TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Caroline
15-9-2007
|
9-7-2007 22:16:12
Hoi,
Ik zit helemaal niet in dezelfde situatie maar ik wou je gewoon heel veel moed geven...
'n heel dikke knuffel
Caroline
|
|
els
14-7-2007
|
9-7-2007 22:19:45
ocharme meid!
Ik leef met je mee...
Ik zou ook geen zin meer hebben.
Mijn papa heeft ook al 3 keer (verschillende) kanker gehad en was toen ook zo verdrietig.
Ik weet nog dat hij ook zo afzag van de chemo (de laatste keer is nu wel al 9 jaar geleden).
Wat zegt je papa dat je moet doen? het uitstellen of niet? Want als hij dan nog ziek is van de chemo of zo, zou je het misschien toch beter kunnen uitstellen...
Zeker omdat je er zelf al geen zin meer in hebt.
Ik wens jullie veel sterkte en hoop van harte dat alles goed zal komen!!!!!!!!!!
Groetjes, els
14/07/2007
|
|
christine
|
9-7-2007 22:25:47
Hey els en caroline, bedankt voor jullie steun. Ik durf er niet over praten met mijn papa. Hij kan ook niet meer spreken, alleen het nodige. Ik ben bang dat ik hem daarmee zal kwetsen.Het enige wat hij op het slechte nieuws geantwoord heeft is dat hij zal vechten en dat de oorlog een beetje langer zal duren dan voordien. Uitnodigingen zijn gedrukt, volgende week zou ik ze versturen. Alles ligt vast en is betaald. het is me echt niet om het geld te doen, want papa is veel belangrijker. Al was het dat ik het allemaal kwijt ben, doet er niet toe maar gewoon het gevoel als ik hem kwijt ben dat ik dan helemaal niet meer wil trouwen zonder hem.
Bedankt voor jullie steun
|
|
Kelly
29-9-2007
|
9-7-2007 22:39:01
hey christine
ik zit ook niet in dezelfde situatie , maar wil je ook enorm veel moed geven .
een dikke knuffel , en wees sterk voor je papa.
kelly
|
|
sarah
30-6-2007
|
9-7-2007 22:44:08
Ik denk dat je papa zou willen dat het door zal gaan. En dat hij zal vechten tot de dag er si. opdat hij zijn dochter als bruidje wilt zien en deze dag wilt mee maken.
Ik weet niet of je papa terminaal ziek is, maar de meeste mensen ie dit wel zijn, vechten nog tot die ene dag waar ze zo naar uitkijken. en is zo een dag er niet, dan heeft vechten voor hun geen zin meer en geven ze veel sneller op dan normaal.
Ik denk dat je papa het trouwens ook ni op zijn geweten wilt hebben dat jou/jullie dag niet door zou gaan omwille van hem.
In ieder geval, heel veel sterkte in deze moeilijke periode, maar probeer toch een klein beetje tussen door te genieten van de voorbereidingen van je trouw. dat zou hij ook zo willen. niet?
Lieve groetjes
Sarah
reeds 9 dagen getrouwd.
Moest je eens willen praten, mijn email adres is: yorditje1@hotmail.com
|
|
Kelly
14-9-2007
|
10-7-2007 7:38:17
Lieve Christine,
Zo'n zestal jaar geleden zater wij in ons gezin met een gelijkaardige situatie. Mijn zus en haar 'toenmalige vriend', ondertussen man, hadden besloten om te huwen. iedereen heel blij! Een drietal maand later kregen we slecht nieuw ivm de gezondheid van onze papa. Onze papa was zo ziek dat ze zijn gezinsheidstoestand niet meer konden verbeteren,... Gedurende het hele jaar hebben ze verschillende behandelingen, operaties,... geprobeerd bij hem. Het enige waar ik, en ook onze mama en zus, konden aan denken was 'Laat ons aub het geluk hebben dat hij de mooiste dag van zijn oudste dochter kan meevieren!' Mijn zus is gehuwd op 14 september 2001 en onze papa heeft een hele dag gestraald van geluk!
