TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Silke
6-10-2012
|
30-7-2011 15:36:04
Ik kan de reactie van je papa mss wel verstaan... Hij was er vroeger mss minder dan je stiefvader, maar dit was waarschijnlijk ook niet zoals hij het wilde toen hij relatie aanging met je moeder en dan jou als dochter kreeg. Anderzijds kan ik vanuit jouw standpunt heel goed begrijpen dat je je stiefvader er ook bij wil net omdat hij er zoveel was voor je op momenten dat eigenlijk je papa er geweest moest zijn.. maar hou er ook rekening mee dat in de meeste echtscheidingssituaties de vader er jammergenoeg altijd minder is omdat, zeker vroeger, de kinderen heel vaak aan de moeder "toegewezen werden"... Ik weet natuurlijk niets van de situatie of hoe de scheiding gekomen is, maar ik kan zowel jou als je papa's reactie begrijpen.
Net op dit moment kan hij wel de vader zijn die hij al die jaren mss niet altijd is kunnen zijn net door de scheiding..
Het is natuurlijk jouw keuze, maar als je vader idd liever alleen zou willen zijn met jou op dit moment, zou ik er open over spreken met je stiefvader. Leg de situatie uit, hij zal het zeker wel begrijpen.
Of mss kan je ervoor kiezen dan één keer je papa je "weggeeft" vb in het stadhuis en bij de kerk of andere plechtigheid je stiefpapa of omgekeerd... Zo doe je beiden een plezier. En de keuze wie je je waar weggeeft zou ik laten beslissen door je papa. Maar als je kiest om het zo te doen, spreek er dan ook over met je echte papa en leg hem uit dat je stiefvader ook een belangrijke rol heeft gespeeld in je opvoeiding... Het moet idd niet gemakkelijk zijn voor u, om "te moeten kiezen". Hopelijk kan je een beslissing nemen waar JIJ je goed bij voelt!
|
|
Veronique
16-6-2012
|
31-7-2011 13:23:42
Beste bruidje,
als ik jou was zou ik er een 2-tal weekjes laten overgaan en dan nog s praten met je papa als hij niet een glasje gedronken heeft, tenslotte heb je ook veel aan je stiefpapa te danken he :-). Ik zou toch bij de 2 papa's blijven (zo mogelijk natuurlijk).
Zelf heb ik ook aan 1 bepaald iemand in het verleden veel meer gehad dan eigen familie en heb ik haar als getuige gevraagd, daar ga ik ook bepaalde mensen misschien mee kwetsen maar die persoon heeft me altijd in nood bijgestaan en zulke dingen vergeet je niet en dan wil ik dat op "grote dagen" tonen hoeveel die persoon voor mij betekent.
Liefs,
vero het bruidje in spé
|
|
Nathalie
2-6-2012
|
31-7-2011 13:56:14
@ Silke... Ik heb niet echt geleden onder de scheiding van m'n ouders... Naar het schijnt wou ik in het begin wel niet mee met papa, maar hij heeft me omgekocht ;)
Ik reed toen net paard en heb toen (in mijn ogen) het mooiste paardje van de manege gekregen...
Mijn papa is een zakenman en heeft al veel succes gekend in zijn leven... Ik zeg altijd...
Mijn mama was er meer voor mij op gebied van liefde, mijn papa op gebied van materiele dingen... Pas op, ik heb bij m'n mama ook nooit iets tekort gekomen hoor...
Maar op (voor mij) belangrijke momenten was m'n papa er niet bij...
Zoals bij de proclamatie in het 6e middelbaar... M'n mama en stiefpapa woonde ong. 100km van school, papa slechts 10km... Hij is er nooit geraakt...
Net zoals op de oudercontacten...
Ik weet dat m'n papa me doodgraag ziet, want zo heb ik op mijn 19e een auto- ongeluk gehad en hij heeft de klanten laten zitten om toch even te komen kijken, toen we in december een auto- ongeluk hadden is hij ook direct naar het ziekenhuis gekomen...
M'n papa heeft me veel kansen gegeven zodat ik een mooie toekomst kan opbouwen (op gebied van werk en zo...)
Gelukkig heb ik nog tijd he..
@ Veronique... Ik ga er idd nog een tijdje laten overgaan, het geluk is dat ik nog even tijd heb he ;) Waarom kan het soms zo moeilijk zijn... Pffff...
Groetjes,
Nathalie
|
|
Cindy
5-5-2012
|
5-8-2011 2:27:30
Hey Nathalie,
't is inderdaad geen zo'n evidente situatie.
Maar gaat dat ook niet een beetje een raar zicht zijn om weggegeven te worden door 2 mannen?
Ik zou persoonlijk voor de traditie gaan, dus je echte papa je laten weg geven, dat gaat hij erg apprecieren en misschien kon hij in het verleden er niet zoveel bij zijn, maar dan kan hij tenminste op je trouw er voor je zijn.
