TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Karen
14-6-2014
|
28-9-2012 11:35:50
Ik heb net datzelfde probleem ik ga ook niet weten hoe er mee om te gaan.
Mijn vader zie ik al 12 jaar niet meer, mijn schoonouders vragen alsnog een uitnodiging te sturen zodat ik mezelf niets kan verwijten.
Mijn moeder als ik bij haar in de buurt ben is het steeds ruzie ik erger mij verschrikkelijk aan haar ik ben op mijn 17de bij haar verhuisd omdat dit niet langer kon.
Voor alles moest ik bij mijn grootouders terecht en nog steeds...
Ik heb nooit kunnen rekenen op haar. En ik ben bang dat ze voor mij het feest zal verpesten dat ze haar goed gaat beschenken en mij belachelijk maken, want eens ze begint kan ze niet stoppen met drinken tot ze geen mens meer is.
Ook zal zij niets bijleggen bij onze trouw, terwijl mijn schoonouders dat wel zullen doen.
Ik zou moest het kunnen ze er liever niet bij hebben maar ja ze zeggen, het is nog steeds je moeder dus ik zal haar moeten laten komen.
Maar zij zal zeker geen voorkeursbehandeling krijgen ik ga ook alleen schoonouders in de bloemen zetten, aangezien zij mij toch nooit heeft geholpen.
Maar aangezien ik zelf in zo een situatie zit kan ik niet meer zeggen zorg er gewoon voor dat ze je dag niet kan verpesten, want dat zou heel erg zijn.
Groetjes
|
|
lorena
27-7-2013
|
28-9-2012 11:56:28
Hoi Karen ,
dank je wel voor je reactie!
Het is inderdaad moeilijk en om zot van te worden. ook omdat ik het mijn ouders niet gun dat ze met de eer gaan lopen. want dat kunnen ze nogal heel goed opscheppen tegenover andere mensen van dit is mijn dochter en ze doet dit en dat... heel fier zijn en stoefen maar zodra ze weg zijn verdwijnt ook hun zo gezegde leuke mening...
Dit is ook de reden dat ik van bij ons thuis vertrek en niet van bij mijn ouders thuis,heb gewoon veel teveel schrik dat ze iets onverwachts gaan doen of iets dat totaal niet door de beugel kan.
Vind het zo moeilijk om een knoop door te hakken, ook omdat ze mischien (Ze zijn nog niet zeker) mijn bruidsjurk willen betalen.
Nu ook hier heb ik schrik voor... want ik vrees dat ik een budget opgelegd ga krijgen.
Daar is niks verkeerd mee, maar ik heb schrk stel nu dat mijn droomjurk 300 euro duurder is dan hun budget?? hoe gaat dat dan gaan ?? moet ik de rest gaan bijbetalen of ...
Dan hoeft het eerlijk gezegd niet dat ze mijn trouwjurk betalen als ik dan toch nog moet bijleggen.
Begrijp me niet verkeerd ik wil geen superdure jurk ofzo maar ik wel iets wat ik voor 100% mooi vind en waar ik in straal!
|
|
Bea
6-7-2013
|
28-9-2012 12:07:29
Ik kan me voorstellen dat het je hard kwetst als je al je spullen moet ontruimen. Bij ons is het het ander uiterste na 13 jaar het huis uit te zijn, ligt het nog vol met spullen van mij en mijn moeder doet niets weg :-).
Kan je bij je broers of eventuele schoonzussen terecht. Zij zijn misschien al getrouwd en hebben waarschijnlijk dezelfde dingen meegemaakt. Wat me opvalt is dat jullie precies nog veel contact hebben ondanks de ergernissen. Als je niet echt wil breken met hen kan je hen moeilijk helemaal er buiten laten denk ik. Let er vooral op dat de dag draait om jullie liefde en toekomst, wat je wil delen met mensen die je graag ziet. Gebruik het niet om te tonen dat je schoonouders lievere mensen zijn als zij. Je terechte woede moet die dag niet voelbaar zijn want aan toestanden heb je denk ik dan geen behoefte. ik weet niet of dit begrijpbaar is.
|
|
lorena
27-7-2013
|
28-9-2012 12:31:31
Hoi Bea,
ik begrijp wat je bedoeld en mischien heb je net de spijker op zijn kop gelagen en heb ik nu wel ergens zoiets van boontje komt om loonje en laat ik jullie zien wat al jullie opmerkingen en gebeurtenissen met zich meegebracht hebben...
