TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Liesbet
18-5-2007
|
10-9-2007 8:36:40
Geen paniek - ik had dat ook. Ik had er totaaaaaal geen zin meer in. Maar de dag zelf is fantastisch geworden. Dat voorbereiden (met alle stress en spanningen die het meebrengt) hangt je op het einde gewoonweg de keel. Ik heb echt -héél erg genoten van onze huwelijksdag. En ik was blij dat ik eindelijk van die voorbereidingen af was... Dus maak je geen zorgen, nog een paar daagjes en jij kan ook voluit genieten!
|
|
Evy
22-9-2007
|
10-9-2007 8:39:53
Hi Anne,
Wat ben ik blij dat ik jou verhaal lees, ik trouw met men ventje op 22 september. Ik heb ook totaal geen zin meer, vorige week heeft hij een ongeluk gehad met een serieuze wiplash tot gevolg, met veel pijn en hoofdpijn. Vanaf vandaag Kine, maar toch, die afgelopen week was dus nen hel. Ik ben ook men kleed gaan passen en het was nog niet goed, het moet weer ingenomen worden.. doordat ik afval (van de stress) terwijl ik wel degelijk eet en niet wil afvallen.. . Dus nu moet ik volgende week terug en dan moet het goed zijn en kunnen meenemen. Men mama is uit werken dus moest ik iemand anders optrommelen om met me te gaan. Verder heb ik een serieuze discussie gehad met de getuige langs men aanstaande zn zijde en ga zo maar verder, dus de moraal zit bij me ook op O. Ik heb gisteren een immense huilbui gehad, ik vertelde dat ik niets goe kon etc... en nu voel ik me echt futloos... hopelijk veranderd men gemoed snel. Dikke knuffel van een depri - aanstaand bruidje x
|
|
sarah
17-5-2008
|
10-9-2007 8:42:59
dag anne, ik trouw pas volgend jaar.. dus ik kan niet uit ervaring spreken. Maar ik denk dat dit wel normaal is hoor! Ik heb het alleszins al wel vaker gehoord.
Je kleed heb je ook gepast zonder make-up, zonder juwelen, zonder kapsel. Je zal zien dat op de dag zelf je er GEWELDIG gaat uit zien! Mensen die afbellen, daar moet je ook niet voor betalen. Dus dat geld kan je dan besteden aan iets leuks voor jezelf! En ruzie met de bruidegom om prulletjes, dat komt gewoon door de stress. Euhm... volgend jaar sta ik met hetzelfde topic op dit forum! Want ik weet van mezelf dat ik dat ook moet ondergaan. Want ik geraak 100% zeker van dezelfde dingen in de stress. Maar dan weet je alvast dat je niet alleen bent met zo'n crisis. Ik vermoed dat 99% van uw collega bruidjes dat doormaken! sterkte en geniet toch maar van de laatste dagen..
|
|
Anne
21-9-2007
|
10-9-2007 8:45:49
Hey Evy,
Die huilbui herken ik echt, die heb ik ook al 2 dagen en bij ons is echt alles zo moeilijk gegaan, net of de mensen rond ons het ons niet gunnen, zelf heb ik ook woorden gehad met mijn getuigen, is ondertussen opgelost. Ik zeg me dan dat de mensen zo lelijk reageren omdat ze net jaloers zijn, maar toch moet je het slikken en toch moet je doorgaan met die vermoeide vervelende voorbereidingen. Ik ook denk dat ik alles verkeerd gedaan heb en doe, mijn aanstaande heeft niet veel tijd dus moet ik het al alleen doen en nu begin ik echt aan alles te twijfelen, het is gewoon een hel geworden.
Anne
|
|
Elke
13-10-2007
|
10-9-2007 9:17:35
Hey Anne,
bij ons is het nog een maandje, maar voor mij mocht het er al zijn. Ben mijn kleed vorige week gaan passen, en net zoals jij had ik geen 'wauw' effect meer. Ik vond het maar 'ok'. Al heel de voorbereiding lang maken mijn vriend en ik ruzie om de domste dingen ... En nu is mijn mama bos omdat ik mijn zus niet als getuige vraag, maar een vriendin en ze zegt dat mijn zus 'zo teleurgesteld gaat zijn' en dat dat 'echt een slag in haar gezicht is' enz. tof ze!! Want toen ik mijn zus vroeg om te lezen in de kerk was het al 'moet dat echt' en 'dat wil ik niet doen' enz. Maar getuige, dat zou ze dan blijkbaar wel willen zijn (ze zit in het buitenland dus heb het haar nog niet gezegd). pfff. je kan echt niet voor iedereen goed doen. De huwelijksreis is bij ons ook zo een vreselijke rompslomp ...