Je stiefvader kun je nog altijd op een andere manier bedanken die dag. Bij het bedankingsmoment bijvoorbeeld kun je hem eens ferm in de spreekwoordelijke bloemetjes zetten, zodat hij weet waar je hart van vol is, maar probeer hierbij je echte papa niet te kwetsen. Dat gaat je stiefpapa nog veel langer bijblijven dan te mogen naast je lopen op de loper.
Zo kun je ze ook allebei gelukkig maken.
Als ik het goed begrijp heeft je stiefpapa zelf ook al aangegeven dat hij je echte papa niet voor de voeten wil lopen. Misschien voelt hij zich ook niet echt gelukkig hiermee en wil hij liever niet de confrontatie aangaan, dus liever niet samen je weg geven. Het siert je stiefpapa dat hij hierin zijn plaats kent.
Diep vanbinnen weet je stiefpapa zeker waar je hart het meeste ligt op papa-gebied.
Denk hier nog eens rustig over na.
Ik van mijn kant heb geen papa niet meer, enkel een stiefpapa (niet echt, mijn mama is niet hertrouwt, enkel in relatie). Ik heb vorig weekend op een grote familie bbq gevraagd aan mijn peter of hij de eer zou willen doen. Zelf heeft hij geen kinderen en was dus zeer vereerd dat hij dit mocht doen.
Groetjes,
Cindy
|
|
Nathalie
2-6-2012
|
5-8-2011 11:53:53
Hey Cindy,
Van de week heeft mijn papa het nog eens laten vallen...
"ik meen dus echt wel wat ik gezegd heb he mieke (zo noemt hij me)"...
Ik zei gewoon: "jaja, ik weet het"...
Inderdaad, mijn stiefpapa heeft aan Dave al laten weten dat dit voor mijn "echte" papa bedoeld is...
Ik ga nu nog wel genoeg lef moeten sparen om het te zeggen tegen m'n stiefpapa, want ik ben daar echt geen held in...
Is het eigenlijk enkel een kerkelijk gebeuren het weggeven, of wordt dit ook in het gemeentehuis gedaan?
Groetjes,
Nathalie
|
|
Cindy
5-5-2012
|
5-8-2011 13:08:12
Hey Nathalie,
Ik heb er eigenlijk geen idee van hoe het nu zit met kerkelijk of burgerlijk gebeuren.
Zelf doen wij geen kerkelijke dienst, maar een alternatieve viering met het uvv.
Maar wat ik wel weet is dat er vooral een symboolwaarde aan vast hangt.
Eigenlijk betekent het dat je als vader het hele jonge leven van je dochter goed voor haar hebt gezorgd en deze goede zorg aan je aanstaande doorgeeft.
In die zin ben je dan eigenlijk nog even ver hé. Ze hebben eigenlijk allebei goed voor je gezorgd, de ene financieel, de andere emotioneel.
Mocht je toch beslissen om ze elk iets te gunnen, zou ik eerder mijn stiefvader voor de kerk kiezen (vanwege de emotionele kant) en mijn echte vader voor de wet.
Maar omgekeerd kan natuurlijk ook nog altijd. Het blijft moeilijk hé?
Enfin, ik denk dat als je je hart volgt er wel uitgeraakt.
Grtz, Cindy
|
|
Nathalie
2-6-2012
|
8-8-2011 11:44:02
Hey Cindy...
Gelukkig staan er nog 298 dagen op de teller ;)
Zo heb ik nog even de tijd om te horen bij m'n papa wat of hoe en een manier te zoeken voor het uit te leggen aan m'n stiefvader...
Al zal hij het wel begrijpen denk ik...
Bedankt voor je reactie :)
Groetjes,
Nathalie
|
|
letizia
19-5-2012
|
4-3-2012 17:22:24
Hey Nathalie,
Ik zit een beetje in dezelfde situatie...
Toen ik het nieuws samen met mijn vriend ging zeggen bij mijn papa reageerden die nogal koeltjes en zei mijn eigen papa dat hij hier niets mee te maken wou hebben. Dit heeft hij zo'n 2 maanden gezegd. Om eerlijk te zijn, dat kwetst enorm.
Omdat ik een hele goeie band heb met mijn stiefpapa heb ik hem gevraagd of hij mij wou weggeven, hij was superblij.
Toen mijn papa dit hoorde, kon hij hier helemaal niet om lachen en wou hij me weggeven. Plots van het 'ik wil er niet zijn op die dag' naar 'ik wil je weggeven.' Ik was zo kwaad dat ik voet bij stuk hield dat mijn stiefpapa me weggeeft. Nu zijn we bijna een jaar verder en mijn papa doet hier nog moeilijk over... Het heeft echt al voor vele discussies gezorgd. Dit is echt niet fijn. Mijn papa geeft me niet het gevoel naar onze dag uit te kijken, hij doet uitspraken die kwetsen en hoe meer hij dat doet hoe meer ik het gevoel heb dat ik de juiste keuze heb gemaakt... Maar toch... Leuk is het niet...