We hebben niet veel contact , het komt mischien zo over maar der zijn weken dat ik mij niet laat zien thuis. als ik al naar hun huis ga is het omdat mijn broertje er nog woont (25 jaar) of de kleine van mijn oudste broer er is(aangezien hij met zijn ex vriendin in de knoop ligt doet ze moeilijk om de kleine te brengen naar mijn broer) en er komt nog post aan, ik werk in nederland en ben dus verplicht om ook in nederland een zorgverzekering te nemen. alleen vertikt die zorgverzekeraar om de 1 of andere reden om het adres naar mijn huidige woonplaats aan te passen. er is al tal keer voor gebeld maar ze blijven het steeds naar mijn ouders toesturen. en ja tot voor kort had ik ik er nog wat kleding... dus ja als ik iets nodig had moest ik ffe rap naar huis om het te gaan halen...
Nu heb ik het geluk gehad dat mijn schoonouders schatten van mensen zijn die dag en nacht voor mij en mijn vriend klaar staan! daar waar mijn ouders niet voor mij geweest zijn ,zijn mijn schoonouders dat wel! dus heb ik mijn spullen bij hun kunnen opbergen...
Maar het doet inderdaad pijn om aan te moeten horen dat ik mijn spullen moet ontruimen... bedoel je verwacht van je ouders dat ze der altijd zullen zijn op welke manier dan ook. ik verwacht geen economische steun van hun omdat ik dat nooit heb moeten verwachten, ik werk al van toen ik 14 jaar was en heb altijd zelf mijn spullen betaald, maar nu dat we met een praktische probleem zitten wegen geen kasten , een dressing of eetkamer had ik wel verwacht dat ze zeiden .maak je geen zorgen je kan alles hier laten tot wanneer je een dressing / eetkamer plaatst ...
Maar blijkbaar is dat zelfs te veel gevraagd...
|
|
ine
11-4-2014
|
28-9-2012 12:46:15
hoi lorana,
ik maak hetzelfde mee als mijn schoonmoeder. we hebben een budget gekregen van mijn ouders en van men verloofde zen papa maar zijn mama wil ook niet geven dus hebben we het volgende gedaan. zijn mama mag zich in nx mengen wat betreft onze trouw. langs mijn ouders hun kant komen er een paar goede vrienden die zij er grg bij wilden en die ik toch een beetje ken langs de kant van mijn verloofde zijn kant is niemand uitgenodigd die zij voorstelde.
voor ons is ze absoluut niet als zijn mama uitgenodigd. mijn vriend zal wss in de suite lopen met zen tante of meme bij het toekomen op het stadhuis. ook nodigen wij zen mama pas uit na het dessertenbuffet aangezien ze anders toch maar ruzie zal maken met mijn verloofde zijn papa.
wij voelen ons hier goed bij maar ik raad je aan te doen waar jij je het best bij voelt. het is jou dag en die moet een dag van geluk zijn niet eentje van ergenissen en verdriet
succes ermee
|
|
lorena
27-7-2013
|
28-9-2012 12:53:42
heel erg bedankt voor je reactie Ine, ben blij dat ik niet de enige ben in zo een situatie!
dat heb je wel heel goed opgelost moet ik zeggen! ook al is onze situatie niet echt vergelijkbaar.
