TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Ingrid
28-4-2007
|
12-4-2007 13:24:33
Dag Fieke
Geen woorden zullen jou nu kunnen troosten. Laat je dragen door anderen en steek je verdriet niet weg.
Ik zelf heb in de loop der jaren al mijn grootouders moeten afgeven. Allen een stuk ouder dan je opa, maar nog steeds te vroeg.
In de mis staan hun foto's aan de zijkant van het altaar. Bij het begin na de verwelkoming steken we een kaarsje aan zodat ze er toch nog een klein beetje bij zijn. Dit terwijl een lied wordt gezongen dat uitdrukt dat ze nu bij God zijn en dat GOd voor hen zal zorgen tot we ze ooit terug zien.
Ingrid
28/04/07
|
|
Franciska
28-7-2007
|
12-4-2007 13:27:08
Fieke,
Mijn oprechte deelneming bij het overlijden van je grootvader.
Ik hoop dat jullie hem een mooi plaatsje kunnen geven in jullie viering. Dan zal hij er op die manier zeker bij zijn.
Veel moed nog voor de komende dagen.
Groetjes
Fran
|
|
Véronique
16-6-2007
|
12-4-2007 13:31:38
Hallo Fieke,
Innige deelneming en ik wens jullie heel veel sterkte.
Bij het lezen van je verhaal kreeg ik tranen in mijn ogen. Van mijn grootouders is alleen nog maar mijn oma in leven, zij is ook de enigste van mijn grootouders die ik heb gekend en zij betekend alles voor mij. Ik zou me niet kunnen inbeelden dat zij er niet zal bijzijn op onze dag, zij kijkt er ook heel hard naar uit. Ik ben haar enigste kleinkind en ze is zo gelukkig voor ons.
Je grootvader zal zeker van boven toekijken op jullie dag, en in jullie hart zal hij ook aanwezig zijn.
Groetjes,
Véro
16/6/2007
|
|
lien
23-2-2007
|
12-4-2007 13:31:41
Hallo Fieke,
Woorden schieten soms te kort, zoals nu...
Ik las met een krop in mijn keel het triestige nieuws. Het zal een hele klap zijn geweest voor jou en je omgeving.
Ik wil je veel sterkte toewensen in deze moeilijke periode. Laat er desondanks de mooiste dag in je leven niet door vergallen. Vergeet niet: hij zal hoe dan ook aanwezig zijn...
Veel sterkte en groetjes,
Lien
http://lienetghafour.bruiloftsite.nl
|
|
Marisa
7-7-2007
|
12-4-2007 13:33:57
Fieke,
Ook ik wens je mijn innige deelneming toe. Ik heb daar paar weken terug ook bij stilgestaan bij die situatie en hoop dat ik ook niet zoiets zal meemaken.
Weet dat je grootvader in gedachten erbij zal zijn dus laat hem zien wat voor een prachtige vrouw je zal zijn die dag.. Hij zal er zeker en vast enorm blij mee zijn.
Nog veel sterkte hé meid
*knuffel*
|
|
Isabel
11-8-2007
|
12-4-2007 13:34:19
Hallo,
3 van mijn 4 grootouders zijn ook al enkele jaren overleden. Ik heb het er ook nog moeilijk mee maar heb het wel een plaatsje kunnen geven. Vooral mijn oma, mijn tweede mama ga ik op onze trouwdag heel hard missen. Ik snap dus heel goed wat je voelt.Alle gevoelens die je beschrijft zijn erg normaal en zijn er omdat je je grootvader overduidelijk heel graag zag. Wij nemen hen ook op in onze viering. Ik draag mijn oma haar verlovingsring die dag en we gaan ook een tekst lezen waarbij ze vermeld worden. Ik ga niet met foto's werken omdat ik dat toch iets te pijnlijk ga vinden persoonlijk. Ik troost me met de gedachte dat ze er op één of andere manier toch bijzijn en dat ze fier zouden zijn. Ik heb ermee leren leven door aan de fijne dingen terug te denken en hun raad en levenswijze een beetje te volgen in mijn leven. Ik wens je veel sterkte en steun toe in deze moeilijke dagen.
groetjes,
Isabel
110807
|
|
maureen
10-5-2008
|
12-4-2007 13:45:23
hallo
mijn oprechte deelneming,
Ik weet dat dit een moeilijke periode is! Bij ons is het ook zo dat wij 3 grootouders zullen moeten missen da dag van onze trouw!
