TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
sarah
25-7-2015
|
22-7-2014 12:03:45
Dag Melissa, dit is inderdaad niet gemakkelijk en pijnlijk... Ik weet het niet hé, het is maar mijn mening, maar je papa heeft sowieso een speciaal plaatsje bij iedereen die dag dus wat je ook kiest ik denk niet dat iemand je iets zal kwalijk nemen... Ik weet niet of dit een optie is (sommige mensen hechten hier meer belang aan dan andere), maar je kan het misschien zonder dat typisch rijtje doen?
|
|
majona
30-5-2015
|
22-7-2014 12:20:41
ik ga misschien even wat cru zijn... je zegt hierboven zelf dat hij een mooie cent sponsert (wat hij eigenlijk niet moet doen wat hij heeft jou niet opgevoed én is jouw stiefvader niet). Dan vind ik persoonlijk dat je hem moet betrekken in héél dit gebeuren. Je kan uw overleden vader dicht bij jou houden via een foto'tje aan uw bruidsboeket ofzoiets? Dat je de nieuwe vriend van je moeder betrekt bij uw huwelijk wil niet zeggen dat je jouw vader vergeten bent, niemand zal ook zo denken of je met de vinger wijzen.
|
|
Lies
|
22-7-2014 12:22:11
Altijd moeilijk en extra pijnlijke op zo"n dagen.
Is het een mogelijkheid om hem er toch bij te zetten. Ik vermoed dat de meeste mensen wel weten dat jou papa overleden is? Het is misschien nog recent, maar bedenk even wat je zou doen moest het langer geleden zijn. Zou je de vriend van je mama dan ook vragen om er niet bij te komen staan? Rouwen gebeurt nu eenmaal door iedereen anders en kritiek en commentaar krijg je toch (das wat mensen nodig vinden). Vind het trouwens heel knap van je dat je je mama haar geluk gunt, want hoe dan ook zij zal jou papa ook wel erg missen op jou trouwdag.
Daarnaast kan je in een welkomstwoord, in een eventuele ceremonie, ... wel duidelijk verwijzen naar je papa die er jammer genoeg niet meer bij kan zijn.
|
|
Cindy
15-5-2015
|
22-7-2014 12:38:07
Ik sluit me aan bij de reacties hierboven. Ik vind ook als hij mee investeert in jullie dag dat hij dan ook mee betrokken mag worden die dag en zou hem ofwel naast uw mama laten staan of anders geen rij vormen als mensen binnenkomen.... Dat is wat wij doen, we gaan er gewoon met ons tweetjes staan...is onze dag!
|
|
Melissa
23-5-2015
|
22-7-2014 13:24:32
Hey iedereen,
bedankt voor de reacties! Ik wil wel nog eventjes duidelijk maken dat ik zelf ook vind dat hij moet weten dat hij gevraagd wordt op onze trouw omdat we hem er graag bij willen & omdat ik hem respecteer als nieuwe partner van mijn mama. Hij zal er heel de dag bij zijn, van op het gemeentehuis tot op het avondfeest &ik wil hem zeker niet het gevoel geven het vijfde wiel aan de wagen te zijn. Inderdaad, hij moet zeker geen geld geven & dat doet hij heel spontaan, wat ik een zééér mooie geste vindt (hij heeft tenslotte zelf ook een eigen dochter, die er overigens ook zal bij zijn).
Vind het gewoon een beetje raar dat mensen tegen hem "proficiat" gaan moeten zeggen, terwijl tja, dit eigenlijk voor mijn papa moest zijn. Maar ik denk dat het moraal van het verhaal is, dat we misschien gewoon moeten doen wat we zelf het beste vinden, in onderling overleg én met respect voor beide partijen!
