TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
LB.
|
13-7-2014 9:16:20
trouwen met scheiding van goederen, eventuele gemeenschappelijke aankopen in de gemeenschap brengen en een gezamelijke rekening open doen waar je maandelijks je bijdrage op stort.
Dan kan de grootverdiener zelf bepalen hoeveel extra die in de gemeenschap brengt.
|
|
brenda
7-7-2014
|
13-7-2014 13:27:11
Wij hadden ook al een huis, dus we hebben dat ook moeten inbrengen met een huwelijkscontract en voor de rest gewoon het wettelijk stelsel. Ik ben wel getrouwd met de idee dat het voor altijd is, dus mijn man en ik hebben gewoon een gemeenschappelijke rekening voor ons beiden. Het is ook logisch als de een meer verdient dat die meer inbrengt in het gezin.
|
|
Peter
|
13-7-2014 15:59:21
LB, bij scheiding van goederen is er geen gemeenschappelijk vermogen. Er kan wel een 'onverdeeldheid' zijn. VB. als het huis van beiden is. In de meeste gevallen zou dat 50/50 zijn maar je kan ook een huis in een 65/35 verhouding met evenredige betaling hebben enzovoort. Bij huwelijk is er altijd vruchtgebruik van de gezinswoning, zelfs als die van de overleden echtgenoot alleen was.
Men kiest eerst een stelsel, daarna zijn er eventuele keuzebedingen.
Opgelet, en zeer belangrijk. Een bepaald voorziene structuur is vaak niet voor altijd goed. Situaties veranderen. Hopelijk niet, maar de grootverdiener kan ziek worden en op een vervangingsinkomen vallen. Er komen kinderen. Het ene kind doet het uitmuntend. Het andere vervalt in de drugs en maakt voortdurend schulden, enzovoort.
Ongeacht het huwelijksstelsel, er is altijd een wettelijke voorzien principe van onderhoudsplicht tegenover elkaar.
In het wettelijk stelsel komt het inkomen in het gemeenschappelijk vermogen (maakt niet uit wat de werkelijke situatie van bankrekeningen is).
In het stelsel scheiding van goederen komt het inkomen in het persoonlijk vermogen (want er is geen gemeenschap). In werkelijkheid kan men dan nog beslissen hoe het te verdelen. Het is logisch dat de meerverdiener ook meer financiële inspanning doet. Maar wordt inderdaad werkelijk van belang als een verdeling noodzakelijk is.
|
|
Marieke
18-4-2015
|
13-7-2014 16:06:09
Hou ook in gedachten dat de inbreng in het huwelijk niet alleen in geld valt uit te drukken. Als de ene meer verdient, maar de ander thuisblijft om voor de kinderen te zorgen, draag je allebei bij in het huwelijk, en is het normaal dat de inkomsten eerlijk(er) verdeeld worden. Moeilijke beslissingen, succes!
|
|
Margot
4-10-2014
|
13-7-2014 17:01:54
Wij hebben besloten van in gemeenschap van goederen te trouwen met een huwelijkscontract waarbij het huis dat we hebben aangekocht in de gemeenschap zal gebracht worden net zoals de gezamenlijke spaargelden die we tot nu toe hebben opgebouwd. (en nog een aantal aanpassingen)
Ik begrijp je wel als je zegt dat het "onfair" is maar mijn verloofde en ik zijn van mening dat wanneer je samen een toekomst opbouwt (en je dus vb trouwt en aan kiundjes begint) dit iets is dat je samen doet. Ook al verdient de ene meer dan de andere.
Wij zijn van mening dat je dan als grootverdiener solidair dient te zijn met de andere. Je weet nooit wat de reden is waarom de grootverdiener zoveel verdient en de andere minder (werk je minder, heb je andere studies gedaan e.d.). Zoals hierboven vermeld is, je bijdrage in het huwelijk dient ook niet steeds financieel te zijn.
Als bij ons ooit de situatie zou komen dat ik of mijn verloofde minder zal moeten gaan werken omdat de opvang van de kindjes het niet anders toe laat, vinden we het de plicht van de andere om mee het gezin te ondersteunen.
Stel dat er dan ooit een scheiding zou plaats vinden, blijft de andere dan ook niet met lege handen over. Je hebt immers als je minder verdient ook minder kansen om te sparen.