Voor mezelf is de trouwdag van mijn zus zeer moeilijk geweest: ik besefte maar al te goed dat geluk niet te hebben! Mijn pa, waar ik zo naar opkijk en zo graag fier wil maken op zijn dochters, zal (lichamelijk) niet aanwezig zijn op onze trouw! Toch ben ik nog altijd zeer blij dat hij er bij mijn zus wel bij was en een hele dag mee heeft kunnen maken.
September dit jaar trouwen ikzelf en mijn vriend. Eerst was ik superblij, nu de dag steeds dichterbij komt overvallen mij vlagen wan groot verdriet! Ik mis mijn pa, nu nog veel meer als anders!!!!! Wanneer ik het 'nuchter' bekijk weet ik dat ik moet genieten van de dag die eraan komt, samen met ons mama en mijn lieve zus! Ondertussen ben ik de fier meter van ons bruidkindje ... Zo heeft ieder zijn speciaal moment op zijn huwleijksdag!
Wat te doen? Dat kunnen jullie zelf uitmaken ...
Ongetwijfeld zullen op 21 september mijn gedachten even afdwalen naar jouw berichtje en zal ik me afvragen 'hoe het met jullie gaat?'
Sterkte!
Kelly
|
|
nele
29-9-2007
|
10-7-2007 7:48:27
dag christine,
wij beslisten op oudejaarsavond om te trouwen. In februari overleed mijn vriend zijn oom aan kanker.
Wij zijn er zeker van dat hij niet zou willen dat we het uitstellen.
Ik wil je veel sterkte wensen. Misschien kun je eens praten met je vader, vragen wat hij zou willen (uitstellen of niet). maar ik denk dat je huwelijksdag ook voor je vader iets zal zijn waar hij zal naar uitkijken, iets dat hem zal kracht geven om te vechten. Dezer dagen kunnen ze al heel veel, en de dag zelf zal hij stralen van geluk voor zijn dochter.
Veel moed in deze moeilijke tijd.
Het ga je goed.
Groetjes Nele
|
|
an
25-8-2007
|
10-7-2007 7:59:48
dag christine,
Wij zitten momenteel in identiek dezelfde situatie, alleen is het mijn toekomstige schoonvader die ziek is en trouwen wij al binnen 6 weken. Hij heeft net een half jaar chemo achter de rug en heeft vorige week spijtig genoeg te horen gekregen dat die niet geholpen heeft.daarom beginnen ze deze week nog met een nieuwe experimentele behandeling maar dat is zijn allerlaatste en erg kleine kans, dus het ziet er helemaal niet goed uit. Wij wisten vorige week toen we het slechte nieuws hoorden ook even niet wat gedaan met onze trouw, maar hij wil zelf dat alles absoluuut doorgaat, hij gaat wel moeten passen voor een heel aantal zaken die dag en dat is natuurlijk ontzettend jammer, maar zelfs als hij er maar even bij kan zijn zou hem dat toch dolgelukkig maken. Het is alleen jammer dat je dan toch niet dolgelukkig kan zijn op je huwelijksdag omdat hij te ziek is om er bij te kunnen zijn, maar uitstellen tot hij beter is , dat zou nog wel eens heel lang kunnen zijn of nooit meer, dus dan trouwen we liever als hij er nog bij kan zijn dan als hij er niet meer zou zijn. Maar zo'n situatie zet inderdaad een serieuze domper op wat een leuke periode van voorbereiden zou moeten zijn, ook wij kunnen daar nu niet echt van genieten van onze laatste voorbereidingen en denken vooral aan zijn pa.