Ik zou zeggen, je staat er echt niet alleen voor. Dat de trouwdag er maar snel is en dat je samen met je vriendje kan genieten van jullie liefde voor elkaar!!!
Elke
|
|
Lieve
1-9-2006
|
10-9-2007 9:58:49
Hey meisje,
je ziet het hieronder en ik kan het enkel bevestigen: dit is volkomen normaal. Al die voorbereidingen zorgen voor een hele hoop stress. De mensen reageren niet zoals je verwacht had, het lijkt alsof jij alleen enthousiast bent en het voor de rest niet meer hoeft. Je bent niet zeker dat alles vlekkenloos gaat verlopen, bent bang vanalles te vergeten... Daardoor krijg je voor de kleinste dingetjes ruzie en voel je je niet meer goed in je vel. Ook ik vond mijn kleed niet meer mooi en dat is blijven duren tot de dag voor mijn huwelijk. Toen ik de dag zelf, met kapsel, make-up, juwelen... voor de spiegel stond overviel het mij ineens: het whaw-gevoel! De dag zelf straal je en ben je ontzettend gelukkig. Alle miserie van de voorgaande dagen valt van je af.
Geen zorgen meid, ook voor jou zal het zo zijn!
Groetjes,
Lieve
|
|
Mieke
22-9-2007
|
10-9-2007 10:17:17
wij trouwen 22 september dus nog 12 daagjes te gaan en heb nu ook zoiets van het mag er wel zijn. Ben ook heel emotioneel en huilbuien, maar dat zal wel overgaan he. Ik kijk er echt naar uit, begin nu zelf dromen te hebben maar niet altijd positief.
veel moed, de laatste loodjes...
Mieke
22/09/07
|
|
Wendy
|
10-9-2007 13:15:14
Vollédig herkenbaar. Ik had de laatste week voor onze trouw ook absoluut geen zin meer. Het was gewoon genoeg geweest, voor mijn part mocht de trouw allang gepasseerd zijn en ook toen ik mijn kleed mocht ophalen en het nog eens aandeed voor de lengte te bekijken had ik iets van pffff. Ik vond het ook absoluut niet meer mooi. Plus alle stress die er ook nog eens bijkwam (familie die moeilijk deed over niet komen en zovoort).
Maar er is één groot voordeel aan: ik heb de dag zelf enorm genoten en toch was ik daarna BLIJ dat het voorbij was. Dan ben je tenminste niet zo'n bruidje die ontroostbaar is omdat het voorbij is. Je hebt er té lang naar toegeleefd en dan ben je blij de dag zelf, geniet je tot in het oneindige zonder je nog druk te maken want daar heb je geen zin meer in en de dag erna denk je 'oef, het is voorbij'.
Hopelijk is het voor u ook zo, ik denk dat ik door dat grrr-ik-wou-dat-die-trouw-al-voorbij-was gevoel net nog meer van de dag zelf genoten heb.
Groetjes
Wendy
www.wendy-jonathan.be
|
|
Celine
15-9-2007
|
10-9-2007 13:28:56
Hoi Anne,
Het komt me ook heel bekend voor!! wij trouwen op 15.09.2007 (nog maar 5 dagen) en het mag er echt wel zijn.
Wat heb ik ondertussen allemaal meegemaakt:
* ruzie met mijn ma omdat ik niet in bij haar thuis trouwen maar waar wij al 3 jaar samenwonen en waar al onze vrienden wonen, maar dus ook 140km verder
* ruzie met mijn ma voor de datum: er was een belangrijk evenement waar ze naartoe wilde gaan (en ook veel van haar vrienden die dus niet zouden kunnen komen) dat maar om de 3 jaar doorgaat en dat vond ze precies belangrijker dan mijn trouw terwijl we het gewoon niet op een andere datum konden doen
* mijn familie die niet content is dat we niet voor de kerk trouwn, terwijl ze allemaal meer voor de schijn naar de kerk gaan dan voor hun geloof
* mijn zus is mijn getuige en toen ik haar vroeg om om 9u30 bij mij thuis te zijn vond ze dat veel te vroeg en niet haalbaar (uiteindelijk wel opgelost en ze heeft mij een hele leuke vrijgezellenavond gegeven)
* we hadden gepland onze tuin aan te leggen voor de trouw zodat er al wat mooie foto's konden getrokken worden maar mijn aanstaande onderschat altijd het werk en dat wil zeggen dat we nu al 3 weken contstant bezig zijn, geen enkele avond rust gehad en van't weekend werd het mij gewoon te veel en ondertussen kan het gras mij echt niet meer schelen. we zullen dus niet alles afgewerkt hebben
Dat zijn zowat de belangrijkste dingen en heb er ook heel wat tranen voor gelaten (vooral omdat mijn moeder zo moeilijk deed). nu hebben we ons wel voorgenomen dat we woensdagavond en donderdagavond helemaal neits plannen, gewoon wat genieten met zijn 2tjes. als er iets niet in alle detail gepland is, wel pech, 't zal toch een mooie dag worden. ik vind het belangrijker uitgerust te zijn zaterdag zodat we er echt van kunnen genieten dan daar doodmoe rond te lopen.
