TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Véronique
16-6-2007
|
18-4-2007 9:18:03
Hallo Sarah,
Ik herken me helemaal in je verhaal. Soms kunnen ouders of schoonouders echt voor extra stress zorgen.
Als we hadden geweten dat mijn schoonmoeder zo'n tang ging zijn hadden we gewoon in het buitenland getrouwd.
Wij hebben geen problemen mijn mijn familie maar wel met mijn schoonmoeder en schoonzussen. (we noemen ze de zwarte weduwes, ze zijn altijd negatief ingesteld).
Mijn schoonouders zijn zo'n 25jaar gescheiden en ze hebben elkaar sindsdien net meer gezien of gesproken. Nu heeft mijn vriend sinds enkele jaren terug contact met zijn vader en stiefmoeder en dit doet hem echt goed. (van zijn moeder mochten ze hun vader niet meer zien en ze heeft hem echt helemaal anders voorgesteld dan dat hij echt is).
Dus voor ons huwelijk hebben we de schoonvader met vrouw en kinderen ook uitgenodigd, we vinden dit meer dan normaal want we hebben een heel goed contact met hen. (ze zullen wel niet mee in de suite lopen omdat mijn schoonmoeder anders gek zou worden)
Nu heeft ze ook gedreigd om niet naar ons huwelijk te komen als hij komt. Ze heeft zelf gezegd dat ze hem niet in de kerk wil zien of dat ze anders opstaat en weg gaat.
We hebben dit met mijn schoonvader besproken en hij heeft een hele vriendelijke brief gestuurd naar haar, zij vond dit natuurlijk een verschrikkelijke brief. En we hebben haar gezegd dat hij komt en er heel de dag bij zal zijn.
Ze heeft ons enkel gezegd dat ze met veel tegenzin naar ons huwelijk zal komen (maar ze kwam toch al met veel tegenzin, dus veel verschil maakt dit niet uit). Ze wil zelf niet met ons aan de eretafel zitten (ook al zit de papa er niet aan), dit heeft ze ons op een hele gemene manier duidelijk gemaakt.
We zijn al voor de wet getrouwd mijn schoonmoeder en schoonzussen hebben het lef gehad om 30minuten te laat te komen. En op het gemeentehuis hebben ze net nadat we getrouwd waren hebben ze ons niet gefeliciteerd maar enkel gezegd dat ze niet begrijpen waarom we eigenlijk trouwen omdat het toch maar is om veel geld uit te geven voor niets en om daarna te scheiden.
En daarna tijdens het etentje hebben ze hele gemene opmerkingen gemaakt naar mijn familie en getuige.
Erg é! Ik begrijp niet waarom sommige mensen zo vervelend moeten doen.
16/6 trouwen we voor de kerk en doen we ons feest, dus ik hou mijn hart al vast.
Al een geluk krijgen we heel veel steun van mijn familie en schoonvader, ik denk dat we anders alles hadden afgeblazen.
Probeer nog eens met je schoonvader te praten en leg hem uit dat het voor jullie belangrijk is dat zij er op jullie dag bij zijn en dat zij uiteindelijk toch een veel belangrijkere plaats innemen die dag, want zij zitten mee in de suite en de anderen niet.
Nog veel succes,
Groetjes,
Véro
16/6/2007
http://veroenbilly.trouwen.com
|
|
Cathy
15-12-2007
|
18-4-2007 12:32:25
Hey Sarah en Véro,
Toch wel erg dat de familie niet altijd even enthousiast op een huwelijk reageert!
Het is onze dag en ik vind het erg dat sommigen je geluk niet delen.
Bij ons is het net het tegenovergestelde dan bij jullie eigenlijk, mijn schoonouders tonen absoluut geen interesse, zeggen er totaal niets over. En mijn ouders zeggen maar steeds dat we er niet te veel tralala rond moeten doen en er dus niet veel geld aan moeten uitgeven.
Leuk is dus helemaal anders!
Het is vooral door m'n schoonouders hun reaktie op onze huwelijksaankondiging dat we veel verdriet hebben gehad.
Die zijn dikwijls pessimistisch ingesteld en dus gingen we bij hen langs met een mooie grote bos bloemen en 4 lekkernijtjes van de bakker om er een mooi moment van te maken.
De bloemen waren weggegooid geld en over onze trouw is die hele dag niets gezegd!!
Nu weet ik wel dat een neef van m'n schoonmoeder al lange tijd ernstig ziek is, maar hierdoor kan je toch niet minder blij zijn voor ons!
Gehuild hebben we nadien, we konden gewoon niet geloven dat ze ons dit geluk niet gunden.