Wie weet komt er wel een super handige oplossing uit de bus :)
|
|
Anne-Sophie
25-4-2015
|
22-7-2014 13:49:49
Dag Melissa,
Ik zit in dezelfde situatie. Aangezien ik mijn mama haar geluk ook absoluut gun en ik zelf wel goed overeen kom met haar nieuwe vriend, heb ik van in het begin aangegeven dat ik hem er graag bij wilde hebben. Wij trouwen in de kerke en hij maakt deel van de suite en het gezelschap dat er de hele dag bij zal zijn. Over geld of cadeau's heb ik geen behoefte om met hem te praten, ik verwacht ook niets. Alleen misschien dat hij een jacquet huurt zoals de andere mannen in de suite :-)
Maar er zijn een aantal dingen die eerder voor mijn vader bestemd zouden zijn geweest dan voor de nieuwe vriend van mijn mama. Hoe graag ik hem ook heb. Zo zal hij niet op de uitnodiging staan (mijn papa overigens ook niet, dat is een persoonlijke keuze), zal mijn broer met mij de kerk binnen lopen en zal ik na de openingsdans ook met mijn broer dansen ipv met de nieuwe vriend van mijn mama. Wat betreft het rijtje bij het binnenkomen: daar had ik eerlijk gezegd nog niet aan gedacht. Ik denk dat dat ook iets is dat ik eerder aan de ouders zou overlaten en hem er tussen uit zou laten. Er zullen nog wel mensen rondlopen op het feest waarmee hij op dat moment kan praten. Mijn vrienden en familie kenden uiteraard mijn papa en weten dat hij er niet meer is, maar aan de kant van mijn verloofde is dat misschien niet overal het geval. Ik zou willen vermijden dat iemand denkt dat hij mijn echte vader is. Dat zou ik pijnlijk vinden en ik denk ook dat mijn moeder het daar moeilijk mee zou hebben. Maar misschien is het beste er gewoon eens met je mama over praten.
Oops, wat een lange uitleg. Zo zie je maar, trouwen is een emotionele aangelegenheid :-) Bottom line, het is jouw dag! Iedereen zegt je dat, en dit is nu écht een punt waarop je dit echt letterlijk mag nemen. Je moet doen waar jij je goed bij voelt. Veel succes!
|
|
Melissa
23-5-2015
|
22-7-2014 15:10:56
Hey Anne-Sophie,
ik ben eigenlijk een beetje opgelucht dat er iemand in dezelfde situatie zit. Er komt al veel kijken bij een trouwdag & het doet wel dikwijls pijn te weten dat mijn papa er niet zal bijzijn.
Ik snap je volledig, ik heb al aangehaald dat de nieuwe partner er ook héél dag dag bij is (en bij hoort) maar ook hij zal me niet naar het altaar wandelen, en ik zal ook de tweede dans niet met hem doen. Het lastige is alleen dat ik geen broers heb & mijn grootvader (waar ik een heel goed contact mee had), is helaas in februari van dit jaar gestorven. Heb ook al een paar keer gedacht van "oei, er zal toch niemand van mijn verloofdes familie denken dat dat mijn echt papa is". Maar dit heb ik opgelost door dat hij een tekstje zal voorlezen tijdens de viering & daarin iets zal zeggen in de trend van "ook al kennen we elkaar nog niet zo lang, etc...."
Ik denk ook dat ik inderdaad gewoon open kaart ga spelen & dit ga proberen aan te kaarten met mama & nieuwe vriend.
Alvast bedankt voor je berichtje!
|
|
Anne-Sophie
25-4-2015
|
22-7-2014 15:26:28
Dat is wel een mooi idee, hem vragen om iets te lezen tijdens de viering. Daar had ik nog niet aan gedacht. Op die manier is het idd voor iedereen duidelijk en is het voor hem toch ook een eer om op een bepaalde manier in de belangstelling te staan! Misschien dat ik dat ideetje ook wel gebruik :-)
|
|
Sofie
27-6-2015
|
22-7-2014 18:47:46
Hey Heb alleen maar bewondering hoe jullie hier mee omgaan! Wat dat rijtje betreft: zou hem wel naast de mama zetten is tenslotte haar partner En de meeste genodigden weten uiteraard wel hoe de vork in de steel zit! Grz Sofie
|
|
Julie
30-4-2015
|
22-7-2014 21:47:21
Hem betrekken sowieso maar in het rijtje staan zou ik persoonlijk niet doen. Misschien kan je ook eens zijn verwachtingen polsen en een open gesprek hebben dat dit eigenlijk iets is voor je echte papa en dat je je gewoon niet super voelt om hem op die plaats te zetten.
|
|
Sjoeke
3-7-2015
|
23-7-2014 10:41:23
Ik zou je probleem eens aanhalen met je mama en de nieuwe vriend. Er proberen een open en eerlijk gesprek over te voeren. Misschien wil hij wel helemaal niet in het rijtje staan... En mss juist wel...