Wij kiezen dus zeker en vast voor het wettelijke stelsel met gemeenschap van goederen.
|
|
Helena
5-7-2014
|
14-7-2014 8:43:40
Hierbij mijn mening (ik ben geen notaris of specialist):
Indien je kiest voor het stelsel met scheiding van goederen, kan je samen beslissen hoeveel er op de gemeenschappelijke zicht- en spaarrekeningen komt. Bij scheiding wordt alles wat op de gemeenschappelijke rekeningen staat beschouwd als bijdrage in de kosten van het huwelijk en 50/50 verdeeld (bij mijn weten). Je kan dan samen kiezen hoeveel van jullie lonen je wil doorstorten op de gemeenschappelijke rekeningen en dus hoeveel jullie samen sparen en hoeveel apart. Idem voor gelden van schenkingen en erfenissen etc. Je kan bijvoorbeeld afspreken dat elk 10% of 20% van zijn loon apart houdt. Dit kan wel op elk moment aangepast worden: als jouw partner plots beslist 50% van zijn loon apart te houden kan jij daar niks tegen in brengen (tenzij een proces aanspannen). Bij scheiding van goederen moet je samen heel eerlijk over geld kunnen spreken en elkaar kunnen vertrouwen. Bij gemeenschap van goederen is de verdeling meer automatisch.
Het zal, enkel in geld uitgedrukt, nooit helemaal "eerlijk" zijn. De ene vindt "eerlijk" elk proportioneel, de ander vindt "eerlijk" elk evenveel...
Zorg wel dat er niet snel een onevenwicht onstaat tussen beide partners. Stel dat jullie besluiten om "eerlijk" exact evenveel in de gemeenschap te brengen, de grootverdiener kan dus veel sparen voor zichzelf. Bij zo'n systeem zou de ander nooit deeltijds mogen gaan werken! Want wat gebeurt er dan indien jullie samen een grote reis willen maken, of een auto nodig hebben? Heeft de ander dan ook inspraak, of is het de grootverdiener die beslist, want het is tenslotte zijn/haar geld? Of gaat de grootverdiener dan elk jaar gezellig met vrienden op citytrip of shortski, iets waar de ander geen spaarcentjes voor heeft...? Indien de grootverdiener dan een renovatie betaalt, moet het bezit van de gezinswoning dan aangepast worden naar 60%-40% ipv 50/50? Zo wordt de ander heel erg afhankelijk van de grootverdiener, in mijn ogen, en dat kan toch ook niet de bedoeling zijn.
Ik ben van mening dat wat opgebouwd wordt tijdens het huwelijk (lonen enz.) zoveel mogelijk gemeenschappelijk moet zijn. Schenkingen en erfenissen niet, die moeten geval per geval bekeken worden, ik zou wel altijd proberen de gezinswoning 50/50 te houden, desnoods met een clausule dat bij scheiding binnen de eerste 5 jaar de gezinswoning verdeeld wordt proportioneel volgens wie wat betaald heeft bij aankoop.
|
|
Lien
7-6-2014
|
14-7-2014 22:03:06
Ik denk dat het zeer uitzonderlijk is dat beide partners 'evenveel' verdienen, volgens mij bevindt de meerderheid zich in jullie situatie. Ik weet natuurlijk niet de reden waarom er financieel een onevenwicht is, maar ik weet wel dat de financiële kant niet het enige is wat telt, en dat dit op andere vlakken wel gecompenseerd zal worden (4/5 werken, huishouden runnen, etc.). Toen vrouwen vroeger niet 'werkten' en geen eigen inkomsten hadden, werd er ook voornamelijk onder het wettelijk stelsel getrouwd. Daar gaat trouwen om volgens mij, bijdragen aan het huwelijk volgens je eigen middelen en mogelijkheden (proportioneel) en niet 50/50.
|
|
Margot
4-10-2014
|
16-7-2014 13:36:40
oeps, even ter correctie :
Wij zullen onder het wettelijke stelsel (gemeenschap van AANWINST) trouwen mét bijkomend een huwelijkscontract.
Alles wat wij voor het huwelijk hadden, net zoals erfenis en schenking zullen apart blijven tenzij ht natuurlijk in de gemeenschap gebracht wordt.
Het huwelijkscontract is nodig om o.a. het huis en gezamenlijke spaargelden in gemeenschap te brengen. Stel nu dat één van ons beiden wegvalt en er nog geen kinderen zijn, erf je sowieso het huis en de gemeenschappelijke gelden.
|
|
INFINITY.be (DJ Peter)
|
6-8-2014 8:31:05
Margot, er zijn inderdaad drie stelsels. 1. Algemene gemeenschap, 2. Wettelijk stelsel, 3. Scheiding van goederen.
Het eerste, algemene gemeenschap wordt bijna nooit genomen. Want dat betekent dat je alles inbrengt in de gemeenschap, ook in de toekomst. Erft één van de twee van de ouders, dan komt het toch in de gemeenschap terecht.
Het tweede, wettelijk stelsel, dat is standaard van toepassing indien er geen contract is. Een contract opstellen en enkel noteren dat er wettelijk stelsel is, zijn dus ook nutteloze kosten. Vaak worden wel zaken ingebracht via contract, en keuzebedingen opgesteld.
Het derde, scheiding van goederen, is het duidelijkste principe op vlak van bepalen van wie wat juist is. Dit stelsel wordt meer en meer genomen.
Het is van belang je goed te informeren en vooral ook te begrijpen hoe het ineen zit, vooraleer een keuze te maken.
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|