En nu nog steeds zal je van hen zo goed als niets over onze trouw horen!
'Dat komt nog wel', hoor je soms van anderen. Moet ik hen dan met open armen ontvangen als ze besloten hebben ons toch te steunen? Daar ben ik net iets te koppig voor en hebben ze ons te veel verdriet voor gedaan.
Oef, het doet me goed dit eens neer te schrijven en om ook eens een verhaal te kunnen lezen van anderen, waarbij hun familie ook niet zo super reageert!
Dus bedankt voor jullie verhalen!
Groetjes,
Cathy
|
|
nele
29-9-2007
|
18-4-2007 13:16:53
Hoi,
Ik kan mij goed inbeelden wat je voelt.
Bij onze families zijn ook veel problemen (zelfs binnen dezelfde familie) dus heb ik op voorhand aan iedereen gezegd, dat het MIJN dag is en dat als ze hun problemen en discussies voor één dag niet opzij kunnen zetten voor mij, dat ze dan maar beter thuis bleven.
Ik weet dat het pijn doet, maar als je op je huwelijksdag moet gaan zorgen maken voor discussie en problemen in de familie dan heb je er ook niets meer aan.
Kwil er toch nog aan toevoegen dat de reacties redelijk positief waren, de meesten waren verbaasd van mijn opmerking en blijken akkoord om alles maar voor een dagje te vergeten.
Afwachten of het ook echt zo zal zijn.
Veel moed, probeer met alle partijen te spreken.
Groetjes nele
|
|
Caroline
15-9-2007
|
18-4-2007 13:25:26
Hallo, mijn ouders zijn ook gescheiden... en het loopt niet altijd even geweldig... fin, ik heb zoiets van 'het is mijn dag en voor 1 dag verwacht ik dat jullie je bij wijze van spreken volwassen gedragen'... het is niet leuk, maar die dag sta jij op het voorplan en als ze dat niet kunnen hebben, moeten ze maar niet komen. Da's mijn idee... ik zou dat niet leuk vinden en ik zou het ook niet leuk vind als daar iemand constant met een 'lang' gezicht staat, maar ik heb besloten om mij daar echt niks van aan te trekken... heb nog tijd genoeg om mij daar op voor te bereiden en te aanvaarden dat het misschien zo zal zijn. courage ermee
|
|
Véronique
16-6-2007
|
18-4-2007 16:27:18
Hallo Sarah,
Bedankt voor je berichtje in ons gastenboek.
En geniet maar volop van de voorbereidingen en van JULLIE dag, en de mensen die zich niet als volwassenen kunnen gedragen kunnen dan maar beter thuis blijven. Dat zeg ik ook altijd tegen mezelf (soms geloof ik daar ook niet in hoor, en dan begin ik ineens te huilen door de stress, maar dan is mijn ventje er om mij te troosten en daarna is alles terug ok)
Groetjes,
Véro
|
|
debby
|
18-4-2007 21:24:05
1 tip voor jou: iedereen die die dag niet wil meegenieten van jullie geluk MAG THUISBLIJVEN! onruststokers die hun eigen trots niet één dagje op zij kunnen/willen schuiven zijn niet welkom...
|
|
Sarah
15-9-2007
|
18-4-2007 21:41:43
Hoi bruidjes, alvast bedankt voor de reacties. Tis idd allemaal niet makkelijk, morgen gaan we daar op bezoek en zal ik wel zien wat er gebeurt zeker ...
Ik heb mezelf één ding beloofd: 15 september is onze dag, en ik ga het me die dag totaal niet aantrekken !!
Veel liefs,
Sarah
15 09 07
|
|
Manuela
|
28-4-2007 10:24:15
Beste Sarah,
Het feit alleen al dat je 'toegegeven ' hebt om goed te doen, betekend dat het niet jullie wens is om deze vreemde mensen op jullie feest te hebben.
Uw aanstaande is geen familie van de stiefpapa, dus als je wil goed doen zou ik deze familie hooguit uitnodigen voor de receptie en niets meer.
De stiefmama is iets anders, want ik vermoed dat zij instond voor de opvoeding van Tom?
Jullie moeten de mensen vragen waar jullie van houden, die jullie dag mooi maken, ongeacht wat andere familieleden vinden.
En pas op met die toestanden: op een bepaald moment zullen verschillenden al genoeg gedronken hebben en dan begint te miserie door een verkeerd woord of opmerking, ik garandeer je dat!
Wees een beetje egoïstisch, want deze dag komt nooit meer terug!
Veel succes, Manuela.
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|