Alleszins nog veel succes en zoals je in mijn berichtje en dat van de vele anderen kunt leven ben je niet de enige die het niet altijd even goed ziet zitten. Alles komt nog wel in orde!
Groetjes
C.
PS bij mijn pasbeurten was er ook geen wow-effect meer, maar zoals de anderen hier ook vermelden, alles er op en eraan en een stralend gezicht maken veel verschil. ik probeer me vooral te concentreren op de reactie van mijn aanstaande als ik twijfel. 't zal wel allemaal goed komen!!
|
|
vanessa
21-9-2007
|
10-9-2007 13:59:49
hoi anne,
ik trouw dezelfde dag of jou en ik zit ook in zo een periode dat alles snel mag passeren,denk dat dat gewoon is omdat je al zolang aan het plannen bent dat je het beu geraakt
bij ons ook problemen in de familie van tantes die niet willen komen omdat er andere wel komen en dan een koppel die niet komt omdat we geen hotelkamer willen betalen voor hen enzo...maar ik probeer het zoveel mogelijk van me af te zetten kzou zeggen hou je goed en ik ben in gedachten bij je hoor
groetjes vanessa
21.09.2007
|
|
Charlotte
7-9-2007
|
10-9-2007 16:56:52
Ik ben toch een beetje opgelucht dit allemaal te lezen, want ik had net gezelfde gevoel. Wij zijn 3 dagen geleden getrouwd. Tijdens de laatste week voorbereidingen zat ik er helemaal door. Nu zie ik dat het eigenlijk wel normaal is. Het is me opgevallen dat alle negativiteit komt door derden. De ouders die hun zegje willen doen. Wij wilden bijvoorbeeld geen suite. Onze ouders en getuigen moesten zelf naar het gemeentehuis rijden. Dat zagen ze niet zitten en ik heb dan nog in allerijl een limousine gezocht. Ook kreeg ik 1000x dezelfde vraag: wanneer is dit en wat gebeurd er dan? Dan heb ik maar een gedetailleerd draaiboek gemaakt voor
De gastenlijst heeft me het meeste zorgen gebaard! De helft antwoordde niet op tijd, sommigen belden kort ervoor af of er kwamen er zelfs nog bij! Zo heb ik enkele dagen ervoor nog telefoon gekregen van 2 neven met de vraag of ze hun kersvers lief toch niet mochten meebrengen... Tot overmaat van ramp heb ik een week voor de trouw mijn ontslag gekregen op het werk!
Ik heb een klik moeten maken en tegen mezelf zeggen dat we niet méér konden doen. Alles wat kan tegengaan hebben we niet zelf in de hand, alleen er het beste van maken. En wat raad je: alles is FANTASTISCH meegevallen!!! Bij jou zal dat niet anders zijn!
|
|
didin
|
10-9-2007 18:59:36
Dag Anne
Ik las net alle berichten en ik kon het niet helpen, er verscheen een glimlach op mijn gezicht! hahah! Al die vrouwen zijn hetzelfde! Ik erbij!! Mijn huwelijk is gelukkig al anderhalve maand achter de rug maar ik begrijp volledig waar jullie het over hebben. Alleen, kan ik er nu mee lachen en stond ik twee maanden geleden ook met de tranen in mijn ogen! Pfff... Wat een gedoe hé! Toen ik mijn kleed de tweede keer ging passen vond ik het ook niet meer mooi! Ik zag er niet goed uit, veel te bleek en mijn haar trok op niets en het totaalplaatje dus ook niet. Ik kan je geruststellen hoor: de dag zelf krijg je zo'n adrenaline 'boost' dat je zal stralen en zeker met extra aandacht voor haar en make-up. Je zal er ongetwijfeld fantasisch uit zien en achteraf, wanneer je de foto's nog eens voor de 10 000ste keer bekijkt, zal je zien dat het een perfect kleed was en een perfecte dag! Succes en RELATIVEER!! De dag zelf lig je sowieso van niets meer wakker!