Ik vind het vooral moeilijk om te beslissen als ik ze inderdaad als gasten moet uitnodigen of ze ze laten genieten dat er in hun naam uitgenodigd word (als ze dan wel mijn bruidskledij betalen)
Voor mijzelf nodig ik hun gewoon uit als gasten en zet ik zoals eerder al aangegeven de namen van mijn schoonouders op de uitnodiging als degene die aankondigen dat wij gaan trouwen.
ik wil alleen niet dat dit ruzie met zich meebrengt naar mijn schoonouders toe... dus dat mijn ouders moeilijk gaan doen of met opmerkingen gaan smijten naar mijn schoonouders toe!
want dat verdienen ze echt niet!
|
|
Mieke
27-4-2013
|
28-9-2012 13:01:39
hey Lorena,
Spijtig te horen dat het niet echt vlot verloopt met je ouders.
Echt plezant kan het niet zijn maar ik zou me toch proberen erover te zetten. Zeker wat je huwelijk betreft.
Er zijn veel bruidjes zie van uit hun eigen huis vertrekken (ik ook), zeker als ze al samenwonen. Hierover zou ik me zeker geen zorgen maken.
In jou plaats zou ik geen van beide ouders op de uitnodiging zetten maar dan wel je schoonouders extra in de bloemtjes zetten op de dag zelf met een mooi geschenk of vermelding in de speech (en dan een attentie geven).
Als je echt bijna geen band hebt met je ouders zou ik gewoon een uitnodiging sturen voor het avondfeest en zeker al geen mensen uitnodigen die zij willen.
Wij betalen ons feest ook helemaal zelf maar gaan wel vragen aan onze ouders of er mensen zijn die ze willen uitnodigen voor de receptie. Dit ook wel beperkt hoor (samen zo'n koppel of 6)
Groetjes
|
|
Peggy
28-9-2013
|
28-9-2012 13:18:01
Ik heb ook een heel slechte band met mijn mama. Ook al van kleins af, ik was een ongeluk en ze was nog super jong dus ze heeft heel veel van haar leven gemist en dat heb ik geweten !!!
Mijn idee is als je akkoord gaat dat ze een deel van je jurk betalen, je ze zeker mee op de uitnodiging moet zetten. En de rest even opzij zetten.
Als het gevoel echt zo slecht is en je ze echt buiten alles wil zetten dan vind ik ook dat je dat geld voor je jurk niet mag accepteren.
|
|
Marieke
18-8-2012
|
28-9-2012 13:54:08
Hey Lorena
Bij ons was de verhouding tussen onze beide ouders ook super verschillend.
Van mijn kant heb en kan ik nog steeds altijd op heel wat steun en liefde rekenen en nog zoveel meer.
Van de kant van mijn man absoluut niet al gaan ze wel steeds voor andere hun schone ogen gaan doen hoe geweldig ze zijn. Nagenoeg al de kinderen ook mijn man zijn op hun 18de moeten vertrekken uit huis. Zijn broer heeft 2 weken letterlijk op straat geleefd of bij vrienden overnacht...
Mijn man heeft geld moeten lenen om te kunnen overleven op zichzelf en ga zo maar voort.
Nu klopt het dat een huwelijk niet dient om dat verschil in de verf te zetten.... Al heb je wel dat gevoel. Bij ons wisten/weten al veel vrienden en kennissen hoe het er is. Dus ja op dat vlak is dat wellicht bij jullie ook wel zo.
Komt er dan nog eens bij dat het een hoop extra miserie geeft met die 'kant'. In die optiek dat zijn zus absoluut niet meer aan tafel wilde zitten met zijn moeder. De andere broers waren nog enigszins te overhalen...
Voorts regelden we het als volgt:
* foto's 's morgens / wet en kerk 's middags op die manier waren we gerust tot de middag
* mijn man is gewoon hier bij ons thuis blijven slapen. Zijn ouders moesten op vervoer raken bij de afspraakplaats 's middags
* vervoer enkel voor ons en de kindjes een vw-busje rest van de suite met eigen wagen en chauffeur
* tijdens de viering geen klassieke oudertekst maar een algemene tekst voor al wie je ooit geholpen en ondersteund heeft (ik heb die dan ook gelezen en niet mijn man)
* begroeting ouders de ouders van mijn man laatst in rij zodat bv zijn oom (broer van de moeder die ook geen contact meer met de moeder wil) hun kon overlaten als hij dat wilde...
