Tweede Kerkelijk huwelijk

Goh, het klinkt toch alsof je er wel héél erg mee zit.
Om dan al dat werk te laten vallen omdat "je er geen mensen mee wil lastig vallen"...
Als het zo belangrijk voor je is, vraag nog eens rond of iemand anders jullie wil helpen en vraag een nieuwe afspraak met de pastoor om alles nog eens te bespreken.
Laat goed merken hoe diep je ermee zit, misschien kunnen ze nog wel wat hulp bieden om het doel te bereiken.
Daarnaast, hoe denkt de ex er eigenlijk over? Misschien koestert zij geen wrok en zou ze wel willen helpen.

Aan de andere kant, moet je voor jezelf eens bekijken waarom dit kerkelijk huwelijk zo belangrijk is voor jou. Voor de droom die je in je hoofd hebt of vanuit je geloof? In geval van het eerste, zou je misschien voor jezelf en je omgeving toch een andere optie kunnen overwegen. Dan verloopt het misschien ook allemaal iets vrediger voor jou en kan je meer genieten :)

Succes!

Effe verduidelijken dat we wel burgerlijk zullen trouwen maar geen ceremonie of dankmis zullen doen dan.
Ik had nooit verwacht dat dit zo'n emotionele weg kon opgaan. Wij willen niemand kwaad aandoen maar nu worden oude wonden weer opengereten. Sommige reacties van die getuige deden gisteren echt pijn. Ik voel me een enorm egoïstisch wicht die iets in gang had gestoken om de ex onrecht te kunnen aandoen. Niets is minder waar. Eigenlijk gek eh dat wij dit wel belangrijk vinden want volgens de cijfers zijn er zo weinig trouwers voor de Kerk.
Met de ex hebben wij geen contact meer, iedere heeft zijn eigen leven opgebouwd, leven en laten leven. Ik heb al gedacht om met haar te gaan praten hierover maar volgens mijn vriend zou zij niet bereid zijn om zelf te getuigen maar zou ze ons eerder dwars zitten.
En nu vraag ik me maar af of dit het allemaal waard is. We dachten dit op te starten zonder anderen leed aan te doen maar nu blijkt dat het geen sinecure is wat wij aan de getuigen vragen.
En ja, iedereen die voor een tweede keer trouwt weet dat je in principe niet nog een keer voor de Kerk kunt huwen. Maar men heeft ons over de mogelijkheid verteld en ons hoop gegeven en nu van het ene moment op het andere valt die droom in duigen. Ik vind het ook voor onze kinderen zo ongelooflijk jammer. Ze gaan naar een katholieke school, mijn dochter is zo bezig met de trouw en fantaseert dan.
Ik heb gewoon tijd nodig nu om de reactie van de getuige te verwerken denk ik. We zullen wel andere personen bereid vinden denk ik maar durf het na deze reactie al bijna niet meer te vragen. Het huwelijk is iets tussen ons tweetjes en voor ons gezin. Dan is het jammer dat zulk persoon mijn huwelijk in vraag durft te stellen dan want zo komt dit nu effe over voor mij.

Ik denk dat je een strijd aangaat die niet alleen moeilijk is voor jou, maar ook voor je omgeving.
Ik zie hierin niet echt een positief einde maar eerdere een bittere nasmaak die er zal zijn na jullie feest...

Ik zou misschien toch de optie van Rent-A-Priest overwegen. Dit zijn oud- of expastoors die door dit soort zaken een eigen vereniging hebben gestart. Je kan ze dus ook echt vragen om een traditionele "mis" te verzorgen. Kies dan een mooie locatie en geniet ervan. Als de ceremonie echt is voor jullie, is het ook echt voor God.

Ik heb alleen het gevoel dat het geloof niet echt in het middelpunt staat van jouw probleem. Laat deze problemen en de heisa die het kan veroorzaken dan ook geen herinnering worden die de herinnering aan jullie huwelijksfeest kan vertroebelen.

Ik ben een beetje in de war.. Alena en Sofie zijn dezelfde persoon? ^^

Heb je al eens wat opgezocht over Rent-A-Priest? Ze zijn overduidelijk geworteld in de rooms-katholieke traditie. Zij kunnen je een viering geven waar niemand een verschil tussen zou kunnen merken, zelfs niet jullie dochtertje ;) Zij kennen zelfs plaatsen waar je hen viering in een authentieke kapel kan laten doorgaan :) . Ik ben er zeker van dat zij jou de juiste ervaring kunnen bieden :)

En nog belangrijker, dat je met een goed gevoel aan de ceremonie kan beginnen.

http://rentapriest.be/

Als je al eerder getrouwd bent, krijg je dan wel geen vraag of de één de ander neemt als echtgenoot.