xxx
|
|
Anne
21-9-2007
|
10-9-2007 19:54:32
Hallo iedereen,
Ik wil jullie bedanken voor jullie reacties. Ergens ben ik nu een beetje gerustgesteld dat het niet alleen ik die zo aanvoeld, blijkbaar is dat een verplichte periode om mee te maken. We willen dat alles zo perfect is en doen er alles voor en dan enkele dagen voor de grote dag twijfel je aan ALLES. Het enige waar ik niet aan twijfel is onze liefde voor elkaar en dat is dan toch wel het belangrijkste niet.
Hartelijk dank aan alle meisjes die me moed hebben ingesproken.
Zonder twijfel zal ik hier wel een verslagje laten van hoe het gegaan is.
@ Vanessa : zal ook aan je denken tijdens onze grote dag.
Veel liefs
Anne
|
|
Evy
22-9-2007
|
11-9-2007 8:14:50
@alle bruidjes:
Toch nog een positive noot : gisteravond met ons mama aan tafel onze misboekjes ingebonden en ik vond ze prachtig :-), ook een supertof moment met ons mama....
wou ik ook nog kwijt : ook wij hebben ruzie ondervonden, dit zelfs tussen de ouders en schoonouders wat ook voor de nodige stress zorgde, gelukkig is dit nu al 2 maand opgelost... Ik had het niet mogen bedenken moest het nu nog zo zijn. Werken er momenteel nog bruidjes ? ik nog tot woensdag, maar kwou dat ik al thuis was, het is moeilijk je te concentreren met alles in gedachten, ik heb ook zo een moe - gevoel, zeker na die huilbui van het weekend, kwas zo blij dat ik Anne haar verhaal las en nu al de rest. Kvoel me compleet normaal xxxx Evy
|
|
Els
22-9-2007
|
11-9-2007 14:50:59
Nog zo'n "depri" bruid voor binnenkort. Bij ons is het binnen 11 dagen en ik heb nog deze voormiddag een uitbarsting gehad. Mijn ma belde me op (hier op het werk) om te zeggen dat ze toch twijfels heeft bij onze menu (die ze zelf mee koos!) Ze wil nu nog een gang toevoegen want de mensen zouden kunnen zeggen dat ze gierig waren en dat er niet genoeg was... Ter info: we hebben een koud voorgerecht, soep (waarmee ze 2 keer komen), hoofdgerecht (waarmee ze 3 keer komen), dessertbuffet, koffie en nadien broodjes de hele nacht door. Ik wou oorspronkelijk nog een tussengerecht maar mijn verloofde en (schoon)familie hebben me na de proeverij overtuigd dat dat teveel zou zijn. En nu wil ze nog veranderen! Alles is gedrukt, de mensen van het dansfeest zijn gevraagd om 22u30 (en dat wordt dan te nipt). Ik werd gewoon gek! Loop al op de toppen van mijn tenen (mensen verwittigen niet op tijd, drukker maakt een fout, 101 kleine dingen nog te regelen en dan komt ze daar nu mee af! Ben gewoon beginnen huilen en ze heeft de telefoon dichtgegooid. Was zo opgelucht toen ik al jullie berichtjes hier las!
Els
22/09/07
|
|
tamara
15-9-2007
|
11-9-2007 20:21:56
Ja, duidelijk niet alleen!
Ik trouw zaterdag en tot gisteren had ik er ook TOTAAAAAAL geen zin meer in! De kapper verzette mijn afspraak naar 7.00u 's morgens! De bloemist ging met verlof, het weer valt tegen, en ik kreeg nog een bronchitus afgelopen vrijdag...
Dus ik zag het ook totaal niet meer zitten, en het kleed was ik beu gezien omdat ik het zelf maak,
MAAR: gisteren was mijn kleedje zo goed als af en vond ik het wel weer mooi, het zonnetje scheen en ik heb de hele dag in de tuin gewerkt met mijn ventje en we kregen een aantal felecitatiekaarten aan. Plots veranderde mijn stemming en nu kijk ik er wel weer naar uit!
Nog 4 keer slapen!
Het komt wel terug dat leuke gevoel!!!
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|