Ook wij hebben besloten hen te gedenken in onze mis en koesteren hen die dag extra!
veel sterkte
maureen
|
|
Mieke
22-9-2007
|
12-4-2007 13:59:18
mijn innige deelneming. Het is niet gemakkelijk iemand dierbaar te verliezen en zeker niet op de dag he. Ik heb ook al een paar mensen van de familie verloren en in onze speech opt avondfeest gaan we ze vermelden. Het doet deugd aan de andere familieleden om te horen dat we nog altijd aan de overledenen danken he.
Wij gaan ook niks met foto's doen dat zou te pijnlijk zijn voor ons
veel moed en sterkte
Mieke
22/09/2007
|
|
Katleen
23-12-2006
|
12-4-2007 14:02:05
Hallo Fieke,
Ik wil je ook veel sterkte toewensen in deze moeilijke periode. 71 jaar is inderdaad veel te jong en te vroeg om te sterven ! Ik kan zeker begrijpen dat je het er heel moeilijk mee hebt dat hij er de mooiste dag van je leven niet meer bij zal zijn ! Maar weet dat hij niet helemaal weg is, maar mee zal vieren in jullie hart. Hij zal zeker blij en fier zijn op jullie !
Toen wij trouwden op 23 december vorig jaar, is de enigste grootouder van ons beiden nog in leven, de grootmoeder van mijn man, ook gestorven. Ze was wel in de 80, dus ouder en een mooi leven gehad, maar het was ook voor haar het eerste kleinkind dat ging trouwen en ze keek er zo naar uit. Ze had haar jurk al gekocht, ze stond op onze trouwuitnodiging en 2 weken voor onze trouw is ze plots gestoren. De week ervoor begrafenis. Deed echt raar. Ook wetende dat ze daarnaast ook 2 achterkleinkinderen verwachtte in januari en februari. Ook die mocht ze niet meer kennen. We hebben haar speciaal vermeld in de misviering. Niettemin ging onze aandacht die dag wel iets meer uit naar mijn moeder, die 5 jaar geleden gestorven is en die zo uitkeek naar een trouw van één van haar 2 dochters. Ze heeft die van mijn zus 3 jaar geleden en de onze helaas niet meer mogen meemaken. 57 jaar was ze. Veel te jong ! Ik heb echter genoten van onze trouwdag en diep in mezelf voel ik dat mijn mama aanwezig was en ervoor gezorgd heeft dat alles verlopen is zoals we wouden.
Heel veel sterkte toegewenst !
Katleen
|
|
Selma
8-9-2007
|
12-4-2007 14:08:00
Heel veel sterkte met het verlies van je opa. Inderdaad heel moeilijk dat hij er niet meer bij zal zijn. Ik heb er geen woorden voor...
Selma
|
|
Fieke
7-7-2007
|
12-4-2007 14:14:16
Lieve meisjes allemaal,
Bedankt voor al jullie lieve en steunende woorden. Ik zit hier weer met traantjes in de ogen.
Ik ga met de pastoor overleggen en kijken of we mijn 2 grootvaders een plaatsje kunnen geven in de viering. Ikzelf zou ook heel graag met foto's werken, maar ik vrees dat mijn grootmoeders dit misschien niet zullen aankunnen. Ik zal het met hen eerst bespreken.
Ik vind het gebaar van Ingrid, door een kaarsje aan te steken bij hun foto's aan het begin van de mis wel heel mooi, en hou het zeker in beraad.
Ik vind het super dat wij hier bij elkaar terecht kunnen met de leuke en minder leuke dingen van het leven.
Groetjes,
Fieke
|
|
Fieke
7-7-2007
|
12-4-2007 14:33:24
Beste Kathleen,
Ik kan me voorstellen dat je eigen mama verliezen nog veel meer pijn doet. Ik kan het me gewoon niet voorstellen dat onze ouders er niet bij zouden kunnen zijn. Ze zijn zo trots op ons. Ons mama kijkt echt al jaren uit naar haar eerste kleinkind.
Langs de ene kant hoop ik dat dat er snel kan komen, want je weet maar nooit wie die mooie gebeurtenis anders zal moeten missen. Dat die kans reëel is, heb ik nu ten zeerste beseft. In een flits kan het gedaan zijn, zonder al die woorden die je hem nog wou zeggen ook effectief gezegd te hebben...
Ik wens je ook veel sterkte toe, meisje. Ik hoop dat ik net als jou het gevoel zal hebben dat hij er echt bij is die dag. Ik ben er zeker van dat hij wel zal zorgen dat alles in goede banen geleid wordt die dag, daar heeft hij hier op aarde ook altijd voor gezorgd.