* enkel getuigen bedankt tijdens het avondfeest (let wel bij ons hebben we voornamelijk alles zelf betaald mijn ouders hebben in mijn leven mij al zoveel 'gesponsord' wij hebben allen mogen studeren en krijgen ieder jaar een bedrag + ik heb mijn ouders de avond voordien nog thuis in intieme kring extra bedankt met eigen tekst en geschenk misschien kunnen jullie dat ook voorzien ... op de uitnodiging stonden bij ons geen ouders...ik vind dat nu eigenlijk ook niet per se nodig...)
* eretafel was dan toch met familie en heb erbij... zus zat samen met oom aan een andere tafel. Mijn ouders wilden zichzelf opofferen om ons bij vrienden te laten zitten of gewoon ouderkoppeltafel te maken. Maar ik heb ook altijd gezegd dat mijn ouders moeilijk 'afgestraft' konden worden...
* openingsdans was een flashmob (zie eerder bericht van mij) met volledig mijn kant en de broers van mijn man. De gasten vonden het geweldig!!! en het is nooit opgevallen dat er bij ons geen vermenigvuldigingsdans was. Mijn man wilde absoluut met zijn moeder niet dansen wat te begrijpen is. Na de flasmob is er onmiddellijk een polonaise gedraaid...
Wij zijn blij met onze keuzes en zijn bovenal blij dat er geen ruzie is geweest de dag zelf. Al heeft mijn man haar ma wel even geprobeerd. Gelukkig hebben de andere partijen het genegeerd... Voor de rest waren de ouders van mijn man en vooral zijn ma precies zelf serieus op hun ongemak. Dat blijkt ook uit de film en de foto's. Nagenoeg nooit lacht ze en zit ze zenuwachtig rond te draaien. Echt genoten heeft ze dus niet gedaan zonder dat wij het er nog eens serieus hebben ingeduwd :-) dus op dat vlak kan ook een midden oplossing volstaan.
Maak vooral de beslissingen waar jullie je als koppel kunnen achter plaatsen en waarbij een extra ruzie niet per se nog eens ontstaat. Er zijn al zorgen en werk genoeg aan de voorbereiding zonder dat je je nog extra zorgen moet maken dat door zoiets nog meer scène van hun kant op jouw dag zouden ontstaan.
Hopelijk ben je hier iets mee. Lieve groetjes
Een gelukkig getrouwde vrouw die nog steeds terugblikt op haar dag :-)
|
|
Saskia
22-6-2013
|
28-9-2012 14:01:09
zo te lezen zijn er toch heel wat bruidjes die geen goede band hebben met hun ouders,bij mij is het niet anders, mijn ouders betalen ook nergens in, mijn schoonouders betalen enkel de kledij van de bruidskindjes, aangezien het allemaal kleinkinderen zijn van hen (waar ik wel tevreden mee ben pas op, maar anders moeten wij geen kado meer verwachten), ik heb voorzichtjes voorgesteld aan mijn ouders om dan de receptie en de broodjes 's middags te betalen, waar er uiteraard ruzie van is gekomen, maar uiteindelijk zal ze het toch doen, dit is uiteraard ook bij ons thuis en niet bij mijn ouders,
wij hebben aan geen van de ouders gevraagd als zij vrienden erbij willen, ik vind dat niet van doen, nu wij zijn ook al 35jaar, mss is dat anders, wij beslissen alles zelf en ik vind degene die betaald is baas, zowel mijn ouders als mijn schoonouders lijken totaal niet geintresseerd in onze trouw, mijn mama wist dat ik om een kleedje ging kijken en vertikte het om te vragen als het leuk was en als ik iets gezien heb die mij aanstaat, en ze heeft ook duidelijk gemaakt dat haar kleren niet te veel zullen kosten, ik vind dit heel jammer, ze zouden trots moeten zijn op hun dochter, ik zou het alleszins zijn moest ik een dochter hebben die trouwt, nu het is nu eenmaal zo, wij nodigen iedereen uit, niet de ouders, op de uitnodiging zal dus geen enkele naam staan van ouders of schoonouders, en ik zal waarschijnlijk ook geen bloemetje overhanden de dag zelf, maar ik vind wel als je dat wel doet met je schoonouders dat je dat moet doen tegenover je ouders ook, je moet ook eens aan je genodigden denken, wat gaan die van jullie denken als je dat zo zou doen, ik denk dat dat een beetje onbeleefd overkomt, ik zou liever niets geven dan alleen maar de schoonouders
hopelijk heb je hier iets aan,
groetjes
|
|
lorena
27-7-2013
|
28-9-2012 14:01:28
@ mieke, ik zou het niet over mijn hart kijgen om mijn schoonouders niet op de uitnodiging te zetten ook omdat dit heel erg bij de italiaanse traditie hoort (ik weet niet precieus hoe het zit met de belgische tradities?)
