloemen en juwelen schitterende in het zonlicht.
Wij terug naar binnen, en iedereen begon te juichen... Heerlijk gevoel maar op dat moment wilde ik alleen maar kijken naar hem en vertellen hoe graag ik hem zag. Ik kreeg zoveel complimenten over onze boeketjes en niemand kon geloven dat ik dit zelf gemaakt had. Toch wel hoor!! De broodjes en veel champagne werden geserveerd en iedereen liet het zich smaken. Ondertussen probeerde mijn bruidsmeisje mij te overtuigen om verstoppertje te spelen. Ja hallo, dat zou wel gaan lukken met die enorme jurk :p!
Het was tijd om rustig te vertrekken naar het gemeentehuis. Ons hele gevolg had witte lintjes gekregen en onze bruidsauto zag er geweldig uit (geregeld door zijn getuige). Na de obligate foto's voor de deur stapte iedereen in en reed richting het gemeentehuis van Dessel, een klein kasteeltje dat enkel nog gebruikt voor huwelijken e.d. Iedereen stapte uit maar wij moesten persé eerst naar binnen. Dus wij die trappen op en wat zag ik, de ganse gang was gevuld met mensen, zoveel mensen. Allemaal vrienden die kwamen kijken, alsook massa's familie enz. Ik kon hen niet eens in de ogen kijken, en ze begonnen allemaal te juichen... (krijg er nog kriebels van). In de zaal was er niet eens genoeg plaats voor iedereen maar ze moesten en zouden er allemaal bij zijn! De gemeente had een liedje voorzien en dat deed me toch wel wat, heel onverwacht eigenlijk. Mijn ventje kom me met moeite aankijken en was best in zichzelf gekeerd. Elke keer dat ik hem voelde kijken, keek ie snel terug weg... De schepen was zenuwachtig want het was haar eerste keer. Ik heb haar dan maar gerustgesteld dat het voor mij ook de eerste keer was en dat het dus niet erg was om beetje zenuwen te hebben. Het was allemaal snel achter de rug en we konden naar buiten. Toen we buitenkwamen, hing de lucht vol met grote bellen. De bellenblaas had succes en het was een prachtig zicht! Na een beetje napraten, zijn we dan vertrokken naar de zaal.
Daar werden we opgewacht met een drankje en was er de gelegenheid om al wat foto's te nemen. We hadden beslist om geen uitgebreide fotoshoot te doen maar zo beviel het ons wel. De zaal heeft een mooie tuin en paardenstallen met ruimte genoeg om foto's te nemen. Daarna was het tijd voor de ceremonie, geregeld door Plus One Events. Het was prachtig. We hadden op voorhand bewust gekozen om niets te weten en daar hebben we geen moment spijt van gehad. Ik heb me lang goed kunnen houden maar toen er een gedicht werd opgedragen aan de overleden dierbaren kon ik mezelf niet langer groot houden. De ceremonie werd bezegeld met onze zelfgeschreven geloften en het uitwisselen van de ringen.
Nadien hadden we een receptie met allerlei hapjes en lekkere drankjes. Ondertussen werd de grote zaal dan leeggemaakt en klaargezet voor het diner. Het diner was overheerlijk en ik ben erg blij met onze keuzes qua eten en wijnen. Overal hoorde ik complimentjes over de kwaliteit van het eten.
Nog snel wat opgefrist op de kamers vooraleer de andere gasten zouden aankomen om ons te vervoegen voor het avondfeest.
De ouders en wijzelf werden op een rijtje gezet terwijl mijn zussen in de feestzaal de mensen zouden ontvangen en uitleg geven over de wensboom, de candy bar en het feestreglement. Deze laatste werd trouwens super onthaald!
Er volgde een marathon van felicitaties, het in ontvangst nemen van zoenen, bloemen en envelopjes enz. Snel nog van schoentjes gewisseld (dus een extra paar ballerina's was geen overbodige luxe) en we waren klaar voor het feest. Het dessertenbuffet werd geopend met de entrée van de bruidstaart (een reuze ijstaart omgevormd tot pièce monté). Banoffee, tiramisu, chocoladedesserts, panna cotta, enz, het kon niet op! Maar vooral de taart en de chocolade fonteinen deden het super!
Nu werd het onderhand wel tijd voor de openingsdans. Best wel spannend want wij zijn vooral individuele dansers en zeker geen mensen die slows dansen. We hadden voor een nummer gekozen dat een speciale betekenis heeft voor ons, een nummer dat alles verwoord wat wij voelen. Ik denk dat dit wel wat traantjes heeft veroorzaakt maar ik zou het niet weten wat ik ging zo hard op in die dans met mijn man dat ik niets anders gezien heb. Er volgden nog een vermenigvuldigingsdans met de ouders en ik heb zelfs met mijn papa gedanst. Dit laatste was voor mij heel intens omdat onze band sinds de echtscheiding 16 j geleden nooit meer hetzelfde is geworden. Toch was hij super lief die dag en vol lof over mij, hij vertelde me zelfs dat ie fier was. Hier heb ik al die jaren naar gesnakt. Er waren allerlei aktjes voorzien door de familie maar de mooiste kwam van mijn kleine zus. Honderden ballonnen die de zaal kwamen ingerold, vuurwerk, muziek, foto's, grote letters.... Niet te doen gewoon. Daarvoor heb ik ook wat traantjes gelaten...
Het feest is doorgegaan tot in de vroege uurtjes en om 5 u hebben we de laatsten welterusten gewenst. We zijn te bed gegaan en wat was ik blij dat we de bed&breakfast bij hadden afgehuurd!! We zijn nog een half uur zoet geweest met het uitkrijgen van mijn kleed en de volgende ochtend heb ik pas mijn haren losgemaakt, dat zag ik echt niet meer zitten! Na een heerlijk ontbijt en wat napraten was het toch echt tijd om naar huis te gaan. En dan zat het erop....