Dikke kus,
Fieke x
|
|
Wendy
5-5-2007
|
12-4-2007 15:14:11
Hoi Fieke,
Ik wilde je ook even veel sterkte wensen. Ik snap hoe je je voelt, maar wees blij dat je grootvader nog weet dat jullie gingen trouwen, daar ook heel blij om was en een mooi leven heeft gehad. Zelf ben ik vorig jaar in maart mijn papa plots kwijt geraakt, hij was pas 52. We zijn verloofd sinds januari vorig jaar, dus hij wist nog dat we gingen trouwen en was ook enorm trots, en die gedachte troost mij toch ook wel een beetje. Wij gaan voor hem een kaars aansteken bij het begin van de mis. Een foto zou ik zelf niet doen, het zal die dag zo al wel moeilijk genoeg zijn. We hebben ook wel een bloemstukje dat in de mis zal staan en dat nadien op het kerkhof zal komen te staan. Mijn enige grootvader die ik nog heb, zal waarschijnlijk ook niet aanwezig kunnen zijn op ons huwelijk. Hij ligt sinds november in het ziekenhuis en gaat serieus achteruit. Wij hopen dat hij er die dag toch nog kan bij zijn, maar dat zal moeilijk worden.
Probeer zoveel mogelijk van de dag te genieten, dat ga ik ook proberen doen, alhoewel ik nu al weet dat vreugde en verdriet nooit dichter bij mekaar zullen liggen...
veel sterkte
Wendy
|
|
bieke
18-5-2007
|
12-4-2007 15:39:30
Hey Fieke,
ik wil je ook heel heel veel sterkte wensen! Ik hoop dat je bij je familie en vrienden de steun kan vinden die je nodig hebt!
Zo'n dingen raakt iedereen hier denk ik: zit hier zelf ook met krop in de keel.
Ik vind het fijn dat er in de viering plaats kan gemaakt worden voor het gemis dat je ervaart op zo'n dag en je toch terwijl zoveel geluk zal voelen!
Wij hebben in onze viering tijdens de voorbeden een klein herdenkingstukje en nadien staat er in ons boekje een tekstje dat wij zelf hebben geschreven voor de mensen die we die dag missen. Dat stukje wordt niet voorgelezen omdat we dat niet kunnen, maar we wilden het er wel in hebben staan omdat we toch het gevoel hebben dat onze grootouders en nonkel het zo toch zullen weten. We laten na de kerk bij het buitengaan ook ballonnen met onze dromen symbolisch naar hen op, omdat we die bij hen in bewaring willen brengen en we er zeker van zijn dat zij voor een stukje zorgen voor onze dromen...
Dus ik ben ervan overtuigd dat jouw grootvader van bovenuit zal zorgen dat jouw droomdag uit zal komen!
kop op hè meid!
en veel sterkte aan alle bruidjes als je toch ff een traantje van gemis wegpinkt op jullie dag!
Bieke
180507
|
|
Stephanie
21-4-2007
|
12-4-2007 17:11:01
Hallo,
mijn oma is vorige week nog maar begraven (ze stierf 29 maart). We trouwen volgende week zaterdag, ik vind het nog altijd verschrikkelijk moeilijk, kan er nog steeds niet makkelijk over praten en krijg er nog altijd tranen bij als ik er aan denk. We zullen haar tijdens onze viering een plaatsje geven door haar te herdenken tijdens de homilie, ook tijdens de voorbeden zal ze vermeld worden. Het zal zeker extra emotioneel worden, maar ik vind dat dit wel het laatste is wat ik kan doen voor haar en wil ook niets liever!
Ik wens je in elk geval zeer veel sterkte in deze moeilijke tijd, ik begrijp zeer goed hoe moeilijk dit is en hoe onbegrijpelijk dat zoiets kan gebeuren. Mijn oma is ook zeer onverwacht gestorven...
