Terug naar overzicht
Hey Tania,Ik was vroeger bij proclamaties ook extreem zenuwachtig! Uiteindelijk hangt er altidj wel veel van af he.Nu denk ik wel dat ik minder zenuwachtig ga zijn voor de trouw omdat je daar toch ongeveer weet wat er gaat gebeuren. Je weet het antwoord al: 'ja' ;). Andere verrassingen zullen alleen maar aangename verrassingen zijn denk ik.Ik zit nu op 113 dagen natuurlijk, dus ik heb wel nog even tijd om zenuwachtig te worden!Om je hoofd koel te houden kan je misschien iets totaal anders gaan doen? Of afspreken met vriendinnen/studiegenootjes?GroetjesLies
Dag Tania,Wij zijn al van vorig jaar september aan het voorbereiden voor onze trouw nu 31/08/2007. Maar we hebben echt alles één voor één gedaan hoor, niet alles op één maand en dan een jaar niks, echt op het gemakske zodat we geen spijt zouden krijgen van bepaalde zaken en zodat we optimaal kunnen genieten van de voorbereidingen.In dat hele jaar heb ik altijd geweten dat alles sowieso in orde ging komen. Ik heb zelf in de eventsector gewerkt en al heel wat zaken georganiseerd, dus ik weet wel wat ik doe. Dus daar heb ik ook geen schrik van, maar sinds twee weken ofzo begin ik toch nerveus te worden, uiteraard nergens voor nodig, maar toch...Ik weet dat dit alleen nog erger gaat worden, omdat ik dus zoals jij zegt een echte stresskip ben. Als ik iets moet organiseren voor een ander, ça va, maar voor mezelf ben ik altijd veel nerveuzer.Ik ga wrs in de week van de trouw (we trouwen op een vrijdag en ik heb heel die week verlof) een afspraak maken bij een kuuroord om een dagje te gaan relaxen en ik denk zelfs dat ik aan de dokter iets ga vragen om de dag ervoor en de dag zelf kalm te blijven.Als ik echt heel nerveus ben voor iets waar ik naar uit kijk dan krijg ik maagpijn, dus dat is niet leuk. Maar ik weet dat van mezelf dus ga ik er op voorhand iets aan doen. :-)Voila, conclusie: eigenlijk is er niets om zenuwachtig voor te zijn want alles komt uiteindelijk toch in orde, maar het is en blijft één van de balngrijkste dagen in je leven.Groetjes,Véronique
Hey,Ik begrijp je volledig. Ik ben ook altijd heel zenuwachtig en voor de trouw begon ik bij het minste romantische liedje bijna te huilen.Ik krijg ook vaak buikpijn van de stress.Ik dacht dat ik op onze trouwdag dus zou lopen 'stressen' en bleiten. Wel, daar was niks van aan.Ik ben nog nooit zo kalm geweest en heb van de hele dag geen traan gelaten.Ik liep gewoon met een smile tot achter mijn oren rond en van zenuwen was geen sprake.Echt heel raar want ik dacht dat ik totaal anders zou zijn die dag.Zo zie je maar dat het anders kan uitdraaien dan je denkt en misschien wel allemaal heel relax ook al ben je dat op andere momenten niet. Ik begrijp het soms nog altijd niet dat ik die dag zo rustig was. Veel succes!!!Groetjes, Sissi (43 dagen getrouwd)