Zo dit is lang geworden!!!

Nog even te vermelden:

- Pura Instituut: Make-up
- Kapper: New Look
- De Casteleer: feestzaal + bed & breakfast
- Yonieks Bruidsmode

We hebben nog geen foto's of beelden gezien maar die komen er aan binnen enkele weken. Als ik ze heb, post ik misschien wel wat foto's hier ofzo ;)!

Voor ons zit het erop, het gewone leven begint weer en nu begint er een nieuwe fase.
Ik wil jullie ook nog bedanken voor alle momenten die ik hier met jullie heb kunnen delen, iets waar ik veel steun heb uitgeput.

Ik ga proberen een dezer dagen nog foto's en draaiboeken door te sturen aan die mensen waaraan ik dit beloofd had.

Nog veel succes lieverds en geniet van elk moment, zeker de kleintjes want die zijn het meest waardevolst.

Liefs



Dorien
Dorien
22-2-2014
Meld misbruik



Reacties: 5 | Gelezen: 2106


Ilvy
18-7-2014
 Meld misbruik7-3-2014 11:26:20

Oh hoe mooi Dorien, wat een prachtige dag. En jullie zijn dan nog wel getrouwd op mijn verjaardag ;-)

Ik kijk alvast uit naar de foto's :-)



kelly
2-5-2014
 Meld misbruik7-3-2014 11:28:44

wauw wat een fantastisch verslag van jullie dag dorien

Veel succes en dikke proficiat ...ik ben benieuwd naar de foto's




sandrine
14-3-2014
 Meld misbruik7-3-2014 12:17:14

ik wachtte al op een post van je ;)
wat leuk zeg hoe je dag verlopen is,hier en daar wat zenuwen maar ze waren vooral gezond denk ik :)
nogmaals proficiat en geniet nu maar van je kersverse mannetje xx
volgende vrijdag ist aan ons si :p



An
20-6-2015
 Meld misbruik7-3-2014 14:08:07

Wauw!!! Superfijn!!
Een dikke proficiat met jullie huwelijk... jullie hebben er zo te lezen intens van genoten.

Proficiat!


Sandra
7-9-2012
 Meld misbruik7-3-2014 14:48:01

Oh, heel mooi verslag en ik was al zo benieuwd om een foto te zien!!
Klinkt als een hele, mooie liefdevolle dag waar jullie duidelijk van genoten hebben!
Dikke proficiat en veel geluk voor de toekomst!

groetjes
Sandra


Voeg een reactie toe:
Normal Resize
Load
Wij herinneren u eraan dat de gebruiksvoorwaarden van deze website van toepassing zijn!
Ik bevestig dat mijn reactie geen (verdoken) reclame bevat en niet in strijd is met de gebruiksvoorwaarden.  
Dit item volgen. (Ik word verwittigd wanneer iemand een reactie toevoegt)




Like ons op Facebook
Foto Albums
Videoreportage nodig?
Nils Anderson Live Unieke live performances op topniveau! in Antwerpen
Zowel voor jullie ceremonie als jullie receptie zorgt Nils Anderson enkel voor de best mogelijke muzikale omkadering! Volledig op maat en uiterst professioneel. Meer info
in Gent
Meer info
Full Vision Studio Kwalitatieve videoproducties in Herentals
Professionele en betaalbare huwelijksreportages op maat. Meer info
CameraWorks Because we cam in Niel
Laat jullie perfecte dag niet verbrodden door amateurs maar reken op CameraWorks !! Dankzij onze TV ervaring is CameraWorks de perfecte videopartner voor jullie huwelijk !! Meer info
Gerard van Valen Videoproducties Videoproducties in Rucphen
Gerard van Valen cameraman, Van de mooiste dag een levende herinnering overhouden, altijd voor een vaste prijs, all in en ik reken geen reiskosten,ga naar mijn website www.gerardvanvalen.nl of bel mij op voor meer info. Meer info
DE PRAATPAAL EEN BUITENGEWOON VIDEOSOUVENIR in Kortrijk
Plaats een PRAATPAAL ergens in de feestzaal. Een paal met ingebouwde videocamera en microfoon. Iedereen die wat te vertelen heeft, kan er zijn zegje tegen doen. Achteraf monteren wij de grappigste, meest ontroerende, hilarische, ... momenten op DVD. Meer info
JDesign the way to create in Gullegem
Hoge kwaliteitsproducties én aan betaalbare prijzen. Meer info