dikke kus,
Stephanie
21/04/07
|
|
Debra
11-8-2006
|
13-4-2007 8:15:13
Hoi,
Mijn oprechte deelneming met het verlies van je dierbare grootvader. Ik kreeg de krop in de keel toen ik je verhaal las omdat ik maar al te goed weet waarover het gaat. Een 3-tal weken voor ons huwelijk is mijn grootvader overleden. Ik weet nog toen we anderhalf jaar voor de huwelijksdatum hen gingen zeggen dat we gingen trouwen dat we sterk hoopten dat ze er nog bij gingen zijn. De grootouders aan mijn papa's kant waren inmiddels 80 jaar en die van aan mama's kant 70 jaar. Naarmate de datum naderde waren we zeker van ons stuk, ze gingen er die dag nog bij zijn maar dat was buiten mijn liefste peter gerekend. Hij moest op controle voor z'n rug naar het ziekenhuis. Hij moest daar op vrijdag blijven en op maandag gingen ze allerlei testen doen omdat mijn pepe in een korte tijd veel vermagerd was. Op zaterdagmiddag gingen we op bezoek gaan, we hadden al een flesje Rosé gekocht want dat dronk hij toch zo graag maar het heeft niet mogen zijn! Op zaterdagmorgen 8/07/06 overleed mijn grootvader, enkele uren nadat hij was opgenomen in het ziekenhuis. Ik zie mijn papa die morgen nog bij ons toekomen, ik nog van niets wetend maar de blik in z'n ogen zei meteen genoeg! Mijn pepe was er niet meer! Ik voelde de grond zo vanonder mijn voeten wegzakken. We zijn onmiddellijk in de auto gesprongen en zijn naar het ziekenhuis gereden om hem te gaan groeten. 12 jaar terug is mijn mama overleden. Ik was toen 11 jaar, zij was ook heel plots overleden. Toen ik haar in het ziekenhuis wou gaan begroeten heb ik er de schrik van m'n leven op gedaan want ze lag er echt niet 'mooi' bij. Dat was precies mijn mama niet. Dat beeld staat voor altijd op m'n netvlies gebrand. Door die schrik ben ik haar nooit meer gaan begroeten in het funerarium bij de begrafenisondernemer. Waar ik tot op vandaag nog heel veel spijt van heb. Ik was nog een kind en ik was bang. Ik wou nu diezelfde fout niet maken bij pepe. Ik wou hem koste wat kost zien! Ik heb van beide geen afscheid kunnen nemen. Ik troost mij enkel met de gedachte dat hij niet heeft afgezien en dat hij een mooi leven heeft gehad. Hij heeft echt geleefd! Wat bij mama niet het geval was, zij overleed op 32-jarige leeftijd en heeft niet eens mij zien opgroeien.
Ik wens je heel veel sterkte toe op de begrafenis en op jullie dag.
Debra
reeds 245 dagen getrouwd
|
|
Patricia
|
16-4-2007 14:14:08
Ook ik wil je heel veel sterkte wensen met dit verdriet.
Ikzelf heb nog maar één grootmoeder over en hoop dat zij nog lang genoeg leeft om erbij te kunnen zijn.
Ik mis het ergste mijn andere grootmoeder, omdat ik daar een goeie band mee had en weet dat zij het heel tof zou gevonden hebben dat we gaan trouwen, mr dat heeft ook niet mogen zijn jammer genoeg.
Ook mijn vriend heeft nog maar één grootmoeder over.
We willen de grootouders die er niet meer zijn ook gedenken op ons feest, (wij trouwen enkel voor de wet) en ik denk eraan een fotokader met hun foto in mee te nemen en ergens op te plaatsen zodat iedereen het kan zien.
Veel sterkte
Patricia
01/08/2008
|
|
Jessika
27-7-2007
|
16-4-2007 14:35:26
Lieve Fieke,
Zonder al te veel woorden (ben er niet altijd even goed in) wil ik je toch van harte mijn oprechte deelneming overbrengen.
Sterkte!
Jessika 27/07/07
|
|
veerle
20-7-2007
|
7-5-2007 14:20:05
hey fieke,
Ik vindt het super erg van je opa!
Mijn oma is al jaren zware hartpatiënte en enkele weken geleden belandde ze ook in het ziekenhuis. Ik dacht toen dadelijk aan het ergste en kon me al inbeelden dat ze er op ons huwelijk niet meer zou zijn..
Maar intussen is ze weer beter en thuis en denk ik wel dat ze er op mijn huwelijk kan zijn!
Mijn metekindje is 5 jaar geleden overleden en daar heb ik het nu moeilijk mee.. ik heb een bruidsjongen en een bruidsmeisje maar eigenlijk had ik 2 bruidsmeisjes moeten hebben.. maar ze zal bij ons in gedachte zijn die dag en we gaan ook bloemen brengen naar haar grafje.
Ik ben ervan overtuigd dat je opa die dag met jullie mee zal beleven hij leeft immers voort in jullie hart!
ondanks alles toch een mooie dag
en veel sterkte!!
xxx
|
|
Isabelle
5-8-2007
|
29-5-2007 11:21:44
Hallo,
Heb hier zelf niet veel woorden voor, ik word er zelf stil van. En toch krijg ik het warm in mijn hart van zoveel mooie woorden, zo zie je maar dat de wereld nog zo ziek niet is als men ons wil doen geloven. En wat je huwlijk betreft go 4 it girl. Je grootvader zal zeker naast je staan en je door deze dag leiden want ook hij zou niets lever willen dan dat dit de mooiste dag van je leven wordt.
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|