twijfel

Volg je eerste gevoel als je het aan hebt! Vind je het mooi? Dan is het jouw kleed! Je moet erin stralen.
Ik heb ook geen doorsnee smaak. Als ik aan anderen laat zien welke soort trouwkleedjes ik mooi vind, vinden de meesten het niet mooi.
Ik hou van kleedjes met veel bling en prinses-look. Ik ben iets bravere kleedje gaan passen om anderen te "plezieren", heb het bijna gekocht maar twijfelde nog. Thuis gekomen, nagedacht, een gezegd tegen mzelef dat het niet helemaal ik was en dat het mijn kleed is en ik moet me erin goed voelen en wauw voelen. Er gaat altijd iemand zijn die het niet mooi vindt... tja, dan is dat zo.
Jouw dag dus jouw kleed!! Je bent (normaal gezien) maar één keer een bruid dus doe je goesting!
Laat weten hoe je pasbeurt is gegaan.

Ik heb altijd gezegd dat ik geen kleed wou met sleep of strapless. Ik wou het redelijk simpel houden, omdat we ook maar een klein feestje geven.
In de bruidswinkel toch verschillende modellen gepast, maar bleef uiteindelijk bij mijn idee van een eenvoudig mooi kleed. Na de pasbeurt, toen ze de bestelbon voor het kleed aan het opmaken waren, heb ik de foto's nog eens bekeken die mijn zus en schoonzus gemaakt hadden van mij in de verschillende kleedjes... en ik besefte meteen dat ik een verkeerde keuze had gemaakt. Je trouwt maar 1 keer en ik wou toch een speciaal kleed. Toch nog even het kleed aangedaan dat ik het mooiste vond op de foto's en dat wordt nu mijn kleed: helemaal niet eenvoudig, lange sleep en strapless... Nadien was ik helemaal in de war. Ik wist niet of ik nu te impulsief beslist had of dat ik dit kleed nu echt wou, maar elke keer als ik de foto's terug bekijk weet ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt :)
In de winkel zelf zeggen ze dat het vaker gebeurd dat mensen een kleed bestellen en uiteindelijk toch nog een ander kleed kopen. Gelukkig heb ik mij net op tijd bedacht.

Ik heb ook zo'n paniekmoment gehad. Het passen was niet 100% gelopen zoals ik wilde: ik dacht dat ik een afspraak had en ik had er geen, het was zowat de enige zaterdag waarop mijn mama in 2014 nog vrij had. Uiteindelijk wel kunnen passen, maar voor mij voelde het een beetje alsof ik mezelf had moeten opdringen. In ieder geval ook superlang getwijfeld tussen twee kleedjes en normaal ben ik helemaal geen twijfelaar. Gekozen, thuiskomen en beseffen dat je uit een bepaalde collectie waar je zeker kleedjes ging uit passen, geen enkel kleed gepast hebt. Terwijl je kleedjes die je in het boekje niet eens had aangeduid, wel gepast hebt (en meestal bleken die effectief niet mooi te zijn, als ik ze aanhad). Die paniek heeft bij mij nog een dikke maand aangesleept met komen en gaan. Heb zelfs nog getwijfeld om nog naar een andere winkel te gaan, omdat gevoel van die pasbeurt die niet liep zoals ik het wilde, uit mijn systeem te krijgen. Maar ik had schrik dat ik dan weer aan het twijfelen zou beginnen slaan en dat ik dan een soort schadevergoeding zou moeten betalen omdat mijn andere kleed al besteld was en dat ik het redelijk laat annuleerde. Uiteindelijk heb ik mijn kleed nog een aantal keren bekeken online en in het boekje. En ik vind het gewoon een prachtig kleed. Dat vond ik ook al voor ik het aanhad. Dus ik heb het gewoon uit mijn hoofd gezet. Ik ben nogal een controlefreak en ik denk dat dat bij mij vooral het probleem was. Niet het feit dat ik het verkeerde kleed gekozen had, maar het feit dat die pas niet 100% gelopen was zoals ik het mij had voorgesteld. Ik dacht dat ik in het boekje zou moeten aanduiden van die kleedjes wil ik zeker passen, maar het was door de rekken gaan en zeggen welk kleed ik al dan niet wilde passen, maar zo op een kapstok zegt dat nogal weinig, daarom dat ik de kleedjes die ik had aangeduid er ook niet allemaal heb uitgehaald. En uiteindelijk heb ik die dag ook veel gelachen, dus het was niet dat algeheel een rotervaring. Verder heb ik nooit dat gevoel 'wauw dit is mijn kleed' gehad dat iedereen beschrijft. Ik vond de kleedjes die ik op het einde aanhad, allebei mooi en evenwaardig aan elkaar. Wat de twijfel achteraf ook voedde bij mij, had ik wel genoeg gepast? Had ik niet gekozen onder druk, omdat mijn mama niet meer kon meegaan achteraf? Maar ik denk dat dat van persoon tot persoon afhangt. Anyway om het verhaal hier af te ronden, bij mij is de paniek voorbijgegaan en ik ben superblij met het kleed dat ik gekozen heb. Ik kijk er al uit om het in april terug te mogen passen. Weet dus dat veel mensen zo'n paniekmoment hebben, als jij op dat moment helemaal van je kleed overtuigd was dan zou ik daar gewoon voor gaan. En jezelf niet nog meer in de war brengen.

Hey Ilse,

Fantastisch om te horen! Het is zo'n cliché, maar je moet echt een wauw gevoel hebben ben je kleed en ben erg blij voor jou dat je het hebt!
groetjes
ps: wij trouwen op dezelfde dag!

Hey Ilse,
Ik heb je een PM gestuurd!

groetjes
Elena