en gewoon ze verdienen het omdat ze der altijd zijn en ons gestunt hebben door dik en dun ook al zijn ze op leeftijd!
ze hebben gepushed om de helft van onze meubelen te betalen, ik heb geweigerd want ik vond dat niet juist aangezien ik van thuis niet hetzelfde meekreeg.
bij de verhuis hebben zij dag en nacht voor ons klaar gestaan gezorgd dat er s'avonds eten op tafel stond dat zodat we alleen maar met het verhuis bezig konden zijn,
mijn schoonmoeder heeft voorgesteld om mee het huis te komen poetsen voor dat we introkken ze is 63 en niet 100% in orde met haar gezondheid. terwijl die dingen nooit zijn voorgesteld of gedaan door mijn ouders.
ben ik ziek of voelt maro zich niet lekker het zijn altijd zij die bellen om te vragen hoe het gaat, het zijn zij die dan zeggen ik heb jullie avond eten klaar gemaakt of jullie komen hier eten of je komt het uithalen... zo een steun / berzorgdheid moet ik van mijn ouders niet verwachten
Nu willen ze de helft van het huwelijksfeest op hun nemen (we zijn gedwongen om te accepteren,anders was het een grote belediging naar hun toe)
terwijl mijn ouders niks betalen...
dus daarmee wil ik hun ook zo hard laten meegenieten en in het zonnetje plaatsen op onze speciale dag!
ze liggen me echt nauw aan het hart!
|
|
lorena
27-7-2013
|
28-9-2012 14:20:42
iedereen heel erg bedankt voor jullie reacties, ben inderdaad veel wijzer geworden door jullie voorgaande ervaringen.
@ marieke ook heftig jou verhaal! ben blij dat je het zo hebt kunnen oplossen
je hebt een heleboel problemen aangekaard waar ik nog met vragen zat, zoals vervoer van thuis naar de trouwlocatie enzo... of de foto's of de tafel indeling.. want ook hier wil mijn broer niet met mijn moeder aan tafel zitten(ze heeft zijn nieuwe vriendin voor al het vies en vuil van de wereld uitgemaakt terwijl ze haar nog nooit gezien had,en mijn schoonzus heeft alles kunnen horen want ze was aan de deur aan het wachten)
ik vind echt dat je hele leuke oplossingen hebt gegeven ook bij de begroeting! ga ze vanavond eens voorleggen aan mijn verloofde!
@ peggy ik denk inderdaad dat het de beste oplossing is om niet te aanvaarden dat ze mijn kleed betalen!
@saskia : nou weet inmiddels iedereen wel hoe het zit tussen mij en mijn ouders dus ik denk niet dat ze echt vreemd opkijken als ik mijn schoonouders alleen in de bloemetjes zet op onze trouwdag!
