TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Dot
13-7-2012
|
15-4-2012 21:50:59
Hoi Linde
Misschien komt je analytische kantje extra naar boven door de stress? Een huis een trouw zo kort op elkaar is ook niet niets...
Kleine kantje gaan er inderdaad altijd zijn, zowel bij jezelf als bij je verloofde. Maar zolang je er op een goede manier mee kan omgaan (oplossingen en compromissen zoeken waar mogelijk, en de rest aanvaarden), en zolang de goede dingen opwegen tegen de kleine kantjes, is je relatie de moeite waard om voor te gaan.
En wat betreft het zwarte gat na de trouw en jullie verhuis: je zal nog zoveel leuke dingen hebben om naar uit te kijken: samen oud worden, eventueel kinderen krijgen en samen opvoeden, leuke reizen die jullie nog gaan maken, het inrichten van jullie huisje en er een echte thuis van maken,...
Probeer misschien om nog iets ontspannend voor jezelf in te plannen de komende dagen, een beetje pure me-time om tot rust te komen, of een romantische uitstap met je verloofde (een etentje, sauna, strandwandeling, ...)
Groetjes
Dot (mede-controlefreak en psychologe)
|
|
Nancy
19-5-2012
|
15-4-2012 21:52:19
Héééél herkenbaar. Wat het zwarte gat betreft, ik heb 2 zwangerschappen achter de rug. Dus weet al een beetje hoe het voelt om af te tellen naar een groot moment :) Misschien is er nog wat afwerking aan de inrichting van je huis waar je je dan op kan focussen of een huwelijksreis ofzo. Wat de relatie betreft, ook dat is blijkbaar normaal. Hier gaat het de laatste tijd ook niet echt schitterend. ook wat zenuwen denk ik en ook die kleine kantjes waar je nu inderdaad veel harder op let. Terwijl wij dan al 2 kinderen hebben wat toch nog bindender is dan een huwelijk. Dan denk ik vaak van amai, moet ik daar nu de rest van mijn leven mee verder :) Ik zie hem graag hoor :) maar alles wordt nu zo een beetje uitvergroot. Heb dat ook al eens aangekaart bij getrouwde vriendinnen en ze herkenden het gevoel allemaal. Dat wil dus zeggen dat we pefect normaal zijn :)
Komt allemaal wel in orde!!!
groetjes
Nancy
|
|
Effie
28-4-2012
|
15-4-2012 23:47:19
Hoi!
Ik heb het er ook al over gehad met vriendinnen en ook met mijn vriend onder mekaar. We leven er zo naartoe en treffen nu al die voorbereidingen.
Het is ook toch geen onbelangrijke stap in je relatie dus het is ergens normaal dat we vrezen voor dat zwarte gat en onszelf bovendien de vraag stellen of dit is wat we willen.
Het antwoord voor onszelf als koppel is dat dit al 8 jaar is wat we willen, die vervelende en irritante kantjes waren er al voordien en zullen nooit echt verdwijnen..Maar die goede kantjes é meid...dat is waar we het toch voor doen!
Ik denk dat we nu allemaal bridal stress hebben en soms wat aant flippen slaan (ik toch). Maar dat is echt perfect normaal (zo bescgouw ik het dus zelf haha) en nadien gaan we ipv een zwart gat onnoemelijk veel herinneringen hebben om mee te lachen en van na te genieten, ook ons bridezilla-gedrag! (en groomzilla, want o ja, dat heb ik hier thuis toch wel al eens zien passeren, we zijn niet alleen, hoor!)