Heb jij al een beslissing genomen?
|
|
Nathalie
2-6-2012
|
5-3-2012 18:44:10
Hey Letizia,
Pfff... Vaders he...
Ondertussen heb ik een heel andere kijk op mijn vader gekregen...
Ik las net even de vorige berichten (zodat ik niets dubbel ging schrijven ;) ) en toen had ik nog 298 dagen op de teller stonden, dit zijn er nu nog maar 88...
Tijd vliegt...
Mijn vader kan ook zo kwetsende opmerkingen maken...
Zo vroeg hij ons of wij rekenen op een fianciële bijdrage van hem...
Ik heb gezegd dat het niet zo was en ik kreeg als antwoord: "ge zult u eerst moeten bewijzen op 't werk vooraleer ik ene cent bijdraag"...
Ik werkte tot voor kort voor m'n vader en professioneel klikte het helemaal niet tussen ons... Hij is nog van den oude stempel...
Overal hoor ik dat ik goed bezig ben, maar hij beperkt me in veel...
Ik weet dat hij tegen andere mensen wel zegt dat hij fier is op mij voor wat ik al bereikt heb, maar hij zegt dat nooit tegen mij...
Ik krijg mijn jurk, schoenen en lingerie van m'n papa en stiefpapa...
Zij hebben dat altijd gezegd, als ik trouw, willen zij dat voor mij betalen...
Ik vind dat ne super mooie kado en heb m'n mama en stiefpapa daar dan ook al meermaals voor bedankt...
Ik had dat gezegd tegen m'n papa en hij keek echt op zo'n jaloerse manier...
Ik heb ook meer aan m'n stiefvader dan aan m'n echte vader en dit kwam eens ter sprake... M'n vader praat dan enorm minachtend over m'n stiefpapa en dat kwetst me echt...
Als ik nu iets over de trouw zeg tegen m'n vader krijg ik als antwoord: " ah, dat gaat dan toch nog door?!"
M'n mama zei dat m'n vader ging wenen als hij me in m'n trouwkleed ging zien... Ik zei dat tegen hem en ik kreeg als antwoord "ik ween nooit, ik heb zelf niet geweend op de begrafenis van m'n eigen broer"
Hij heeft me nu nog eens ne fameuzen loer gedraaid (om het in he mooi nederlands te zeggen) en ik weet het echt niet meer wat ik nu van hem moet denken...
Hij heeft nog 2 dochters met zijn 2e vrouw (ondertussen ook al lang uit elkaar) en mijn zussen kijken niet meer om naar hem... Ze zijn bijna 18 en bijna 15...
Dat heeft hij ook te danken aan zijn manier van doen tegen hun mama en zo... En weet je, dat kan hem niet veel schelen zegt hij...
Dus heb ik al een beslissing genomen?
Nog geen definitieve, maar hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik vind dat die eer naar m'n stiefpapa moet gaan...
Ik ga er in ieder geval nog eens deftig over praten met mijn vader, maar of dat gaat helpen... Wie weet dat...
|
|
letizia
19-5-2012
|
5-3-2012 22:18:51
Ja, bij mij tikt het klokje ook af :) Ik ga me er niet teveel meer over druk maken. Het is een dag waar je toch even aan jezelf mag denken vind ik. En ik ga doen waar ik me het best bij voel en bij mijn standpunt blijven. Om den duur zou je iedereens goesting moeten doen en heb je een trouw waar je zelf niet meer achter staat. Dat kan ook niet de bedoeling zijn hé! Ik wens je alleszins nog veel moed toe. Het komt wel goed, u hartje volgen zou ik zeggen... En aftellen... spannend :)
|
|
Nathalie
2-6-2012
|
5-3-2012 22:29:43
Inderdaad, het is onze dag he...
En cru gezegd, wij moeten ons er goed bij voelen, want wij steken alles in elkaar ;) of klinkt dat nu bitcherig ;) lol...
Hopen op goed weer, hopen dat iedereen zijn beste humeur meebrengt en dan vooral genieten, genieten en genieten :)
|
|
|
|
Ceremoniemeester / Ceremoniespreker
in Erpe-mere |
weddingplanner / ceremoniemeester
in Dilbeek |
in Borsbeek |
Alles voor uw huwelijk van A tot Z op 1 adres!
in Merksem |
Schrijft jouw trouwceremonie op maat
in Itegem |
Voor originele concepten, feesten op maat en stressloos genieten!
in Bornem |
Voor een gepersonaliseerd huwelijk tot in detail uitgewerkt!
in Leuven |
De specialist voor huwelijken in Italië.
in Roeselare |
A brand of magic never fails
in Menen |
Jullie huwelijk, mijn zorg.
in Sint-Denijs-Westrem |
Trouwen is genieten, Allure doet de rest
in Sint-Lievens-Houtem |
|