Terug naar overzicht
Hoi Nele,Zo te horen heb je je portie al gehad in het leven.Veronderstel dat praten met je pa niet meer lukt.Kan je op een of andere manier met de zaal geen afspraak maken dat ze aan hem geen alcohol schenken ?Wil nu ook niet te grof overkomen, maar denk je ook niet dat hij door een ganse dag niet te drinken geen afkickverschijnselen gaat krijgen ? Want van de ene op de andere dag stoppen met drinken doet rare dingen met je lichaam.Heb je het eventueel al besproken met zijn/jullie (huis)arts ?Misschien heeft hij wel raad of advies...Wou dat ik je beter kon helpen.Groetjes
Het naamgenootje :)Mijn schoonmama is nu een dik jaar "droog" maar ze heeft het nog steeds moeilijk. Tijdnes onze viering krijgt iedereen een bekertje witte wijn (ideetje van onze pastoor) maar voor haar zal een bekertje appelsap (mijn mama zelf gemaakt) voor haar klaar staan. Onze getuigen gaan die bekertjes aangeven dus breng ik hen op de hoogte om het juiste af te geven. Tijdens het feest zelf vertrouwen we erop dat mijn schoon-half-broer haar een beetje in het oog houdt. We hebben onderling al de afspraak gemaakt dat als iemand echt te zat is, eender wie, gewoon buiten wordt gezet om situaties te vermijden. Het is wel je papa, maar je kan hem je dag toch niet laten verknallen.Heel veel sterkte!Nele08-08-09
Ja moeilijk. Kan je niet met de zaal afspreken dat ze wat minder met de fles passeren bij hem? Helemaal droog zetten zal toch moeilijk worden. Of met hem afspreken dat hij zich toch tot een bepaald uur wel deftig moet houden? Tot de meeste "oude mensen" ofzo weg zijn. @ Nele hieronder: waarom geef je de mensen niet de keuze. Er zijn misschien nog wel mensen die liever appelsap drinken dan wijn. (al dan niet zelf gebrouwen) Ik zou zo in ieder geval zijn. Er zijn meerdere redenen waarom mensen niet drinken; het niet lusten (ikke), combinatie met medicijnen, bepaalde ziektes,... Dan hebben we het nog niet over de alcohol problemen gehad. Dan moet het ook niet zo in't geniep hé. groetjes, Carolina
he meisje, ik ken het probleem. Mijn papa heeft zich letterlijk en figuurlijk dood gedronken toen ik nog maar 11 was.Ik was met mijn trouw ook aan het denken wat ik met hem zou gedaan hebben moest hij nog geleefd hebben.Langs de ene kant is hij je vader en wil je hem erbij, langs de andere kant heb je op voorhand al schrik voor wat er kan gebeuren en diep vanbinnen wat schaamtegevoel..Ik zou idd ook aan de zaal laten weten dat ze aan zijn tafel zo min mogelijk met wijn/bier passeren en dat ze zeker niet aan de toog mogen hangen. (dat helpt vaak ook al)En misschien maak je je wel zorgen om niks..succes!
Beste Nele, wat een vreselijke situaties die je hebt meegemaakt, zo jong en al zo getekend door het leven feitelijk. Maar goed dat je dan wel het geluk mocht hebben iemand tegen te komen waar je een mooi leven wil opbouwen.Het is ook heel mooi van je dat uw vader evenwel welkom is op je feest, bedenk wel dat jij niet verantwoordelijk bent voor zijn gedrag. Ik denk dat het voor hem heel moeilijk zal zijn om gematigd te drinken die avond omdat hij echt een probleem heeft als ik het goed begrepen heb. Dus als je toelaat dat hij komt weet je al bijna zeker op voorhand dat hij stevig zal drinken. Mensen die beetje op hoogte zijn van de hele situatie zullen dat wel begrijpen en u zeker niet anders bekijken.Nogmaals voel je niet verantwoordelijk moest hij drinken op jouw feest, hij is volwassen en draait zelf op voor zijn gedrag. Ik hoop met heel mijn hart voor jou dat hij van zijn probleem af geraakt en dat je een heel fijne onbezorgde trouwdag tegenmoet gaat.
Hey,Aangezien de band met je schoonouders goed is, zou ik aan hen eens raad vragen en samen met hen er proberen uit te komen.Groetjes,Gerlinde
Hoi,Las net je berichtje, ik zit in het zelfde schuitje beide mijn ouders waren alcohol verslaafd sinds ik mij kan herinneren. Na een jarenlange vechtscheiding dacht ik samen met mijn moeder een nieuw leven te kunnen uitbouwen. Maar het alcoholgebruik(2 flesen wijn+ fles porto elke dag van de week begginnend vanaf de middag )bleef met alle miserie die er bij te pas kwam("vele vriendjes" die blijven slapen, sterke verwaarlozing en geen verantwoordelijk what so ever.)Toen ze mij van alles de schuld is beginnen te geven en ik er bijna door zat ben ik toen 18 was gaan lopen en ben ik bij mijn toekomstige schoonouders ingetrokken voor 4 maand, werk gezocht en alleen gaan wonen. Nu ben ik 21 en heb nog geen dag spijt gehard van de beslissing. Dus bij mij ook geen "echte familie" maar mijn schoonouders zijn meer dan geweldig. Als ik voor jou zou beslissen zou ik eerste plaats aan jezelf denken, wil je echt iemand op je feest die een drama gaat maken en je weer in de put werkt? Denk hier toch maar eens over na, klinkt mss hard voor anderen maar genoeg is genoeg.Alvast veel plezier met de voorbereidingen nog en hou de goed dingen voor ogen ! Van een andere toekomstige bruid