Groetjes en nog veel bridezilla fun (want ergens is het soms ook wel een beetje fun om van een kleinigheid lastig te kunnen doen mét een geldige reden haha)
|
|
Nathalie
2-6-2012
|
16-4-2012 0:15:22
Hey Linde.. Dat is gewoon telepathie.. Ik zit daar ook al dagen over te piekeren en wou hier net een topic over starten.. Cru gezegd, ben ik blij dat ik niet de enige ben die daarmee bezig is.. We zijn al zolang aan het aftellen en dan op 1 2 3 gaat die dag voorbij zijn.. Toen 2012 van start ging, dacht ik: damn, dit wordt een speciaal jaar.. Trouwen in juni, 30 worden in oktober.. Ik word oud ;) en moet volwassen worden :s De trouwplannen, het forum.....dat is echt een deel van mn leven geworden, en wat daarna he.. Maar zo is het nu eenmaal he.. Ik ben er zeker van dat er nog zoveel avonturen ons pad gaan kruisen en denk dat we nu allemaal een beetje pre-wedding stress krijgen.. We kunnen enkel maar met volle teugen van onze dag genieten en daarna genieten van al wat we nig als getrouwd koppel gaan meemaken.. Groetjes, Nathalie
|
|
Sanne
11-8-2012
|
16-4-2012 2:17:15
Je hele leven is aan het veranderen en dat lijkt allemaal heavy. Het is vrij normaal dat je hoofd begint te tollen. Denk eens terug aan het gevoel dat je had na het zesde leerjaar? The same thing maar op kleine schaal. En na t zesde middelbaar? Same story. Maar nu is t op grotere schaal. Je ziet de dingen die er aan komen misschien niet meteen (zoals je die na een schoolperiode bv wel zag) maar ze zijn er wel: samen leven, dingen ontdekken, van elkaar leren,... dat blijft. Dat gaat zelfs groeien.
Ik heb dezelfde gevoelens gehad. Tegen vorig jaar is mijn leven compleet omgeslagen. Ik heb ander werk (nu ja momenteel geen maar t is wachten op telefoon: onderwijs hé nu ik zit niet lang thuis gewoonlijk dus t is een kwestie vna een beetje geduld), we hebben een huis gekocht en ingericht, de trouw komt eraan, mijn mama is overleden er zijn stilletjes plannen om aan een gezin te beginnen, ...Ik was op een bepaald moment voortdurend moe. Het leek alsof het ritme van mijn leven exctreem hoog was. Je twijfelt aan alles, je hebt spierpijn, slaaptekort en ik was vaak te moe om te slapen. Stress doet rare dingen met een mens. Na de dood van mijn mama heb ik een korte tijd echt last gehad van mijn geheugen bv.
Maar je moet niet bang zijn: que sera, sera :-) oudbollig maar waar! En na het trouwavontuur komt gewoon het volgende! Het leven zit vol verrassingen en je moet proberen te genieten van alles! Zeker van de kleine dingen want die blijken zo vaak het meest waardevol.
MAAR: korte termijn: drink een tas warme melk (werkt echt!), neem een warm bad en ga eens op tijd slapen! Dat gaat al een wereld van verschil maken.
|
|
Mieke
27-4-2013
|
16-4-2012 12:36:37
Heyla,
Hier nog eentje die perfect weet hoe je je voelt.
Ik heb ook soms het gevoel onze relatie onder een loep te steken en alles begint op mijn zenuwen te werken. We zijn ondertussen al 9jaar samen en ja, soms zou ik mijn verloofde willen buiten zetten (bij manier van spreken dan)
Zoals de rest ook al zegt, denk ik ook wel dat dit overgaat.
Vooral denken aan de leuke momenten die je samen hebt en op tijd eens tijd nemen voor jullie 2tjes of jezelf. Helpt altijd.
Groetjes
|
|
sanne
25-8-2012
|
16-4-2012 13:09:18
Trouwen is een redelijk grote beslissing é. Ik begin soms ook volledig door te slaan als ik daar bij stil sta :-)
Maar ik weet van mijzelf wel dat ik dat bij alles heb.
In iedere relatie als ik een tijdje samen was en de eerste verliefdheid was eraf begon ik te denken: mmm is dit nu alles wat ik zoek?
Als ik moest gaan samenwonen wou ik alles liefst op mijn naam zetten en iets huren dat ik alleen ook kon betalen om toch niet te veel druk te leggen.
Toen we het bouwen van een huis begonnen te plannen ben ik regelmatig in paniek geweest en heb ik vaak zitten denken: kan ik het overkopen als we uit elkaar gaan? En die paniek is gebleven tot het huis er stond.
En nu met de trouw heb ik dat opnieuw. Het meest gerust stellende dat iemand al tegen mij gezegd heeft is: je moet geen schrik hebben, je kan altijd scheiden.
Dan twijfel je wel aan jezelf en denk je wel hoe kan ik nu trouwen met in mijn achterhoofd: gelukkig kan je altijd nog scheiden :-)
Maar ik heb wel al vernomen van vrienden en vriendinnen dat bij hen die angst ook soms toeslaat. Hoe graag je iemand ook ziet..
Dus het voelt al goed om te weten dat dat menselijk is. En waarschijnlijk is het net zoals bij het huis dat ik achteraf denk: moest ik daar nu zo schrik voor hebben? :-)
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|