|
|
Anne
21-9-2007
|
10-7-2007 8:04:57
Hallo Christine,
Ik ben ook een bruidje van 21.09.07. Ik heb hier je verhaal gelezen en de reacties en ik ga me aansluiten aan degene die zeggen van niets te veranderen. Laat jullie dag gewoon doorgaan zoals hij voorzien is. Dat is een zeeeeer goede reden voor je vader om door te bijten, en voor jullie ook iets positief om naar uit te kijken, anders ga je in een treurperiode vallen dat misschien niet gezond zou zijn. Ik kan best begrijpen dat je papa heel belangrijk is voor jou, en jij voor hem, en ik denk niet dat hij het zou willen weten of op zijn geweten hebben dat je je trouw aflast. Hij is heel waarschijnlijk op de hoogte van al de voorbereidingen en van hoe jullie dag geplant is. Moest er het ergste gebeuren dat hij er niet bij kan zijn uit ziekte of zwakte, toch zal hij weten wat je die dag beleeft. Maar ik ben zeker dat hij er wel zal zijn, een mens heeft heel veel wilskracht, als hij het wil!!! en wat kan een vader het meest wensen dan van zijn dochter te zien trouwen. Je zal zien, er zijn nog 72 dagen en dat is op zich niet lang meer te wachten(voor ons) maar nog veel tijd voor je vader die hij kan gebruiken om beter te worden.
Ik zou het toch eens overwegen om met hem te praten ... misschien hem niet zeggen dat je het wil annuleren, maar hem te pushen van "doorbijten, we willen je erbij enz" hem echt steunen en moed geven.
Veel moed aan jullie allemaal.
Liefs
Anne
21.09.07
|
|
Katleen
8-9-2007
|
10-7-2007 9:06:56
Christine hiermee wil ik je een hart onder de riem steken en je steunen in deze moeilijke periode. Samen met u en alle andere bruidjes hier hoop ik van harte dat toch nog alles goed mag komen en dat je papa met volle teugen kan genieten van je mooie huwelijksdag. Heel veel moed en een dikke knuffel. Kate
|
|
christine
|
10-7-2007 10:35:30
Ik wil iedereen bedanken voor al jullie lieve berichtjes die me zoveel steun geven.
Genieten van de voorbereidingen kan ik niet meer, maar ik denk toch dat het het beste zal zijn om eens met de professoren te praten of papa er al dan niet bij zal kunnen zijn.Net of het geluk niet voor iedereen gegund is. Maandag wordt de catheter voor de chemo geplaatst, kzal er een weekje niet zijn maar ik hou jullie op de hoogte. Voor iedereen die dit weekend de heugelijke dag heeft, profiteer ervan.
Ik zal aan jullie denken.
Dikke zoen voor jullie allemaal en thanx
|
|
Isabelle
5-8-2007
|
10-7-2007 11:46:53
Hallo,
Als ik je een goede raad mag geven, is het wees realistisch praat inderdaad met de proffesoren, die kunnen al wat meer zeggen over de tijd die jullie ev. rest.
Praat daarna met je papa, wees open en eerlijk tegen elkaar, leg al jullie gevoelens op tafel. Zorg ervoor dat ja alles wat je ooit zou willen zeggen tegen je papa dat je dat nu zegt. Praat over je trouwdag vraag hem om erbij te zijn, ook als hij er niet meer is kan hij jou beloven om die dag naast je te staan en je hand vast te houden. Beloof hem ook dat je van die dag zal genieten, heef hem ook geen schuldgevoel. Kortom wees open tegen elkaar dat neemt al een grote krop weg.
Ondertussen duim ik voor jullie dat je papa er nog zo goed en zo lang mogelijk mag zijn.
Mvg. Isabelle
|
|
Veroniek
|
11-7-2007 11:46:05
Hoi Christine
Ik zit ook niet in een gelijkaardige situatie, maar wil je via dit berichtje een DIKKE KNUFFEL geven en je veel moed geven!
Het zullen idd héél moeilijke maanden worden en het is het beste zoals Isabelle zegt eens een gesprek aangaan met je papa (na het gesprek met de professoren). Het zal héél zwaar en emotioneel zijn, maar hou je niet in. Zeg wat je wil zeggen, zodat je later nooit spijt hebt en denkt van had ik maar dit of dat nog gezegd!
Ik denk zoals de andere bruidjes ook dat je papa het niet echt wil dat je de trouw zou uitstellen en dat hij zal vechten om jou als bruidje te zien!
Nog eens heel veel moed, sterkte en als er iets is, lucht je hartje maar eens op dit forum!
Kusjes
Veroniek
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|