|
|
Mieke
27-4-2013
|
28-9-2012 14:36:29
Als het zo nauw aan je hart ligt, zou ik hen dan ook zeker op de uitnodiging zetten. Je moet vooral doen waar je jezelf (en je toekomstige) goed bij voelt. Je kunt sowieso niet voor iedereen goed doen al probeer je dat natuurlijk. Wees maar lekker egoistisch en doe je zin. Het moet vooral een dag zijn waar jullie (en de mensen waar jullie van houden) kunnen van genieten 
|
|
Tina
19-7-2013
|
28-9-2012 16:38:27
Hey Lorena,
Bij ons zit het zo mijn ouders willen een deel betalen (niet de helft omdat mijn vriend meer familie heeft dan ons) en zijn ouders betalen tot nu toe helemaal niets. En eerlijk dat maakt ons ook niet uit. Het is onze trouw, dus ook onze beslissing wat wij er van geld insteken, alle extra's zijn ntt mooi meegenomen. Mijn mama wilt misschien ook wel de jurk betalen afhankelijk van hoe duur die is... Ik behandel beide ouders als gelijke, niemand zal ooit weten wat mijn ouders er hebben ingestoken of wat mijn vriend zijn ouders er niet hebben ingestoken.
Hier komen ook geen namen van ouders op de uitnodigingen, het zijn wij die de trouw organiseren en niet zij... het enige wat ik mss zal doen is een extra cadeau geven aan mijn ouders, om te laten zien dat ik het wel apprecieer. Maar ik geef dat dan zeker niet op de trouw af.
Ook qua effort in de organisatie, mogen ze vrij kiezen...
Ik heb zelf ook een moeilijk band met mijn moeder en erger mij ook aan al haar uitspraken. Daarom ga ik bijvoorbeeld de eerste keuze van alles met getuige of vriend doen en pas daarna (als de keuze) al zo goed als vast ligt zal ik haar eens meenemen. Aangezien ze wil betalen/bijleggen vind ik dat zij ook het recht heeft op de eindbeslissing.
|
|
Silke
4-5-2013
|
28-9-2012 23:49:59
Amai verschrikkelijk verhaal. Ik krijg er kriebels van.
Bij ons zullen mijn ouders bijna alles betalen en mijn schoonouders bijna niets maar ik neem hen dat totaal niet kwalijk. Ik weet dat zij elke maand moeten zien dat ze zelf toekomen dus ik begrijp dat ze het ons niet kunnen geven. Voor de rest heb ik geen problemen met mijn ouders of schoonouders. We zullen ze evenwaardig behandelen. Na de trouw zal ik mijn ouders misschien een extra cadeau geven om hen te bedanken dat ze zoveel hebben bijgelegd maar voor de rest zal dat volledig hetzelfde zijn.
Hierin moet je gewoon uw hart volgen. Bij u is de situatie helemaal anders. Als jij vindt dat de schoonouders het meer verdienen van in de bloemetjes gezet te worden die dag, dan moeten jullie dat doen. Er gaan altijd wel mensen zijn die het raar zullen vinden dat uw ouders bv. niets krijgen, niet op de uitnodiging staan etc.. maar het is jullie dag en je moet gewoon je gevoel volgen.. Veel succes!!
|
|
tine
14-8-2010
|
29-9-2012 9:49:17
heel herkenbaar jouw verhaal. met mijn ouders heb ik ooit nooit een goede band gehad, men moeder heeft me op men 17e het huis uit gezet, zelfs men kleding kreeg ik niet mee. men grootouders hebben me toen in huis genomen. ben toen vijf jaar niet meer thuis geweest, me toen laten overhalen door grootvader om toch weer contact te aanvaarden omdat toen men vader heel slecht was. het enige waar ik spijt van heb in men leven is dat ik dat gedaan heb toen. constant was ze aan het klagen dat ik weggelopen was (hallo!!!) en als ik haar hoorde aan telefoon was het om te klagen dat ze geen geld meer had ed...ook haar zes broers spreken niet meer tegen haar, en ze kan er niet mee om dat ik met de nonkels wel een goede band heb. toen wij dus twee jaar geleden trouwden heb ik besloten om men ouders gewoon niet te vragen op onze trouw. ze wist er zelfs niet van tot een week voor de trouw. ze heeft ruzie gemaakt tot en met en is uiteindelijk naar buitenland verhuisd en ik heb alle contact verbroken. beste beslissing ooit.
dus als je je ouders niet zo wil betrekken bij je huwelijk, doe je het gewoon niet, het is jullie dag, en dan kan je ruzie missen
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|