Als je die confrontatie liever niet aan gaat, zou ik voorstellen om geen lange rij te maken, enkel jullie als paar dan. De mensen die naar jouw feest komen weten meestal wel wie jouw mama is, en dan gaan ze haar wel spontaan gaan feliciteren! Succes alvast in deze moeilijk keuze!
|
|
Kiekske
14-6-2014
|
24-7-2014 11:20:56
Ik zou het bij je mama aankaarten. Zij zal ook wel snappen dat het gewoon "te snel" is en dat hij je vader niet is. Als hij je nu 10 of 15 jaar mee had opgevoed, was 't waarschijnlijk anders geweest ...
Hier overigens geen rij gedaan. Wij stonden meestal zelfs niet naast elkaar, maar ik begroette de mensen die toekwamen wel (merendeel mijn familie op 't feest) en probeerde dan te kijken waar manlief ergens was. Maar onze trouw was ook totaal niet formeel. Hier was een rij overigens echt te pijnlijk geweest voor zijn mama. 6 weken voor onze trouw is manlief zijn papa namelijk gestorven. En uiteindelijk was ze ook niet op ons avondfeest.
|
|
Jolien
15-5-2015
|
24-7-2014 14:35:38
Ik begrijp het wel... Vooral het punt waarop bij het naar binnen gaan ze afroepen: De ouders van de bruid!!! Dan heb je zoiets van... Euh, neen. Maar zorg inderdaad dat je in je boeket of jurk een aandenken hebt aan je vader. Of een armband met zijn naam? De hele familie weet dat je jouw vader verloren hebt, dus je moet niet overal de uitleg doen. Een klein gebaar toont dat je aan hem denkt :-)
Nu hier een aantal geïnteresseerden zijn in gelijkaardige situaties kan ik kort mijn situatie schetsen. Iemand die hier een nuchter beeld op heeft? Mijn vader is een aantal jaar samen met zijn vriendin, beiden komen naar de trouw, maar zoals ik hierboven al zei, wil ik niet dat zij vernoemd wordt als één van de ouders van de bruid?? Mijn moeder komt niet, zij heeft het contact verbroken toen ik 16 jaar was, dus ik heb ook niet de behoefte haar uit te nodigen. Maar net doordat mijn moeder er niet is, zullen veel mensen denken dat mijn vaders vriendin mijn moeder is... En dat is écht niet het geval! Niet dat ik haar verafschuw ofzo, maar 't is ook niet dat we de beste vrienden zijn (ik en mijn vader al helemaal niet trouwens...)
Laten aankondigen als: De vader en stiefmoeder vind ik ook echt géén optie...
|
|
Kiekske
14-6-2014
|
25-7-2014 0:45:11
Bij ons is er juist niks afgeroepen. Maar zowat 42 van de 50 gasten waren van "mijn kant" en kennen mijn ouders. En de rest heeft ze snel leren kennen, ook al dus omdat 's avonds mijn schoonmoeder er niet bij was. En mijn moeder bovendien mee een heleboel geregeld had aan 't feest en nog liep te regelen.
Maar kan je de zaal dan niet duidelijke instructies geven dat ze desnoods afroepen "de vader van de bruid en zijn vriendin"? Of iets dergelijks, maar dat wel duidelijk is dat het je moeder niet is. Of desnoods alleen je vader laten afroepen? Dan merken de mensen het ook snel genoeg als er iemand "extra" mee binnenkomt.
Wij hebben er overigens aan gedacht dat manlief een kleine speech zou geven bij 't eten en zijn vader zou vermelden, maar hebben dat uiteindelijk bewust niet gedaan.
|
|
Nadya
17-7-2015
|
9-8-2014 13:11:51
Jolien: kunnen ze niet afroepen: de vader van de bruid en voornaam van de vriendin? Zo noem jij ze wss ook? Melissa: ben het ook eens met de reacties, je kan die man net uitsluiten. Mss dat het wat gevoelig ligt bij de familie van je papa. Iedereen zal idd wel weten dat hij je vader niet kan vervangen. Ik zou zowiezo in een speech of tijdens een ceremonie verwijzen naar mijn vader.
Anderzijds: alles is zo pril, het overlijden, de nieuwe vriend. Nog 9 maanden voor je trouwt, alle tijd dus nog om een band op te bouwen met hem, tijd voor anderen om eraan te wennen etc.
Succes!
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|